Η Κυβέρνηση δεν κουράζεται να αυτοθαυμάζεται για την πορεία της «πράσινης μετάβασης». Μιλά για
ρεκόρ στην παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για «καθαρή» Ελλάδα, για ευρωπαϊκή
πρωτοπορία. Μόνο που πίσω από τα φανταχτερά γραφήματα και τις πράσινες κορδέλες κρύβεται μια
πραγματικότητα που βιώνουν κάθε μήνα εκατομμύρια νοικοκυριά: λογαριασμοί ρεύματος που προκαλούν σοκ, και ένα αδιέξοδο που γονατίζει και τους καταναλωτές και τους επενδυτές.

Πως διαμορφώνεται η τελική τιμή του ρεύματος

Στην Ελλάδα, σχεδόν το 95% της τελικής τιμής ρεύματος διαμορφώνεται από το Χρηματιστήριο
Ενέργειας, μια «αγορά» που λειτουργεί σαν καρτέλ με κρατική σφραγίδα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη, το
αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται μόλις στο 15-20%, αφήνοντας περιθώριο να περάσουν στους πολίτες τα οφέλη της φθηνής παραγωγής. Εδώ, ακόμα κι αν φυσάει δυνατός άνεμος ή ο ήλιος χαρίζει τζάμπα
κιλοβατώρες, η τιμή λες και καθορίζεται στη Wall Street και όχι στο Κιλκίς ή τη Μεγαλόπολη.

Λογαριασμοί ή γρίφοι

Οι λογαριασμοί είναι μια σκόπιμη ομίχλη από ρήτρες, πάγια και άσχετες χρεώσεις. Αν ο πολίτης θέλει να βρει ποια προσφορά συμφέρει, πρέπει να γίνει ειδικός στην αγορά ενέργειας κι αυτό σε μια χώρα όπου οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι και οι δουλειές είναι επισφαλείς. Αντί η Κυβέρνηση να εξασφαλίσει
διαφάνεια και καθολικούς έξυπνους μετρητές, αφήνει τον πολίτη να ψάχνει ανάμεσα σε «πράσινα», «μπλε» και «πορτοκαλί» τιμολόγια, ενώ η τσέπη του αδειάζει.

Ποιες επενδύσεις

Οι ΑΠΕ καλύπτουν πλέον πάνω από το μισό της εγχώριας παραγωγής. Κι όμως, οι συνεχείς περικοπές
στην παραγωγή για να «ισορροπήσει το σύστημα» υπονομεύουν τη βιωσιμότητα των επενδύσεων. Το
αποτέλεσμα; Μεγάλες ξένες εταιρείες, όπως η γερμανική ABO Energy και η πορτογαλική EDPR,
εγκαταλείπουν την ελληνική αγορά. Η «πράσινη ανάπτυξη» γίνεται σύνθημα χωρίς αντίκρισμα και άλλη μια επικοινωνιακή φούσκα.

Υπερκέρδη

Η ενεργειακή ακρίβεια είναι κομμάτι της συνολικής ακρίβειας που τσακίζει τα νοικοκυριά: τρόφιμα, ενοίκια, καύσιμα, όλα στα ύψη. Η Κυβέρνηση διαλέγει να «αντιμετωπίσει» το πρόβλημα με επιδόματα που ανακυκλώνουν το χρήμα των φορολογουμένων και με ευχολόγια για την αγορά. Δεν αγγίζει ποτέ τη ρίζα που είναι οι στρεβλώσεις που γεννούν υπερκέρδη για λίγους και φτωχοποιούν τους πολλούς.

Η «πράσινη μετάβαση» όπως τη σχεδιάζει αυτή η Κυβέρνηση δεν είναι μετάβαση για όλους· είναι
επιχειρηματικό σχέδιο για λίγους. Αντί για εθνική ενεργειακή πολιτική που θα ρίχνει τις τιμές και θα
εξασφαλίζει σταθερές αποδόσεις για τις ΑΠΕ, έχουμε μια πολιτική που διασφαλίζει κέρδη για τους
ισχυρούς και λογαριασμούς βουνό για τον λαό.

Η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό, όχι χρηματιστηριακό προϊόν. Όσο η Κυβέρνηση επιλέγει να την
αντιμετωπίζει σαν πεδίο κερδοσκοπίας, τόσο η ακρίβεια θα θεριεύει και η «πράσινη» αφήγηση θα
παραμένει ένα ακόμη ψέμα.

Διαβάστε επίσης:

Η υποκρισία δεν κρύβεται πίσω από καθωσπρεπισμούς

Φυγή προς τα μπρός

Είναι η γενοκτονία, ηλίθιοι…