Κεντρικό παραμένει το θέμα των συνεργασιών για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το κλίμα με τα κόμματα στα οποία απευθύνεται μόνο κλίμα συνεργασίας δεν είναι.

Το ΠΑΣΟΚ αρνείται – κι αυτό βέβαια δεν αποτελεί έκπληξη –, ενώ η Νέα Αριστερά τελεί υπό εσωτερική αναστάτωση για το θέμα, η οποία της προκαλεί «διχασμό» και κατά συνέπεια παράλυση και αδυναμία να ανταποκριθεί στα προσκλητήρια Φάμελλου που τρέχουν από την ημέρα της εκλογής του.

Κι ακόμα η σχετική στρατηγική της Κουμουνδούρου παράγει διαρκώς πολεμικά επεισόδια με το ΠΑΣΟΚ (βλ. πρόσφατα τον καβγά για τα «αθροίσματα» και τη δήλωση του Νίκου Παππά), δημιουργώντας την υποψία ότι είναι μάλλον στρατηγική πρόκλησης ή εδραίωσης των ρηγμάτων που φαίνεται να υπάρχουν στο εσωτερικό, ώστε να υπάρξει μια κίνηση δυσαρεστημένων προς την Κουμουνδούρου.

Με τη Νέα Αριστερά η σχέση παραμένει «περίπλοκη» – «It’s complicated» κατά πώς λένε οι χρήστες του Facebook περιγράφοντας στο προφίλ τους το στάτους των διαπροσωπικών τους σχέσεων. Υπάρχει ένα στοιχείο έλξης – απώθησης υπό την έννοια ότι έχουν κοινές θέσεις, έχουν και διαφορές, έχουν ένα «συμφέρον» να ενωθούν για την πολιτική τους επιβίωση, αλλά πολιτικές και πολλές προσωπικές διαφορές τούς κρατούν ακόμα μακριά.

Τα βήματα Φάμελλου

Ο Σωκράτης Φάμελλος τις τελευταίες δύο με τρεις εβδομάδες έχει κάνει κάποια βήματα, προκειμένου να διαμορφώσει ένα κλίμα επίσπευσης των διεργασιών, όμως τα πράγματα εξακολουθούν να είναι ρευστά. Η ρευστότητα αυτή τροφοδοτεί διαρκώς σενάρια και αντικρουόμενες εκτιμήσεις: άλλοι εκτιμούν ότι η επιστροφή της Νέας Αριστεράς ή η «συμπόρευση» ή η «σύμπραξη» είναι θέμα χρόνου, μπορεί και ώς το συνέδριο, άλλοι θεωρούν ότι αυτό είναι αδύνατο στον ορατό ορίζοντα, μπορεί και γενικότερα.

Ο Σωκράτης Φάμελλος, λοιπόν, πριν από δύο εβδομάδες, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα, έστειλε ένα μήνυμα ότι ο χρόνος έχει τελειώσει και είναι η «ώρα των μεγάλων αποφάσεων». Το μήνυμα αυτό έδειχνε να στρέφεται κυρίως στη Νέα Αριστερά, αφού έκανε λόγο για «κοινοβουλευτική συμπόρευση και πολιτικό διάλογο», που στη συνέχεια έγινε «πολιτικό φόρουμ διαλόγου» με «όσες πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν», κάτι που εκ των πραγμάτων αφήνει το ΠΑΣΟΚ απ’ έξω.

Περίπου μιάμιση εβδομάδα μετά, κατά τη συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Dnews την περασμένη Τετάρτη, απηύθυνε πρόσκληση για κοινό ψηφοδέλτιο και φορέα, τόσο σε ΠΑΣΟΚ όσο και σε Νέα Αριστερά.

Εκεί σημείωνε χαρακτηριστικά: «Η πρότασή μας περιλαμβάνει κοινοβουλευτική συμπόρευση, πολιτικό φόρουμ διαλόγου και κοινωνικές συνεργασίες για τα ζητήματα της κοινωνίας. (…) Τελικός στόχος είναι στις επόμενες εκλογές, και κατά την άποψή μου πολύ πριν από αυτές, να υπάρχει ψηφοδέλτιο και φορέας που θα κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη και θα υλοποιήσει την προοδευτική και δημοκρατική αναγέννηση της χώρας μας».

Διεύρυνση και εκλογική συνεργασία

Στο μεταξύ, ο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της προετοιμασίας του συνεδρίου, που θα γίνει στις 12-15 Ιουνίου, εντατικοποιεί και την υπόθεση της «διεύρυνσης» – στόχος που έχει εξαγγελθεί από την αρχή της θητείας Φάμελλου – με την Επιτροπή Επανεκκίνησης.

