Η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Νίκο Χατζηνικολάου δεν είχε τίποτε το νέο, τίποτε το ουσιαστικό, τίποτε το ελπιδοφόρο. Είδαμε έναν πρωθυπουργό σε θέση άμυνας, κουρασμένο, εκνευρισμένο, να αναμασά τα ίδια φθαρμένα επιχειρήματα περί «δημοσιονομικού εκτροχιασμού» και «οροφών δαπανών», λες και η κοινωνία θα συγκινηθεί ξανά από το φόβητρο των μνημονίων. Σαν κακοπαιγμένο θέατρο τρόμου, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να αποκαλύπτει το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής.

Είδαμε έναν πρωθυπουργό που αρνείται πεισματικά κάθε συζήτηση για μείωση έμμεσων φόρων, αυτών που συνθλίβουν τον κόσμο της εργασίας και τα πιο αδύναμα νοικοκυριά. Τι κι αν ο ΦΠΑ ανεβάζει στα ύψη ακόμη και τα βασικά είδη διατροφής; Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να χαμογελά ειρωνικά και να επαναλάβει ότι «ωφελούνται και οι πλούσιοι». Δηλαδή τι μας λέει; Ότι επειδή ο φόρος είναι άδικος, καλό είναι να μείνει;

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ίδιος έφτασε να απορρίψει ξανά την προοπτική 13ου μισθού, δείχνοντας ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σώσει τις φοροαπαλλαγές των λίγων, αντί να δώσει μια ανάσα στον εργαζόμενο που στενάζει.

Ακόμα και στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που θα έπρεπε να τον έχει κάνει να απολογείται ενώπιον του ελληνικού λαού, ο πρωθυπουργός διάλεξε την πεπατημένη: «φταίει το παρελθόν». Δηλαδή φταίνε όλοι οι άλλοι, ποτέ ο ίδιος και το κόμμα του. Έτσι καλύπτει τους υπουργούς του, έτσι προστατεύει τους «Φραπέδες» και τους «Χασάπηδες» της ΝΔ, λες και το πανελλήνιο δεν βλέπει ποιοι κατασπάραξαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια.

Και μέσα σε όλα αυτά, επιχειρεί να «φλερτάρει» το ΠΑΣΟΚ. Μιλά για σεβασμό στον Ανδρουλάκη, αναγνωρίζει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά η αλήθεια είναι άλλη: ο Μητσοτάκης βλέπει την αυτοδυναμία να χάνεται και ψάχνει σωσίβιο. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ δεν είναι σωσίβιο για μια αποτυχημένη κυβέρνηση, αλλά η πραγματική εναλλακτική για μια κοινωνία που ασφυκτιά.

Το ΠΑΣΟΚ προτείνει μείωση της φορολογίας στην κατανάλωση για να ελαφρύνει το καλάθι της νοικοκυράς, στοχευμένα μέτρα στήριξης για τη μεσαία τάξη, διαφάνεια και λογοδοσία στα δημόσια οικονομικά. Προτείνει δηλαδή μια πολιτική για τους πολλούς, όχι για τους λίγους.

Η χώρα δεν αντέχει άλλο έναν πρωθυπουργό που απαντά με ειρωνείες σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, που κρύβει τα σκάνδαλα κάτω από το χαλί, που θεωρεί φυσιολογικό οι φτωχοί να πληρώνουν όσο και οι πλούσιοι. Η χώρα χρειάζεται αλλαγή πολιτικής σελίδας. Και αυτή τη σελίδα μπορεί να τη γράψει μόνο το ΠΑΣΟΚ.

Η επιλογή είναι καθαρή: Μητσοτάκης και αδιέξοδα ή ΠΑΣΟΚ και ελπίδα.

*Του Γιώργου Καρβουνιάρη, δημοσιογράφου, υποψήφιου βουλευτή Αχαΐας τον Μάιο και τον Ιούνιο 2023, τ. μέλος Ν.Ε. Επιτροπής Αχαΐας ΠΑΣΟΚ

Διαβάστε επίσης:

Ιδιωτικά και κερδοσκοπικά (μη) Πανεπιστήμια: Οι θλιβερές επιπτώσεις μιας διάτρητης δικαστικής απόφασης

ΔΕΘ 2025: Ο Ανδρουλάκης χαράζει τη γραμμή σύγκρουσης με τον καθεστωτισμό Μητσοτάκη

Δημοσκοπήσεις για το τίποτα φτιαγμένες