Σε διαφορετικό μήκος κύματος κινήθηκαν οι εισηγήσεις του Αλέξη Χαρίτση και του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί αύριο.

Ο Αλέξης Χαρίτσης στην εισήγησή του για το Λαϊκό Μέτωπο, παρουσίασε έναν οδικό χάρτη που περιλαμβάνει πρόσκληση στις δυνάμεις που περιλαμβάνει αυτό για κοινές δράσεις και δημιουργία κοινών ομάδων επεξεργασίας προγραμματικών θέσεων.

Οι πολιτικές δυνάμεις στις οποίες απευθύνεται το κάλεσμα για το Λαϊκό Μέτωπο είναι το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜεΡΑ25, ο ΚΟΣΜΟΣ, το ΠΡΑΤΤΩ και η Κοινωνική Συμφωνία της Λούκας Κατσέλη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς τόνισε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την εξέλιξη του εγχειρήματος, αλλά αυτή θα αξιολογείται στην πορεία και πως πιστεύει ότι η προσπάθεια για το Λαϊκό Μετωπο – μια εκλογική συνεργασία αυτοτελών σχημάτων πάνω σε προγραμματική βάση – πρέπει να ξεκινήσει από κάπου, να γίνει μια αρχή με όσες δυνάμεις ανταποκριθούν.

Στην δική του εισήγηση ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης κατέθεσε τις ενστάσεις του με δεδομένο ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι η μόνη πολιτική δύναμη που στέκεται θετικά σε μία προοπτική τύπου Λαϊκού Μετώπου». Μιλά επίσης για κίνδυνο ρευστοποίησης και «σπασμωδική και βιαστική προσπάθεια» που μπορεί να οδηγήσει και σε απαξίωση της Αριστεράς.

Οδικός Χάρτης για το Λαϊκό Μέτωπο

Ειδικότερα, κατά πληροφορίες στην εισήγησή του ο Αλέξης Χαρίτσης σημείωσε ότι ο οδικός χάρτης για την συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου περιλαμβάνει:

• «Συνδιοργάνωση το επόμενο διάστημα δημόσιων εκδηλώσεων, συζητήσεων και ημερίδων, με πρόσκληση στα άλλα κόμματα για θέματα αιχμής.
• Πρόσκληση προς τις δυνάμεις του Λαϊκού Μετώπου –και σε κοινωνικές οργανώσεις– για δημιουργία κοινών ομάδων επεξεργασίας προγραμματικών θέσεων. 
• Συγκροτημένο συντονισμό κοινοβουλευτικών ομάδων για από κοινού δράση στη Βουλή.
• Συντονισμό δράσης σε κοινωνικούς χώρους και κοινωνικές κινητοποιήσεις.
• Ανάληψη, από κοινού με άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, πρωτοβουλίας για την Ειρήνη.

Δεν μπορώ να προκαταβάλω την πορεία και την εξέλιξη του εγχειρήματος». 

Σημείωσε επίσης:

«Είμαστε εδώ για να αξιολογούμε την πορεία, να συζητάμε, να αναδιαμορφώνουμε την τακτική. Μέσα από τον διάλογο και την κοινή κινητοποίηση, τη δυναμική που θα αναπτύξει, θα αξιολογηθεί κατά πόσο μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που ένα Λαϊκό Μέτωπο καταστατικά θέλει να είναι: 

Μια εκλογική συνεργασία αυτοτελών σχημάτων πάνω σε προγραμματική βάση. Μια ενότητα μέσα στη διαφορά.

Στις ανησυχίες για το ποιος θα ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας, θα απαντήσω πολύ ειλικρινά. 

Η πρόσκλησή μας θα αφορά όλες τις πολιτικές δυνάμεις που προανέφερα, με τις οποίες θα μπορούσαμε να βρούμε κοινό βηματισμό σε προγραμματική βάση. Θα πρέπει με όποιους ανταποκριθούν να γίνει μια αρχή. 

Να γίνει ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα που θα σηματοδοτήσει την έναρξη δημιουργίας ενός πόλου. Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. 

Και επίσης πιστεύω ότι ένα πρώτο βήμα μπορεί και να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης.

Να δημιουργήσει κινητικότητα στους κομματικούς σχηματισμούς και στην κοινωνία. Και να ακολουθήσουν κι άλλοι. 

