Καθώς διανύουμε την πιο κρίσιμη ώρα του πολέμου Ισραήλ – Ιράν, πληθαίνουν οι φωνές για διπλωματία «της τελευταίας στιγμής».

 Όση συμπάθεια και να δείξει κάποιος σε αυτές τις εκκλήσεις – και σε όσους τις διατυπώνουν – η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτό που βλέπουμε όχι μόνο τώρα, αλλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, δεν είναι κάτι περισσότερο από την πλήρη αποτυχία της διεθνούς διπλωματίας – δηλαδή των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ.

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης για οπλική χρήση με τη συνδρομή της Ρωσίας έχει πιθανότατα δρομολογηθεί από την αρχή της δεκαετίας του 2000.

Έκτοτε αναποτελεσματικές κυρώσεις και αδύναμες συμφωνίες επέτρεπαν στο Ιράν – του οποίου η ισλαμική ηγεσία έχει διακηρυγμένο στόχο την καταστροφή του Ισραήλ – να συνεχίζει απερίσπαστο την ανάπτυξη του προγράμματός του.

Δεν περιορίστηκε όμως στο πυρηνικό πρόγραμμα, αλλά άρχισε να απλώνει τα παραστρατιωτικά του πλοκάμια στη Συρία (πιστή σύμμαχο), στον Λίβανο (Χεζμπολάχ), στη Γάζα (Χαμάς) και στην Υεμένη (Χούθι) με στόχο να δημιουργήσει έναν θανάσιμο κλοιό γύρω από το Ισραήλ.

Όλο αυτό το σύμπλεγμα επιχείρησε – αμέσως μετά τη βάρβαρη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς τον Οκτώβριο του 2023 και τη σφοδρή ισραηλινή απάντηση – να σύρει το Τελ Αβίβ σε έναν πόλεμο τριών μετώπων.

Εξαρχής το Ισραήλ είχε δηλώσει ότι όλο αυτό θα τελειώσει με ήττα του Ιράν, άρα η διπλωματία είχε ενδεχομένως χρόνο για να λειτουργήσει και να προλάβει όσα εκτυλίσσονται σήμερα.

Αυτό δεν συνέβη και το Ισραήλ άρχισε να αποδεκατίζει τους εχθρούς του με τρόπο εντυπωσιακό – και πέρα ώς πέρα βάρβαρο στην περίπτωση της εθνοκάθαρσης που συνεχίζει να συντελείται στη Γάζα.

Κι εκεί όμως υπάρχει τεράστια ευθύνη της διεθνούς διπλωματίας, η οποία παρακολουθούσε ατάραχη το τέρας της Χαμάς

● να κατισχύει στη Γάζα,

● να εγκαθιστά ένα καθεστώς τρόμου για τους διαφωνούντες,

● να επεκτείνεται στη Δυτική Όχθη, να αποδυναμώνει τη διεθνή αξιοπιστία της Παλαιστινιακής Αρχής

● και να αντικαθιστά το ιστορικό αίτημα για δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με αυτό των πατρώνων του: την καταστροφή του Ισραήλ.

Όταν το Ισραήλ – που για πολλά χρόνια επιχειρούσε να σύρει τη Δύση σε σύγκρουση με το Ιράν – εκτίμησε ότι ή το χτύπημα θα γίνει τώρα ή το Ιράν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα, οι αποδυναμωμένες ΗΠΑ απλώς σύρθηκαν στην επιλογή του.

Ο δε Τραμπ, ο οποίος είχε αποσυρθεί από τη συμφωνία JCPOA για τον έλεγχο των πυρηνικών της Τεχεράνης το 2018 αφήνοντάς την ελεύθερη να συνεχίσει το έργο της, τώρα είναι έτοιμος να βομβαρδίσει τους πυρηνικούς σταθμούς.

Για τους Ευρωπαίους και τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες πρωτοβουλίες τους ας μην συζητήσουμε καλύτερα…

Διαβάστε επίσης:

Η κυνική αλαζονεία του Μητσοτάκη και η ύβρις στους συγγενείς  

Σιδηρόδρομος: Η κυβέρνηση περιπαίζει την κοινωνία

Αντιπολίτευση σε βέρτιγκο