Μέσα σε κλίμα σύγχυσης, αβεβαιότητας και ερωτημάτων για την επιβίωσή του ξεκινά την Παρασκευή, στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου, το πρώτο συνέδριο του Ποταμιού.

 

Με δεδομένες τις σοβαρές πολιτικές, ιδεολογικές και στρατηγικές αποκλίσεις που έχουν διαπιστωθεί μετά την εκλογική συρρίκνωση των εκλογών του Σεπτεμβρίου, η μόνιμη επωδός του επικεφαλής του κόμματος Σταύρου Θεοδωράκη είναι ότι το συνέδριο θα λύσει όλους τους γρίφους. Στα ελληνικά κόμματα, πάντως, η παράδοση έχει δείξει ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: τα συνέδρια δεν λύνουν υπαρξιακά ζητήματα, αντίθετα τα εντείνουν. 

 

Στο τριήμερο συνέδριο, έπειτα από πρόσκληση του Σταύρου Θεοδωράκη, έχουν προσκληθεί και θα μιλήσουν τη δεύτερη μέρα ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης και η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά. Η αναγγελία ότι θα παραστούν οι δύο πρόεδροι των Κ.Ο. δείχνει και το ενδιαφέρον της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς για την πορεία του Ποταμιού. Συνήθως οι χαιρετισμοί στα συνέδρια των κομμάτων είναι μια τυπική διαδικασία, που διεκπεραιώνουν οι γραμματείς ή άλλα ηγετικά στελέχη των κομμάτων. Και οι δύο θα επιχειρήσουν να «συνομιλήσουν» με το σώμα του συνεδρίου, θεωρώντας ότι ο χώρος του Ποταμιού είναι ο πιο πρόσφορος για συνεργασία. 

 

Η ομάδα των νέων του κόμματος οργανώνει την ίδια ημέρα ντιμπέιτ μεταξύ του σοσιαλιστή Τζιάνι Πιτέλα και του φιλελεύθερου Γκι Φερχόφστατ με βασικά θέματα την προσφυγική κρίση και την ανεργία. Η επιλογή των δύο αυτών προσώπων δείχνει και την ιδεολογική σύγχυση που επικρατεί στο κόμμα, αφού οι φιλελεύθεροι και οι σοσιαλιστές έχουν σοβαρές διαφορές στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 

 

Μένοντας στο πρόγραμμα του συνεδρίου, την Παρασκευή θα λυθούν τα καταστατικά ζητήματα και ο τρόπος εκλογής οργάνων, το Σάββατο, εκτός από τους χαιρετισμούς κομμάτων, θα συζητηθεί η μεταρρυθμιστική ατζέντα του κόμματος και την Κυριακή είναι το ζουμί, όπου θα τεθούν οι υποψηφιότητες για επικεφαλής και η εκλογή των οργάνων (Πολιτικό Συμβούλιο, Επιτροπή Δεοντολογίας κ.λπ.). 

 

Ο Σταύρος Θεοδωράκης σε δηλώσεις του εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα υπάρξει εν τέλει σύνθεση απόψεων και όχι αυτομολήσεις, όπως ακούγεται έντονα τις τελευταίες μέρες. Ο επικεφαλής του Ποταμιού μιλώντας στο Mega τη Δευτέρα αναφέρθηκε στη σημασία του συνεδρίου, σημειώνοντας ότι «θα είναι ένα πολύ μεγάλο συνέδριο με 1.300 συνέδρους που θα έρθουν απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκεί θα συζητήσουμε για όλα αυτά που συνέβησαν, τα μικρά και τα μεγάλα μας λάθη, αλλά κυρίως θα προσδιορίσουμε τις προτάσεις μας προς την κοινωνία. Και να μετρηθούν οι απόψεις, όχι με την έννοια των χειροκροτητών και των ψήφων, αλλά να μετρηθούν οι απόψεις ως επιχειρήματα». 

 

Στο στόχαστρο πολλών κεντροαριστερών στελεχών του  Ποταμιού, όπως ο Γρηγόρης Ψαριανός, βρίσκεται ο Χάρης Θεοχάρης, ο οποίος δεν κρύβει τις ηγετικές του φιλοδοξίες. Ο ίδιος έθεσε θέμα συνεργασίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία του κόμματος. Η δήλωση αυτή τάραξε τα νερά, όπως και οι συνεχείς επικριτικές αναφορές του για την πορεία του κόμματος. Εσχάτως ο Θεοχάρης φαίνεται να μετακινήθηκε λέγοντας ότι το Ποτάμι πρέπει να μπει στην κεντροαριστερή κοίτη για να υπάρξει πολιτικά, σημειώνοντας ότι στη συνέχεια η Κεντροαριστερά θα συμπράξει κυβερνητικά με τη Ν.Δ. για να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα. Η αναφορά του δε, ότι αν δεν συνεργαστεί εκλογικά το Ποτάμι θα τελειώσει πολιτικά στις επόμενες εκλογές, εκνεύρισε τον Ψαριανό, ο οποίος τον κάλεσε να αποχωρήσει. Ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης διατηρεί την ψυχραιμία του και αρκέστηκε να δηλώσει ότι δεν προτίθεται να τεθεί επικεφαλής άλλου σχηματισμού, σημειώνοντας ότι «θα πεθάνει, πολιτικά, μαζί με το Ποτάμι που ο ίδιος δημιούργησε». Πάντως, κοντά στις απόψεις του Θεοχάρη κινούνται ο Ιάσονας Φωτήλας και η πρώτη εξαδέλφη του Κυριάκου Μητσοτάκη Αντιγόνη Λυμπεράκη. 

