Νέα δεδομένα στον τρόπο με τον οποίο το κοινωνικό σώμα αντιλαμβάνεται την τραγωδία των Τεμπών εκτιμούν στην κυβέρνηση ότι δημιουργεί το πόρισμα Καρώνη, καθώς τις τελευταίες ώρες ο καθηγητής του Πολυτεχνείου δέχεται σφοδρά πυρά από κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και λογαριασμούς στα social media, που το προηγούμενο διάστημα τον εκθείαζαν, αναμένοντας την γνωμάτευση του ως προς τα αίτια δημιουργίας της πυρόσφαιρας.

Όπως επισημαίνουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, δεν γίνεται μέσα σε λίγες ώρες ο κ. Καρώνης που χαρακτηριζόταν ως ο πλέον ειδικός επιστήμονας και το εργαστήριο του ως ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, ξαφνικά σε ένα βράδυ να έχει μετατραπεί σε πολιτικάντη, καθοδηγούμενο και φοβισμένο, που δέχεται εντολές από την κυβέρνηση, ανάξιο να πραγματοποιήσει την έρευνα του. Όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή το πόρισμα δεν ήταν αυτό που ανέμεναν και ήθελαν, προκειμένου να στηρίξουν την μέχρι τώρα επιχειρηματολογία τους.

Προσθέτουν μάλιστα ότι οι πολίτες που αντιμετωπίζουν την όλη υπόθεση με μεγαλύτερη ψυχραιμία και με γνώση του συνόλου των πραγματικών περιστατικών σε σχέση με το τι συνέβαινε πριν από πέντε μήνες, μπορούν τώρα να ακούσουν και σε ένα μεγάλο μέρος να δεχθούν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης γύρω από το θέμα. 

Την ίδια ώρα όμως που υπάρχει αυτή η ικανοποίηση για την αλλαγή του κλίματος, αλλαγή που αποτυπώνεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, με πιο χαρακτηριστική εκείνη της Real Ρolls που δίνει στη Νέα Δημοκρατία ποσοστό κοντά στο 32%, πολύ πάνω από το ποσοστό που πήρε στις τελευταίες ευρωεκλογές, υπάρχει και ο προβληματισμός για την αντιμετώπιση του θέματος Καραμανλή.

Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι, από τη στιγμή που τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το πόρισμα Καρώνη για να πλήξουν την κυβέρνηση, θα ποντάρουν τώρα όλα τα χαρτιά τους στο αίτημα για σύσταση προανακριτικής για τον πρώην υπουργό και κυρίως θα επιχειρήσουν να πιέζουν την κυβέρνηση για το αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος που θα την συνοδεύει αυτή την πρόταση.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι, πώς η κυβέρνηση θα καταφέρει να πείσει ότι η τυχόν παραπομπή του κ. Καραμανλή μόνο για αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος δε συνιστά συγκάλυψη του όλου θέματος. Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης έδωσε μια πρώτη γεύση των προθέσεων της κυβέρνησης λέγοντας ότι είναι πολύ βαρύ να δεχτούμε για έναν υπουργό ότι για τις πράξεις του είχε ενδεχόμενο δόλο και άρα πρέπει να κατηγορηθεί σε βαθμό κακουργήματος.

Μάλιστα απάντησε και στα επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ λέγοντας πως αν ένα υφιστάμενο στέλεχος κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα και ο προϊστάμενος του δηλαδή ο υπουργός πρέπει να κατηγορηθεί για το ίδιο αδίκημα.

Οι αναφορές αυτές οδηγούν με σχετική βεβαιότητα στην επιλογή που έχει η Νέα Δημοκρατία να καταθέσει μόνη της πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον κ. Καραμανλή, ζητώντας να ελεγχθεί για αδικήματα μόνο σε βαθμό πλημμελήματος και να δεσμευτεί ότι θα ψηφίσει τυχόν αίτημα του Δικαστικού Συμβουλίου μετά την διενέργεια της ανάκρισης για αναβάθμιση του κατηγορητηρίου.

Στην εξίσωση μπαίνει και η στάση του ίδιου του πρώην υπουργού, αφού για να ακολουθηθεί το μοντέλο Τριαντόπουλου που επιθυμεί η κυβέρνηση ο κ. Καραμανλής θα πρέπει με επιστολή του να ζητήσει κάτι τέτοιο όπως έκανε και ο πρώην υφυπουργός. Καταλαβαίνει κανείς πως μια κατηγορία από την πλευρά της κυβέρνησης εναντίον του σε βαθμό κακουργήματος δύσκολα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια συνεννόηση μαζί του, προκειμένου μετά τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής να σταλεί η αναγκαία επιστολή που θα ξεκλειδώσει τις εξελίξεις.

Όπως ανέφερε κυβερνητικό στέλεχος στο topontiki.gr, «αυτή είναι η τελευταία δύσκολη στροφή που έχει η κυβέρνηση όσον αφορά το χειρισμό της υπόθεσης των Τεμπών. Έχουμε κερδίσει η κοινωνία να μας ακούει, έχουμε κερδίσει ένα μεγάλο μέρος της να αποδέχεται την δική μας άποψη για την υπόθεση των Τεμπών, πρέπει τώρα να πείσουμε ότι ο χειρισμός της υπόθεσης Καραμανλή δεν θα συνιστά συγκάλυψη αλλά επιθυμία να διερευνηθούν οι πραγματικές ευθύνες του πρώην υπουργού και να αποδοθεί δικαιοσύνη στις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν τα παιδιά τους».