Ας είμαστε ειλικρινείς, συντρόφισσες και σύντροφοι, και ας δούμε τη μεγάλη εικόνα.Η έλλειψη πραγματικής κουλτούρας πολιτικών συνεργασιών – κουλτούρα την οποία βέβαια η Αριστερά διακηρύσσει διαχρονικά – έχει διαμορφώσει σήμερα μία πρωτόγνωρη συνθήκη: 

Η κοινωνία να ζητάει ενωτικές κινήσεις και η προοδευτική αντιπολίτευση να μένειαμήχανη και να μην μπορεί να ανταποκριθεί. 

Και ας παραδεχτούμε ότι όσο δεν υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση, ενωτική, ισχυρή απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη και τον κατακερματισμό των δυνάμεων της προοδευτικής αντιπολίτευσης, που θα δώσει ελπίδα στην κοινωνία, η αμφισβήτηση που διατύπωσε το κίνημα των Τεμπών θα συνεχίσει να κατευθύνεται σε μια θολή αντισυστημικότητα.

Σ’ αυτό εμείς οφείλουμε όχι μόνο να πάρουμε θέση αλλά και να δράσουμε, να ενεργήσουμε. 

Η διαμόρφωση ενός πόλου προγραμματικών συγκλίσεων σε ριζοσπαστική και ρεαλιστική βάση με στόχο μια εναλλακτική πρόταση θα περιέχει και ισχυρές πολιτικές αντιπαραθέσεις αλλά και ενωτικές διεργασίες ανάμεσα στις υφιστάμενες πολιτικές -δυνάμεις. 

Κάπως έτσι, όμως, γεννιέται – αν μπορέσει να γεννηθεί – κάτι νέο». 

Και συνέχισε:

«Ήδη από την πρώτη μας πανελλαδική συνδιάσκεψη, τον περσινό Γενάρη, είχα πει ότι θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι γιατί αυτό απαιτεί η κρισιμότητα των στιγμών και η σοβαρότητα της Νέας Αριστεράς. 

Ότι μας ενδιαφέρει το πώς θα κυβερνηθεί αυτή η χώρα. Όχι γενικώς και αορίστως. Ούτε με όρους στείρου κυβερνητισμού. 

Αλλά πώς θα κυβερνηθεί από σύγχρονες ριζοσπαστικές και προοδευτικές πολιτικές. Γιατί αυτή είναι η αγωνία των πολιτών και των ανθρώπων εκείνων που είναι ο δικός μας κόσμος: ο κόσμος της εργασίας, της παραγωγής, της έρευνας, της δημιουργικότητας, της παραγωγής του πλούτου.  

Είχαμε συμφωνήσει ότι η πρόταση της Νέας Αριστεράς είναι ότι το πολιτικό περιεχόμενο μετράει και ότι αυτό το περιεχόμενο εκκινεί πάντα από το έδαφος της Αριστεράς, πάνω στο οποίο θα κληθούν να μετρηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του ευρύτερου πολιτικού χώρου, όχι με παρασκηνιακές συμφωνίες κορυφής αλλά με κοινωνικές και προγραμματικές συγκλίσεις. 

Είχαμε θέσει ως στόχο η Νέα Αριστερά να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την προσπάθεια. 

Και στο ιδρυτικό μας συνέδριο μίλησα για την ανάγκη συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου. 

Με όρους υπεράσπισης των συμφερόντων των κοινωνικών στρωμάτων που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε και με συγκεκριμένες προγραμματικές προτάσεις. Τις 6 προγραμματικές αιχμές που παρουσιάσαμε στη ΔΕΘ. 

Στο ερώτημα αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ένα Λαϊκό Μέτωπο, είχα απαντήσει: «Προφανώς και όχι, δεν υπάρχουν». 

Είχα όμως προσθέσει εμφατικά ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να δημιουργηθούν».

Γαβριήλ Σακελλαρίδης: «Όχι» στη ρευστοποίηση, δεν μας αφορά η δέσμευση στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ 

Στη δική του εισήγηση, ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής στο θέμα του Λαϊκού Μετώπου, κατά πληροφορίες ανέφερε τα εξής:

«Προγραμματικά και στη βάση των πιεστικών κοινωνικών αναγκών. Είχα πει ότι πιστεύω ότι η Νέα Αριστερά πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση ενός χώρου διαλόγου και προγραμματικών επεξεργασιών που να απαντάει στο κοινωνικό αίτημα της σύγκρουσης με τις πολιτικές της Δεξιάς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι η μόνη πολιτική δύναμη που στέκεται θετικά σε μία προοπτική τύπου «Λαϊκού Μετώπου» μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του. Όμως το Λαϊκό Μέτωπο με στόχο να συγκροτηθεί μία ανταγωνιστική δύναμη προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί να νοείται ως η συνεργασία της Νέας Αριστεράς αποκλειστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα λαϊκό μέτωπο απαιτεί σοβαρές διεργασίες. Ο στόχος πρωτίστως είναι να οργανώσει τη λαϊκή αντίσταση στο υπάρχον. Εν δυνάμει μπορεί  να αποτελέσει μια εναλλακτική κυβερνητική λύση αλλά και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να  είναι αποτελεσματική, να δίνει λύσεις, αλλιώς δεν αποκόπτεται η άνοδος της Ακροδεξιάς. Γρήγορες κινήσεις και αποκλειστικές συνεργασίες δεν εξασφαλίζουν ούτε την πρώτη ούτε την δεύτερη απαίτηση. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ένα κόμμα με χαμηλή διείσδυση στο εκλογικό σώμα, αποκομμένο από την κοινωνία και έναν πολιτικό λόγο που ακροβατεί ανάμεσα σε μία αριστερή ρητορική και μία πολιτική γραμμή του μέσου όρου, προσπαθώντας να ικανοποιήσει όλα τα δυνητικά εκλογικά ακροατήρια.

Οι θέσεις του κόμματος για τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, η αφωνία του στην ανάγκη φορολόγησης των πλουσίων και της ανάγκης επανάκτησης από το δημόσιο στρατηγικών τομέων της οικονομίας πιστοποιούν τη ραγδαία μετεξέλιξη του μετά τις εσωκομματικές εκλογές του Σεπτέμβρη του 2023.

Η εκφυλιστική περίοδος που ακολούθησε τον έχει βυθίσει σε μία βαθιά απαξίωση, που ούτε προσπαθεί να την ερμηνεύσει ούτε επιθυμεί να κάνει την αυτοκριτική του. Ακόμα εκκρεμεί η δημόσια τοποθέτηση του κόμματος για τους λόγους που θεωρεί ότι ηττήθηκε στρατηγικά στις εκλογές του 2023. Ακόμα εκκρεμεί η ερμηνεία του και η ανάληψη ευθυνών για την περίοδο Κασσελακη, μία περίοδο που συνέβαλε καθοριστικά στην απαξίωση της Αριστεράς συνολικά. Αυτά δεν είναι συμπτώματα. Είναι δομικά χαρακτηριστικά μιας αντίληψης πολιτικής που στο όνομα της σταθερότητας του κόμματος ναρκοθετεί την κοινωνική του χρησιμότητα ως κόμμα της Αριστεράς. 

Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι πιέσεις για την δημιουργία κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας με τον ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογική σύμπραξη. Αυτές οι πιέσεις απηχούν αυτήν την αντίληψη για το τι είναι πολιτική και παραβλέπουν το κύριο: το περιεχόμενό της. Εμείς θα πρέπει να αντιστρέψουμε τη συζήτηση. Δεν μας αφορά σε αυτή τη φάση η δέσμευση στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και τις δικές του εσωτερικές αντιφάσεις.

Μας αφορά η προγραμματική συζήτηση στο χώρο της Αριστεράς και το πώς θα ξεκολλήσει αυτή από την ανυποληψία.

Να είμαστε καθαροί: μια βιαστική και σπασμωδική συνεργασία δεν εξυπηρετεί ούτε την ανασυγκρότηση της Αριστεράς, ούτε δημιουργεί τις προϋποθέσεις δημιουργίας ανταγωνιστικής δύναμης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ενέχει μάλιστα τον κίνδυνο ολικής απαξίωσης της Αριστεράς και της Νέας Αριστεράς.  

Η Νέα Αριστερά δεν υπαναχωρεί από την αρχική της τοποθέτηση για την ανάγκη ενότητας και δημιουργίας μετώπων. Ο τρόπος για να δημιουργηθούν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις με όρους αξιοπρέπειας αλλά και ρεαλιστικού πολιτικού αντικτύπου περνάει μέσα από την ενδυνάμωση του κόμματος μας. Απέναντι στα σενάρια της ρευστοποίησης, εμείς πρέπει να επιμείνουμε στη δυνατότητα εμφάνισης ενός κόμματος που θα συνομιλήσει και θα εκφράσει το γενικό αίτημα για την ανατροπή της πολιτικής της Δεξιάς».

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης για δασμούς Τραμπ: «Υποστηρίζω την προσέγγιση της Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία μέχρι στιγμής είναι μετρημένη»

Πιερρακάκης: «Δεν θέλουμε εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ»

Τσουκαλάς: Δεν πιστεύουμε ότι η ΝΔ θα φύγει με κραυγές, αλλά με σκληρή δομική αντιπολίτευση