Η Επιτροπή αυτή, στόχο έχει τη σύνδεση του συνεδρίου με την κοινωνία, όπως είπε στην Κ.Ε. ο Σωκράτης Φάμελλος. Ουσιαστικά η σύνδεση με τον ΣΥΡΙΖΑ όσων προσώπων, πολιτικών στελεχών ή πολιτικών χώρων επιλέξουν:

· να επανενεργοποιηθούν (παλιά στελέχη που είχαν αποχωρήσει),

· να ανανεώσουν τη συνεργασία (Πράττω και Κόσμος) ή

· να έρθουν «απ’ έξω» (είτε από την κοινωνία, χωρίς προηγούμενη πολιτική δραστηριοποίηση, είτε από άλλους πολιτικούς χώρους).

Ήδη σημειώνεται η επιστροφή δύο στελεχών που είχαν αποχωρήσει λίγο πριν από το ΠΑΣΟΚ, της Μαριζέτας Αντωνοπούλου και του Δημήτρη Μελίδη.

Δύο σχέδια ή ένα;

Οι συνεργασίες και η διεύρυνση είναι όμως δύο παράλληλοι ή έστω συμπληρωματικοί σχεδιασμοί ή μήπως ένας;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμένει ότι κάποια στιγμή το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει στρατηγική υπό τη δική του πίεση, άλλωστε ο ίδιος πιο πολύ καλλιεργεί τις τριβές, παρά τις λειαίνει. Δεν είναι μόνο οι κατηγορίες περί «εκβιαζόμενου Ανδρουλάκη» που έχει απευθύνει στο παρελθόν και κατά καιρούς έχει επαναφέρει ευθέως ή υπαινικτικά, είναι και η κόντρα στις αρχές Φεβρουαρίου με το ΠΑΣΟΚ για το δίλημμα Προανακριτική ή πρόταση δυσπιστίας, με τους υπαινιγμούς ότι το ΠΑΣΟΚ με την πρότασή του διευκόλυνε τον Μητσοτάκη. Άλλωστε από τη συνάντηση Ανδρουλάκη – Μητσοτάκη στις αρχές Δεκεμβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλεί το ΠΑΣΟΚ διαρκώς «βολική αντιπολίτευση».

Την ίδια ώρα, παρά το ότι τα ποσοστά του έχουν καθηλωθεί στην περιοχή του 6% – 8% και δεν ανεβαίνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι είναι η «πραγματική αντιπολίτευση», ενώ ουδόλως έχει εγκαταλείψει την προσδοκία ότι θα επιστρέψει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αυτή φαίνεται να είναι και η βασική του επιδίωξη εδώ και καιρό και γύρω από αυτήν έχει «κεντηθεί» ο καμβάς των «συνεργασιών» προκειμένου να στρωθεί το έδαφος για την επιστροφή των βουλευτών της Νέας Αριστεράς, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να ξαναγίνει θεσμικά αξιωματική αντιπολίτευση. Ευελπιστεί ότι έτσι θα βγάλει από τη μέση το ΠΑΣΟΚ, του οποίου σε αυτή την περίπτωση τα εσωκομματικά θα επιδεινωθούν και θα το τραβήξουν προς τα κάτω, δίνοντας στον αντίποδα μια ώθηση προς τα πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ.

Εν ολίγοις, τα περί κοινού ψηφοδελτίου, που διατυπώθηκαν πρόσφατα, και «εκλογικού» φορέα – αυτό κατά βάση εννοούσε ο Φάμελλος – φαίνεται πως αποτελούν το «αμπαλάζ» για να διευκολυνθεί η «επανασυγκόλληση» με τη Νέα Αριστερά, η οποία ζητά ευρύ Λαϊκό Μέτωπο.

Άλλωστε και όσα λέγονται εδώ και καιρό ακόμα και δημόσια από τον ίδιο τον Σωκράτη Φάμελλο για επιστροφή στελεχών που απογοητεύτηκαν, αλλά «χωρίς προϋποθέσεις και ανταλλάγματα» (δηλαδή χωρίς παζάρια για θέσεις σε οφίτσια και ψηφοδέλτια), ουσιαστικά σε επιστροφή παραπέμπουν, παρά σε «συνεργασία με αυτονομία». 

