Πόσο εύκολο θα είναι για τη Νέα Δημοκρατία να ανακάμψει δημοσκοπικά το επόμενο δίμηνο;

Και είναι κρίσιμο το δίμηνο, διότι, εάν σε αυτό το διάστημα δεν επιστρέψει σε ασφαλέστερη δημοσκοπική περιοχή, το κυβερνών κόμμα θα ζήσει μια πολύ δύσκολη περίοδο μέχρι τις επόμενες εκλογές – ενδεχομένως και εσωτερικές εντάσεις.

Η προσπάθεια προφανώς μόνο εύκολη δεν είναι, αφού η δυσαρέσκεια που αντιμετωπίζει η Ν.Δ. σε μια τεράστια ομάδα πρώην ψηφοφόρων της – η απόσταση από το εκλογικό 41% στο δημοσκοπικό 25%, κι αυτό… κατ’ εκτίμηση , είναι πολύ μεγάλη – δεν είναι προϊόν μιας στιγμιαίας ή βραχυχρόνιας παρεξήγησης.

Αντιθέτως χτίζεται για μεγάλο διάστημα, που αρχίζει με τον γάμο ομοφύλων και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ενώ εδράζεται σε ποικιλία λόγων.

● Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και οι συνεχείς περιπλοκές στα εθνικά έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο δεξιό κοινό.

● Η σαρωτική ακρίβεια – η οποία θα επιδεινωθεί αυτό το φθινόπωρο, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις – προκαλεί οργή και απόγνωση στα λαϊκά στρώματα που δεν έχουν ούτε φανερά ούτε κρυφά αξιοπρεπή εισοδήματα.

● Η μείωση της κατανάλωσης και τα μεγάλα αρρύθμιστα χρέη δημιουργούν αξεπέραστα προβλήματα στους μικρομεσαίους και ειδικότερα στους εμπόρους.

● Τα σκάνδαλα – με κορυφαίο αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ – προκαλούν οργή στους πάντες και θίγουν τον σκληρό πυρήνα της πολιτικής αντοχής για κάθε κυβέρνηση: την εμπιστοσύνη.

Η κυβέρνηση λέει πως οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη δεν συνιστούν «πακέτο παροχών», κατά την ορολογία του συρμού, αλλά φορολογική μεταρρύθμιση με έμφαση στην οικογένεια και τη μεσαία τάξη, η οποία αποσκοπεί στη βελτίωση των εισοδημάτων.

Η αλήθεια όμως είναι πως η λέξη «μεταρρύθμιση» χρησιμοποιείται αδιακρίτως και ασκόπως.

Παρά την κυβερνητική ρητορεία, η χώρα εξακολουθεί να πάσχει από έλλειψη μεταρρυθμίσεων και απόδειξη γι’ αυτό είναι η επιβίωση αμέτρητων παθογενειών, η κυριαρχία της προχειρότητας και η καθήλωση της χώρας σε πρακτικές που θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί. Τυπικό παράδειγμα το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Για να καταφέρει η Ν.Δ. να ανακάμψει, θα πρέπει να βγει από την αδράνεια της λογικής των παροχών, τις οποίες οι όσοι δικαιούχοι λαμβάνουν βρίζοντας τη μαύρη τους τη μοίρα.

Όμως αυτό θα σήμαινε έναν νέο, σαφή λόγο για την οικονομία, μια αναπτυξιακή προοπτική που θα υπερέβαινε την τουριστοκρατία, ένα σχέδιο αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα συγκρατούσε τους νέους στη χώρα μας. Περί αυτών πολλές οι μπαταριές, λίγες οι προτάσεις και ακόμα λιγότερες οι εφαρμογές. Η απουσία οράματος κάνει μπαμ…

Διαβάστε επίσης:

Η γενιά που δεν θα συμβιβαστεί με την μετριότητα

Νέος Κώδικας Χωροταξίας και Πολεοδομίας: Θεσμική τομή για τη χώρα

Μόνο τρεις υπουργοί κατά του Δήμου Αθηναίων;