Συμπληρώνονται 63 ολόκληρα χρόνια από τότε που μια ανατριχιαστική είδηση είχε κάνει τον γύρο του κόσμου.

Η Μέριλιν Μονρόε, είδωλο μιας ολόκληρης εποχής, η αφίσα της οποίας κοσμούσε χιλιάδες δωμάτια, βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Brentwood του Λος Άντζελες, σε ηλικία μόλις 36 ετών.

Ο θάνατός της προκάλεσε σοκ, τροφοδότησε θεωρίες συνωμοσίας και πυροδότησε μία συζήτηση που δεν έχει καταλαγιάσει παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει περισσότερες από έξι δεκαετίες από τότε.

Η νύχτα του θανάτου της παραμένει αινιγματική μέχρι και σήμερα. Συνεχίζει να γεννά απορίες.

Ηταν 4 Αυγούστου 1962. Είχε βραδιάσει. Η Μονρόε βρισκόταν στο σπίτι της, στην οδό Fifth Helena Drive.

Σύμφωνα με τις αστυνομικές καταθέσεις της εποχής, είχε συνομιλήσει εκείνο το βράδυ τηλεφωνικά με διάφορους φίλους και συνεργάτες. Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο φαινόταν ανήσυχη.

Περίπου στις 3:30 τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου, η οικονόμος της Γιούνις Μάρεϊ σηκώθηκε να πιεί νερό και παρατήρησε φως κάτω από την πόρτα του δωματίου της στάρ. Ανησύχησε. Χτύπησε την πόρτα και δεν πήρε απάντηση.

Εαν και ήταν περασμένη η ώρα ειδοποίησε τηλεφωνικά τον ψυχίατρο Ραλφ Γκρίνσον, ο οποίος εισήλθε από το παράθυρο και βρήκε τη Μονρόε νεκρή στο κρεβάτι της, ξαπλωμένη μπρούμυτα, γυμνή, με το τηλέφωνο στο χέρι και πολλά άδεια φαρμακευτικά μπουκάλια στο κομοδίνο.

«Πολλά μπουκάλια χαπιών…»

«Λευκή γυναίκα. Μπλε μάτια. 1,63 μ., 52 κιλά. Πολλά μπουκάλια χαπιών βρέθηκαν σκορπισμένα πάνω σε ένα κομοδίνο, μεταξύ αυτών ένα άδειο μπουκάλι Nembutal -υπνωτικά χάπια- και ένα μερικώς άδειο μπουκάλι χλωραλική υδράτη, ένα ισχυρό ηρεμιστικό. Βρέθηκε γυμνή, ξαπλωμένη μπρούμυτα, με το χέρι τεντωμένο και ακουμπισμένο στο τηλέφωνο», έλεγε η αναφορά του αστυνομικού.

Ο ιατροδικαστής Τόμας Νογκούτσι ανέλαβε τη νεκροψία, η οποία αποκάλυψε θανατηφόρα επίπεδα πεντοβαρβιτάλης και ένυδρης χλωράλης στο αίμα και το ήπαρ της. Οι συγκεντρώσεις ήταν πολλαπλάσιες από τα όρια τοξικότητας.

Το γραφείο του ιατροδικαστή κατέληξε σε πιθανή αυτοκτονία από υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών. Δεν βρέθηκε σημείωμα, κάτι που δεν θεωρήθηκε ασυνήθιστο, ενώ αποκλείστηκε το ενδεχόμενο ατυχήματος.

Σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής η Μονρόε αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Είχε πρόσφατα νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική, αντιμετώπιζε κρίσεις άγχους και αϋπνία και λάμβανε ισχυρή φαρμακευτική αγωγή.

Είχε αποκτήσει τη φήμη ότι ήταν δύσκολη να συνεργαστεί και συχνά καθυστερούσε τις παραγωγές καθυστερώντας σε γυρίσματα ταινιών εκτός από το ότι είχε πρόβλημα να θυμάται τις ατάκες της.

Μέχρι το 1960, αυτή η συμπεριφορά επηρέασε αρνητικά την καριέρα της.

Για παράδειγμα, αν και ήταν η προτιμώμενη επιλογή του συγγραφέα Τρούμαν Καπότε να υποδυθεί την Χόλι Γκολάιτλι στην ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις, η Paramount αρνήθηκε να της δώσει τον ρόλο λόγω του φόβου ότι θα περιπλέκει την παραγωγή της ταινίας.

Οι δύο ταινίες της Μονρόε που ολοκληρώθηκαν στη δεκαετία του 1960, Έλα ν’ αγαπηθούμε (1960) και Οι αταίριαστοι (1961), ήταν τόσο κρίσιμες όσο και εμπορικές αποτυχίες. 

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της τελευταίας έπρεπε να περάσει μια εβδομάδα αποτοξίνωσης σε νοσοκομείο.

Ταυτοχρονα και η προσωπική της ζωή ήταν σε κρίση. Ο τρίτος γάμος της, με τον συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, έληξε με διαζύγιο τον Ιανουάριο του 1961.

Νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρικό θάλαμο

Αντί να δουλεύει, η Μονρόε πέρασε ένα μεγάλο μέρος του 1961 απασχολημένη με προβλήματα υγείας και δεν εργάστηκε σε νέες κινηματογραφικές παραγωγές.

Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την ενδομητρίωση και χολοκυστεκτομή, και πέρασε τέσσερις εβδομάδες σε νοσοκομειακή περίθαλψη – συμπεριλαμβανομένης μιας σύντομης νοσηλείας σε ψυχιατρικό θάλαμο εξαιτίας της κατάθλιψης.

Αργότερα το 1961, επέστρεψε στο Λος Άντζελες μετά από έξι χρόνια παραμονής στο Μανχάταν, όπου αγόρασε ένα ισπανικό σπίτι τύπου χασιέντα στο Μπρέντγουντ.

Οι φήμες και τα αδέλφια Κένεντι

Στη δεκαετία του 1970, υπήρξαν ισχυρισμοί ότι ο θάνατος της Μονρόε ήταν δολοφονία και όχι αυτοκτονία εξαιτίας της σχέσης που σύμφωνα με φήμεες είχε όσο ζούσε με τα αδέλφια Κένεντι.

Λόγω αυτών των ισχυρισμών, ο εισαγγελέας της κομητείας του Λος Άντζελες Τζον Βαν ντε Καμπ ανέθεσε στον συνάδελφό του Ρόναλντ Χ. Κάρολ να διενεργήσει μια νέα έρευνα το 1982 για να δει εάν πρέπει να ξεκινήσει μια ποινική έρευνα. 

Ο Κάρολ συνεργάστηκε με τον Άλαν Μπ. Τόμιτς, έναν ανακριτή, για πάνω από τρεις μήνες σε μια έρευνα που κατέληξε σε έκθεση τριάντα σελίδων.Δεν βρήκαν αξιόπιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεωρία ότι δολοφονήθηκε η Μονρόε.

Το 1983, ο Τόμας Νογκούτσι δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του, στα οποία ανέφερε την υπόθεση της Μονρόε και τους ισχυρισμούς για ασυμφωνίες στην αυτοψία και την απόφαση περί της αυτοκτονίας του ιατροδικαστή.

Αυτοί οι ισχυρισμοί περιελάμβαναν ότι η Μονρόε δεν θα μπορούσε να είχε καταπιεί τα χάπια επειδή το στομάχι της ήταν άδειο, ότι οι κάψουλες Nembutal έπρεπε να έχουν αφήσει κίτρινο υπόλειμμα, ότι μπορεί να είχε υποβληθεί σε κλύσμα και ότι η αυτοψία δεν παρατήρησε σημάδια από βελόνα παρά το γεγονός ότι έκανε συνήθως ενέσεις από τους γιατρούς της.

Ο Νογκούτσι εξήγησε ότι η αιμορραγία του στομαχιού της έδειξε ότι το φάρμακο είχε χορηγηθεί από το στόμα και ότι επειδή η Μονρόε ήταν εθισμένη για αρκετά χρόνια, τα χάπια θα είχαν απορροφηθεί πιο γρήγορα από ό,τι στην περίπτωση των μη τοξικομανών.

 Αρνήθηκε επίσης ότι το Nembutal αφήνει υπολείμματα χρωστικών ουσιών.

Σημείωσε ότι μόνο τα πολύ πρόσφατα σημάδια από βελόνα είναι ορατά σε ένα σώμα και ότι ο μόνος μώλωπας που υπήρξε στο σώμα της Μονρόε, στο κάτω μέρος της πλάτης της, ήταν επιφανειακός και η τοποθέτησή του σώματος έδειξε ότι ήταν τυχαία και δεν συνδέεται με κάποιον καβγά. 

Ο Νογκούτσι κατέληξε τελικά στο συμπέρασμα ότι με βάση τις παρατηρήσεις του, το πιο πιθανό συμπέρασμα είναι ότι η Μονρόε αυτοκτόνησε.

Η κηδεία

Η κηδεία της Μονρόε πραγματοποιήθηκε σε πολύ κλειστό κύκλο στις 8 Αυγούστου στο νεκροταφείο Westwood Village Memorial Park, όπου είχαν επίσης θαφτεί οι ανάδοχες γονείς της, Ανα Λόουερ και Γκρέις Μακί Γκοντάρ.

Η Μονρόε ήταν ντυμένη με ένα πράσινο φόρεμα και κρατούσε ένα μπουκέτο με μικρά ροζ τριαντάφυλλα. Η μακιγιέζ και φίλη της, Γουάτι Σνάιντερ, επιμελήθηκε το μακιγιάζ της.

Διαβάστε επίσης

«The First and The Future»: Η θρυλική Μartha Graham Dance Company στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

«Compartments Dance Project»: 6ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού στην Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ

Μάνος Χατζιδάκις: Σπουδαία συναυλία – αφιέρωμα στο Ηρώδειο