Επίσης, το προηγούμενο διάστημα, και όσο ο Σωκράτης Φάμελλος σήκωνε ψηλά τα περί ενιαίου λόγου, και τόνιζε ότι έχουν τελειώσει οι φράξιες εντός του ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάτες του εξηγούσαν ότι αυτά αφορούν και τη Νέα Αριστερά, όπερ σημαίνει ότι εφόσον επιστρέψουν οι πρώην σύντροφοι θα πρέπει να αποδεχτούν ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα αποτελούν «φράξια» της Νέας Αριστεράς. Επιπλέον, εδώ και αρκετό καιρό δεν μιλάμε για «σύσσωμη» ομάδα της Νέας Αριστεράς και οι εκτιμήσεις πλέον γέρνουν σε ένα σενάριο «διάσπασης», αφού ένα μεγάλο κομμάτι της δεν επιθυμεί τη σύμπραξη με ΣΥΡΙΖΑ και ίσως είναι και το πλειοψηφικό.

Η «αυτοκριτική» και ο Τσίπρας

Σε ό,τι αφορά τη Νέα Αριστερά, ακόμη και το κομμάτι που θεωρεί ότι η «συμπόρευση» έχει μεν δυσκολίες, αλλά στο δύσκολο πολιτικό τοπίο που επικρατεί είναι μια αναγκαιότητα, θέτουν επιτακτικά το θέμα της αυτοκριτικής του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο Κασσελάκη. Αλλά και για όλη την προηγούμενη περίοδο και τα λάθη που οδήγησαν στην άνοδο ενός «ξένου σώματος» στην ηγεσία του κόμματος, καταστρέφοντας το πολιτικό κεφάλαιο που είχε απομείνει στις εκλογές του 2023.

Η «αυτοκριτική» του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι σαφές ότι προσκρούει όχι μόνο στον Παύλο Πολάκη (που έφερε τον Κασσελάκη) και τον «μισό ΣΥΡΙΖΑ» ή το 43%, αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα, αφού για τη δική του ηγεσία και τα λάθη της ζητείται κατ’ ουσίαν αυτή. Ο Αλέξης Τσίπρας σε προσωπικό επίπεδο, κατά τη διάρκεια σποραδικών συνεντεύξεων ή ομιλιών, μπορεί να κάνει κάποιες «αυτοκριτικές» αναφορές (π.χ. για Novartis), όμως αυτές δεν συνιστούν κάποια αποτυπωμένη στα κομματικά ντοκουμέντα αυτοκριτική και δη σε βάθος, ώστε να μπορεί να την επικαλεστεί «με τη βούλα» οποιοσδήποτε. Είναι γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός, παραιτούμενος από την ηγεσία μετά τις εκλογές για να έρθει το «νέο κύμα», ουσιαστικά ανέλαβε την ευθύνη αόριστα, με πολλούς να θεωρούν ότι επέλεξε να διασώσει το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς να αφήνει πίσω κάποιο τεκμήριο για το πού έγιναν τα λάθη, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να απωλέσει περί τις 10 μονάδες από τις εκλογές του 2019.

Μάλιστα, κάποιοι εκ της Νέας Αριστεράς, από εκείνους που δεν θέλουν τη συμπόρευση και σε κάθε περίπτωση συστήνουν να περάσει και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (και βλέπουμε…), φαίνεται τις τελευταίες μέρες να ανεβάζουν το επίπεδο της δυσκολίας της συνεννόησης μεταξύ των δύο κομμάτων, θέτοντας θέμα Τσίπρα όχι μόνο για τα όσα προηγήθηκαν αλλά και για το μέλλον. Αξιώνουν δηλαδή κάποιου είδους εγγυήσεις, όχι ότι δεν θα επιστρέψει στην πολιτική σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ότι αν αποφασίσει να μπει στο παιχνίδι, η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα υψώσει ανάστημα και θα αντιδράσει, θα βάλει φρένο κ.ο.κ.

Με άλλα λόγια, τα «φαντάσματα» του παρελθόντος είναι ακόμη εδώ και πλανώνται πάνω από τα λημέρια των πρώην συντρόφων, καθιστώντας έναν εξαιρετικά δύσκολο γρίφο, την επανένωσή τους – με όποια μορφή.

Διαβάστε επίσης:

Νίκος Δένδιας: Έρχεται νομικός σύμβουλος στη Διεύθυνση Εξοπλισμών και στρατιωτικός εισαγγελέας για την ενίσχυση της διαφάνειας

Κουτσούμπας: Τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών θα λείψουν από την κάλυψη ζωτικών αναγκών

ΠΑΣΟΚ: Στο τραπέζι του Πειθαρχικού 3 σενάρια για την Μπατζελή – «Εμπιστεύομαι την εσωκομματική διαδικασία» δήλωσε προσερχόμενη