Το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ, είναι το ισχυρότερο του κόσμου. Όπως λένε χαριτολογώντας, όλες οι θάλασσες είναι για αυτούς μια. Τι κάνουν οι ναύτες για να τους φύγει το άγχος σε περιοχές όπου γίνεται πόλεμος;

 

 

Το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ, είναι το ισχυρότερο του κόσμου. Όπως λένε χαριτολογώντας, όλες οι θάλασσες είναι για αυτούς μια.

Τι κάνουν οι ναύτες για να τους φύγει το άγχος σε περιοχές όπου γίνεται πόλεμος;

Πως χαλαρώνουν, όταν πάνω από τα κεφάλια τους περνάνε ρουκέτες, ή όταν από τα αεροπλανοφόρα τους απονώνονται αεροσκάφη;

Υπάρχει μια παράδοση που την τηρούν με ευλάβεια, τόσο οι ναύτες, όσο και οι αξιωματικοί.

Ονομάζεται η «πρόκληση της βουτιάς» και όλο το πλήρωμα και κυρίως οι ναύτες καλούνται να βουτήξουν από το πλοίο μέσα στα βαθιά νερά.

Κάποιοι αξιωματικοί παραμένουν στο κατάστρωμα και ελέγχουν μήπως και στα νερά εμφανιστούν καρχαρίες, ή άλλοι θηρευτές.

Και όταν λέμε «ελέγχουν» το εννοούμε, βρίσκονται με τα όπλα στο χέρι.

Και αυτό γιατί τα πλοία μπορεί να σταματήσουν καταμεσής του Ινδικού Ωκεανού, του Περσικού κόλπου, ή ακόμη και του Ειρηνικού Ωκεανού.

Τότε θα δοθεί το σύνθημα. Οι ναύτες ένας ένας θα πάνε στην άκρη του καταστρώματος και χαμογελαστοί θα βουτήξουν στα νερά.

Αυτό λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά και τους αποφορτίζει από το άγχος που τους διακατέχει στα ταξίδια, ή στον πόλεμο.

Η παράδοση αυτή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στις μεγάλες ναυμαχίες του Ειρηνικού και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Ακόμη και στον πόλεμο του Βιετνάμ, συχνά πυκνά τα πλοία του ναυτικού των ΗΠΑ, «έβγαιναν στα ανοιχτά» μόνο και μόνο για να κάνουν οι ναύτες τη βουτιά τους.

Όταν τελειώσει το διάλειμμα της βουτιάς, ρίχνονται από τα πλοία δίχτυα αναρρίχησης, οι ναύτες σκαρφαλώνουν και επιστρέφουν στη βάρδια τους.