Μέχρι την ώρα που το «Ποντίκι» πήγαινε στο τυπογραφείο, η διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη και καμία επίσημη ανακοίνωση δεν είχε γίνει. Επίσης καμία πληροφορία απ’ όσες κυκλοφορούσαν χτες δεν ήταν δυνατόν να διασταυρωθεί. Ολόκληρη η μέρα κύλησε με την «αξιολόγηση» διαφόρων φημών και ανεπίσημων τοποθετήσεων σε πηγαδάκια κυβερνητικών στελεχών που έδιναν κάποιο χρονοδιάγραμμα, τοποθετώντας τις τελικές και επίσημες ανακοινώσεις του διαγωνισμού για σήμερα. 

 

Αφήνοντας κατά μέρος τις φήμες που έκαναν λόγο για σχετικά υψηλά τιμήματα και για είσοδο νέων παικτών στο τηλεοπτικό τοπίο, αυτό που βάσιμα μπορεί κάποιος να υποθέσει είναι πως από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί η διαδικασία και θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα της πρωτόγνωρης αυτής «αναμέτρησης» θα αρχίσει να διαμορφώνεται και να εξελίσσεται το νέο «παιχνίδι» στον χώρο. Και αυτό το «παιχνίδι» θα εξελιχθεί με διαφορετικούς πιθανότατα όρους, οι οποίοι θα καθοριστούν από τις ισορροπίες μεταξύ παλαιών και νέων «παικτών» καθώς και όλων αυτών με την κυβέρνηση.

Ας δούμε, με τα έως τώρα δεδομένα, ποιες παράμετροι θα ορίσουν αυτό το παιχνίδι.

 

Η ανακοίνωση των ονομάτων των πλειοδοτών ούτε προεξοφλεί την «αποστρατεία» αυτών που δεν πήραν άδεια ούτε παγιώνει το νέο σκηνικό. Στα αδειοδοτημένα επιχειρηματικά σχήματα μπορεί άνετα να δούμε την είσοδο και κάποιων από τους «κομμένους». Όπως επίσης μπορούμε να δούμε να διαμορφώνονται μέτωπα επιχειρηματικών συγκρούσεων.

Για παράδειγμα, τίποτε δεν αποκλείει να δούμε έναν από τους φρέσκους του χώρου, ο οποίος διαθέτει πλέον άδεια αλλά όχι κανάλι, να εξαγοράζει ένα από τα υπάρχοντα κανάλια το οποίο δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια για τον εαυτό του.

 

Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε εξαγορές εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων υπαρχόντων καναλιών ή ακόμη και μετονομασίες τους.

 

 

Ένα μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθούν τα πολιτικά μέτωπα από τώρα και στο εξής, με δεδομένο ότι πλέον οι καναλάρχες, παλαιοί και νέοι, έχοντας καταβάλει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να νομιμοποιήσουν τα «μαγαζιά» τους, έχουν πλέον απεγκλωβιστεί από τη μέγγενη του πολύχρονου εκβιασμού που τους ασκούσαν οι κυβερνήσεις από το 1990 και μετά με την εκκρεμότητα των νόμιμων και μόνιμων αδειών.

Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση, στο νέο τραπεζικό τοπίο, με τα νέα «αποπολιτικοποιημένα» κριτήρια λειτουργίας του συστήματος, τα οποία έχει επιβάλει η ευρωπαϊκή τραπεζική αρχή, δεν θα έχουν τη δυνατότητα ούτε να παρέχουν τις συνήθεις «διευκολύνσεις» ούτε να ασκούν τους συνήθεις εκβιασμούς. Συνεπώς είναι ένα σοβαρό ερώτημα η στάση που θα υιοθετήσουν οι μιντιάρχες το επόμενο διάστημα. Εδώ ας κρατήσουμε δύο παρατηρήσεις:

 

  Παρ’ ότι πολλοί προεξοφλούν τη στάση των καναλιών με βάση τα ονόματα των πλειοδοτών και αδειοδοτηθέντων, καλό είναι να κρατήσουμε «μικρό καλάθι» εν όψει των πιθανών νέων επιχειρηματικών συμμαχιών. Στα μεγάλα παιχνίδια παλαιοί φίλοι εύκολα γίνονται αντίπαλοι και το αντίστροφο.

 

  Παρ’ ότι πολλοί θεωρούν κάποιους μιντιάρχες ως κατά τεκμήριο «φιλικούς» ή «εχθρικούς» προς την κυβέρνηση, είναι καλό να θυμόμαστε ότι η νέα γενιά επιχειρηματιών – ιδίως αυτοί που… προσγειώθηκαν τα τελευταία χρόνια στο κεντρικό πολιτικό, οικονομικό και αθλητικό γίγνεσθαι της χώρας – κινείται με πολύ πιο «χαλαρά» – και σε μεγάλο βαθμό διαφορετικά – κριτήρια από αυτά που είχαν οι «παλαιοί», των οποίων οι πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις είχαν διαμορφωθεί σε άλλο πολιτικό στάτους, με άλλα στρατόπεδα και άλλου είδους συγκρούσεις.

 

 

Ανεξαρτήτως των κερδισμένων και χαμένων από τη μάχη της δημοπρασίας των τεσσάρων αδειών, πάντως, πολιτικά οι κυρίως νικητές αυτής της ψυχοφθόρου διαδικασίας είναι η κυβέρνηση και ειδικότερα:

  Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, θα εμφανιστεί ως ο άνθρωπος που ύστερα από 27 χρόνια όχι μόνο κατάφερε να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο, αλλά και να βάλει τους μιντιάρχες να πληρώσουν αδρά για να νομιμοποιήσουν τις επιχειρήσεις τους. Με τα δεκάδες εκατομμύρια των τιμημάτων ως τρόπαιο εξ άλλου θα ανέβει την επόμενη εβδομάδα στη ΔΕΘ.

 

  Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, ο οποίος συγκέντρωσε πάνω του όλα τα πυρά των επιχειρηματιών της τηλεόρασης, αποκλήθηκε «υπουργός καναλάρχης», φορτώθηκε όλες τις κατηγορίες περί «ομηρείας» των μιντιαρχών και «λύτρων» για την απελευθέρωσή τους, αλλά τελικά τους έφερε όλους στον διαγωνισμό που ο ίδιος προκήρυξε και, εν τέλει, τους υποχρέωσε να αποδεχθούν – ανεξαρτήτως των ενστάσεων – το αποτέλεσμά του.

 

Με απλά λόγια, όποιο κι αν είναι το μιντιακό τοπίο στο μέλλον, τα βραχυπρόθεσμα πολιτικά – και οικονομικά – κέρδη μπήκαν στο ταμείο της κυβέρνησης. Για όλα τα άλλα υπομονή. Το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν πολλές ειδήσεις σχετικές με το νέο μιντιακό τοπίο, αφού άλλωστε αναμένεται και η προκήρυξη αδειών για θεματικά ή / και περιφερειακά τηλεοπτικά κανάλια, άρα λογικά θα πρέπει να αναμένουμε νέες συγκρούσεις και νέες ανακατατάξεις, μιντιακές και πολιτικές.

 

Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθούμε…