Τον κώδωνα κινδύνου προς τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας σχετικά με το ενδεχόμενο ενός Grexit κρούει ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου.

 

Τον κώδωνα κινδύνου προς τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας σχετικά με το ενδεχόμενο ενός Grexit κρούει ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τηλεόραση του Bloomberg «απάντησε» στις δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Β.Σόιμπλε, περί «κοστολόγησης κάθε ενδεχομένου», ακόμα και ενός Grexit, από τις χρηματαγορές.

Λίγη ώρα πριν τη συνάντηση του με τον Γιάνη Βαρουφάκη, ο Τ. Λιου δήλωσε ότι το μήνυμά του θα είναι το ίδιο με αυτό που έχει δώσει και σε άλλες περιπτώσεις. Δηλαδή ότι η Ελλάδα πρέπει να πιάσει το τεχνικό κομμάτι, καταρτίζοντας μια λίστα των αλλαγών και των πολιτικών που πρέπει να θεσπιστούν, έτσι ώστε να συνεργαστεί με τους θεσμούς και να επιτευχθεί αμοιβαία κατανόηση, όσον αφορά το μονοπάτι προς τα εμπρός και να υπάρξει έξοδος από αυτό που χαρακτήρισε «κύκλο από τη μία κρίση στην άλλη».

Παράλληλα, ανέφερε ότι η ρητορική που παρατηρήθηκε στην αρχή δεν ήταν χρήσιμη: «Έστειλα μήνυμα τόσο στην ελληνική κυβέρνηση όσο και στους θεσμούς, όπως αποκαλούνται τώρα, ότι πρέπει να χαμηλώσουν τους τόνους και να ασχοληθούν με το τεχνικό κομμάτι, της επισήμανσης των πολιτικών που πρέπει να εφαρμοστούν. Προφανώς θα ήταν καλύτερο εάν η δουλειά αυτή είχε γίνει πριν από έξι εβδομάδες και όχι μέσα στις επόμενες έξι, αλλά δεν υπάρχει χρόνος και η δουλειά πρέπει να γίνει».

Συνεχίζοντας, ο Τ. Λιου τόνισε τα εξής: «Κοιτάξτε, νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εάν αυτό οδηγήσει σε μια κρίση- όπως μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, θα προκληθεί τεράστια αναταραχή και ταλαιπωρία στην Ελλάδα.

Έχω επανειλημμένα πει ότι ουδείς θα έπρεπε να πιστεύει ότι όλοι οι κίνδυνοι μιας τέτοιας αλλαγής είναι προβλέψιμοι εκ των προτέρων και, ξέρετε, εάν ο κίνδυνος μετάδοσης είναι τώρα πολύ μικρότερος από ό,τι, ας πούμε, το 2012 και νωρίτερα, δεν θα ήταν καλό πράγμα για μια παγκόσμια οικονομία που μόλις αναρρώνει από βαθιά ύφεση να δεχτεί ένα τέτοιο είδος αβεβαιότητας.

Οπότε, πρόσθεσε, «νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον όλων να βρεθεί λύση. Αλλά αυτό σημαίνει στ’ αλήθεια να πιάσουμε την όχι και τόσο συναρπαστική, όχι και πολύ ρητορική δουλειά του να ασχοληθούμε με όλες τις λεπτομέρειες. Τις λεπτομέρειες του προϋπολογισμού, των μεταρρυθμίσεων, τον προγραμματισμό. Και πρέπει να υπάρξει ένα αξιόπιστο σχέδιο προς τα εμπρός, και προφανώς η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να μπει μπροστά και οι θεσμοί να φανούν λογικοί, συνεργαζόμενοι με την ελληνική κυβέρνηση- όσο πιο γρήγορα γίνει η δουλειά, τόσο το καλύτερο».