 

Είναι γνωστό τοις πάσι πως στα στελέχη του Ποταμιού που τάσσονται υπέρ του στόχου της Γεννηματά για ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς συμπεριλαμβάνονται ο Σπύρος Λυκούδης, η Κατερίνα Μάρκου και ο Σπύρος Δανέλλης. Και αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα το γεγονός πως ο Σπύρος Λυκούδης μετείχε το βράδυ της Δευτέρας και σε εκδήλωση που έγινε στο Ναύπλιο μαζί με τον Γιάννη Μανιάτη (ΠΑΣΟΚ) και τον Φίλιππο Σαχινίδη (ΚΙΔΗΣΟ) με θέμα «Η Ελλάδα σε κρίση. Προοδευτικές απαντήσεις». 

 

Πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν ότι αργά ή γρήγορα η κεντροαριστερή στροφή του Ποταμιού είναι μονόδρομος, αν δεν αυτοδιαλυθεί στα μισά του δρόμου προς τις εκλογές. 

 

Ο Θεοδωράκης επιμένει ότι θα δοθούν απαντήσεις εφ’ όλων αυτών από Παρασκευή. 

 

Ο επικεφαλής του Ποταμιού από αλλού το περίμενε και από αλλού του ήρθε, αφού ο αναπληρωτής καθηγητής Νομικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Παύλος Ελευθεριάδης ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος για τη θέση του επικεφαλής του Ποταμιού και μάλιστα έχει έτοιμη και την ομάδα του. Εκτός, λοιπόν, από τη δική του υποψηφιότητα, έκανε γνωστό ότι δύο άγνωστα, όπως και ο ίδιος, στο ευρύτερο κοινό πρόσωπα, ο Τάσος Καρκαντζέλης και η Μαρίλη Μέξη, θα διεκδικήσουν τη θέση του γραμματέα οργάνωσης και της γραμματέα κοινοβουλευτικού έργου αντίστοιχα. 

 

Στη σχετική ανάρτησή του στο Facebook o Ελευθεριάδης επικρίνει την ηγετική ομάδα για τη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού κόμματος χωρίς συλλογικότητα και επισημαίνει ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τις προτάσεις της ηγεσίας. Από τους Αμπελόκηπους κρατούν χαμηλούς τόνους για την αντιπολιτευτική ομάδα που συγκροτείται, σημειώνοντας ότι δεν έχει τύχη μια ομάδα χωρίς πολιτική, οργανωτική και κοινωνική αναφορά. Το μεγάλο ζήτημα είναι αν κάποιο από τα κοινοβουλευτικά στελέχη με πολιτική αναφορά θα θελήσει να αντιπαρατεθεί με τον ιδρυτή του κόμματος, δύο χρόνια μετά την ίδρυσή του. 

 

Το πιο καυτό πρόβλημα, όμως, είναι αν το συνέδριο θα καθορίσει την πορεία του κόμματος και θα θέσει τις βάσεις για μια άλλη λειτουργία. Μπορεί την πρωτοβουλία του Σταύρου Θεοδωράκη να στήριξαν πολλοί ανέστιοι έμπειροι πολιτικοί, όμως στην πορεία διαπίστωσαν ότι πίσω από τους νεωτερισμούς και τη μεταμοντέρνα πολιτική διαχείριση υποκρύπτεται ένας κλειστός πυρήνας εξουσίας που δεν αφήνει το κόμμα να αποκτήσει ιδεολογικό και πολιτικό έρμα. Ακόμη και τώρα ο Θεοδωράκης αρνείται να πει πού κινείται πολιτικά το κόμμα του, επισημαίνοντας ότι είναι «το κίνημα των αλλαγών». 

 

Μόνο που μοιάζει να κλείνει τα μάτια του σε μια αυτονόητη και καθοριστική παραδοχή: ότι οι αλλαγές, οι μεταρρυθμίσεις έχουν ιδεολογικό πρόσημο.