Το ότι η Ν.Δ. καλύπτει μερικώς τις δημοσκοπικές απώλειές της είναι αναμφισβήτητο. Το ότι απέχει πολύ από την αυτοδυναμία, επίσης. Το ότι απέχει λίγο από το να καβατζάρει το 30% είναι αληθές, αλλά όχι βέβαιο πως θα το καταφέρει σύντομα.

O πιο συνεπής χορηγός του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, αφότου έχασε τις εκλογές του 2019, έκανε όλα όσα μπορούσε προκειμένου να απαξιωθεί, να διαλυθεί και να περιθωριοποιηθεί – τα έχουμε γράψει πολλές φορές, ας μην τα επαναλάβουμε.

Ένας νεόκοπος, αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικός, είναι το «μέτωπο του ξυλολίου», το οποίο έχει καταφέρει να μετακινήσει τη συζήτηση από τις αδιαμφισβήτητες κυβερνητικές ευθύνες για το δυστύχημα των Τεμπών σε μια αοριστολογία περί πυρόσφαιρας, επιστρατεύοντας αναπόδεικτες θεωρίες που βολεύουν την κυβέρνηση, καθώς παραμερίζουν από την επικαιρότητα όλα όσα θα μπορούσαν πραγματικά να τη στριμώξουν.

Ένας παλιός, σταθερός, εν υπνώσει για καιρό, αλλά δυναμικά επανακάμψας χορηγός του Μητσοτάκη είναι αυτός του διάχυτου πολιτικού και ιδεολογικού χουλιγκανισμού, ο οποίος– χωρίς να είναι ενιαίος ιδεολογικά ή οργανωτικά – επιτίθεται με ποικιλία μέσων, τρόπων, έντασης και στόχων πότε σε εκδηλώσεις (Άρδην, Νομική), πότε σε διαχειριστές κυλικείων και ιδεολογικούς αντιπάλους (Πολυτεχνειούπολη), προκαλώντας από απλή όχληση έως και σοβαρές σωματικές βλάβες.

Αυτή η συμπεριφορά, που θυμίζει έντονα την περίοδο 2010-2011, έδωσε αυτές τις μέρες την ευκαιρία στην κυβέρνηση να ανακάμψει επικοινωνιακά και, βάζοντας απέναντί της το «χάος», να διεκδικήσει ένα συντηρητικό κοινό που την έχει εγκαταλείψει.

Μέσα σ’ όλα τείνει να μεταβληθεί σε χορηγό της κυβέρνησης και η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς το ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει να διακατέχεται από αυτοκτονικό ιδεασμό.

● Από τη μια, η εσωκομματική αντιπολίτευση μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Η αμφισβήτηση του Ανδρουλάκη δεν έχει σταματήσει ούτε μετά την επανεκλογή του, ενώ το μπάχαλο των δηλώσεων που υπηρετούν προσωπικές φιλοδοξίες είναι απίστευτο για κόμμα της αντιπολίτευσης και θυμίζει… ΣΥΡΙΖΑ στα χειρότερά του.

● Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να επιβληθεί στους εσωκομματικούς «ταραξίες», να ανεβάσει την ένταση και την αποτελεσματικότητα της αντιπολίτευσής του, αλλά και να αναδιοργανώσει την τραγικά προβληματική επικοινωνία του αφήνοντας τεράστιο γήπεδο στην Πλεύση Ελευθερίας.

Με αυτά και μ’ εκείνα, ο πρωθυπουργός σε λίγο δεν θα προλαβαίνει να μοιράζει ανθοδέσμες…

Διαβάστε επίσης

Η δεύτερη γενιά Αλβανών μεταναστών και οι επικείμενες εκλογές στην Αλβανία

Η νεανική βία, ο «μόνος ένοχος» και οι… αθώοι του αίματος

Η παρακαταθήκη του Πέτρου Μολυβιάτη και το σχέδιο Ανάν