Δεν έχω καταλάβει γιατί τόση συζήτηση για το ποιος θα προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Υπάρχει βέβαια η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που αποτελεί το μόνο κόμμα που πρότεινε συγκεκριμένο υποψήφιο και δεν γίνεται κατανοητό γιατί βιάστηκε τόσο πολύ.

Η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ μπορεί να πρότεινε επίσημα, ωστόσο δεν λείπει μια ντουζίνα ονομάτων που συζητιούνται καθημερινά, αν και κάποιοι που δεν τους είχαν προτείνει αρνήθηκαν προκαταβολικά , όπως ο Κ. Καραμανλής που τον είχε προτείνει ο Α. Σαμαράς και ο Ν. Δένδιας. Προφανώς οι δημοσιογράφοι που γράφουν ονόματα δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους. Στην πλειοψηφία τους τα ονόματα κάποιοι τα διαρρέουν. Το ίδιο ισχύει για το αν ο Κ. Μητσοτάκης θα προτείνει δεξιό ή κεντροαριστερό υποψήφιο, ως απότοκο της γνωστής ανούσιας πολιτικά συζήτησης περί στροφής ή όχι της Ν.Δ προς τα δεξιά.

Δεν έχω λοιπόν καταλάβει γιατί τόση συζήτηση για το ποιος θα προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Πρώτον, γιατί οι πολίτες έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους που η συζήτηση αυτή απασχολεί ένα κύκλο γύρω από ηγεσίες κομμάτων, κάποιους βουλευτές. Δεν υποτιμούν τον θεσμό οι πολίτες, δεν θεωρούν όμως ότι αυτό είναι το μείζον που θα καθορίσει πως θα ζήσουν στο μέλλον. Θα κρίνει το πολιτικό σύστημα για το πως θα πορευτεί, αλλά δεν φαίνεται να τον απασχολεί.

Δεύτερον, γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί τον πρώτο πολιτειακά θεσμό, αλλά από το 1985 και μετά  την αναθεώρηση του Συντάγματος επί Πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου , ευνουχίστηκαν εντελώς οι αρμοδιότητές του. Δεν ξέρω , έχω τις αμφιβολίες μου, αλλά σε ένα πολιτικό σύστημα τόσο Πρωθυπουργοκεντρικό, ίσως θα είχε κάποια αξία κάποιες έστω αρμοδιότητες να επέστρεφαν. Όχι για να υπάρχει ένα ανταγωνιστικό δίπολο εξουσίας, αλλά για να υπάρχει κάποιο θεσμικό αντίβαρο, έστω και μερικώς. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος που δεν υπάρχει και τόσο ανεβασμένο ενδιαφέρον από την κοινωνία.

Τρίτον, γιατί μετά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση , Πρόεδρος εκλέγεται και με σχετική πλειοψηφία της Βουλής. Δεν χρειάζονται καν 151 βουλευτές. Καλώς έγινε αυτή η αλλαγή , γιατί τα κόμματα εξουσίας είχαν μετατρέψει την εκλογή Προέδρου σε εργαλείο για να προκαλούνται βουλευτικές εκλογές. Το 2014 όπου τρομοκρατούνταν βουλευτές με τον χαρακτηρισμό αργυρώνητοι αν ψήφιζαν τον Σ. Δήμα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Εδώ όμως βρίσκεται μια δημοκρατική παγίδα. Μπορεί τώρα πια να μην χρειάζεται συναίνεση για να αποφύγεις εκλογές, είναι όμως επιτακτικό το πολιτικό σύστημα να αποδείξει ότι διατηρεί την στοιχειώδη σοβαρότητα και ευθύνη, ώστε να μη γίνει θύμα της κομματοκρατίας και δούμε τρεις ή τέσσερεις υποψήφιους Προέδρους. Βέβαια ανάχωμα σε μια τέτοια ευτελιστική κατάσταση θεωρώ ότι θα είναι οι ίδιοι οι υποψήφιοι. Ανέφερα πριν τον κ. Χ. Ράμμο και την πιθανή απόσυρσή του. Φαντάζομαι πως και ο Ε. Βενιζέλος δεν θα πλήξει το κύρος και το πολιτικό του βάρος, αν είναι να τον προτείνει μόνο το ΠΑΣΟΚ.

Ας γίνει επομένως πιο συγκρατημένα και συντεταγμένα η συζήτηση με την ευθύνη των Προέδρων των κομμάτων και πριν απ΄όλα του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη ο οποίος έχει την ευθύνη να προτείνει μια προσωπικότητα ευρύτερου κύρους και πολιτικής απήχησης. Μπορεί να γνωρίζει βέβαια, ότι π.χ το ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισε καν τον φερόμενο ως κεντροαριστερό κ. Σωτηρόπουλο για Συνήγορο του πολίτη επειδή «εκκρεμούσε μια υπόθεση» . Μπορεί να γνωρίζει ότι στην σημερινή Βουλή όλα τα κόμματα είναι έτοιμα να καταψηφίσουν τα πάντα και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται στο ΠΑΣΟΚ , γιατί «διαχύθηκε κλίμα συναίνεσης» στην πρόσφατη συνάντηση Κ. Μητσοτάκη -Ν. Ανδρουλάκη λες και η συνάντηση θα έπρεπε να θυμίζει «μονομαχία στον κόκκινο ήλιο». Ωστόσο, αυτός έχει το κύριο βάρος εκλογής ενός στελέχους κύρους από όσο δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών. Ας κάνει μια υπερβατική, θαρραλέα πρόταση και σε κάθε περίπτωση ας πάρουν εκείνη την στιγμή ευθύνη τα άλλα κόμματα. Ας πάρουν ευθύνη και όσοι βουλευτές της ΝΔ αφού εκλέχτηκαν με ποσοστά 39%, 42%, 41% λόγω του ανοίγματος στο Κέντρο, τώρα ανησυχούν μήπως έχουν χάσει την ψυχή τους.

Για να δούμε…

*Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι Διευθυντής Ερευνών – Πολιτικός  Αναλυτής

Διαβάστε επίσης:

Οι φτωχοί της Ευρώπης και ο κατώτατος μισθός

Ελληνοτουρκικά: Πνιγόμαστε σε μια κουταλιά «ήρεμων» νερών

Δεν είναι μόνον, η κλιματική αλλαγή…