Οι άνθρωποι που υποφέρουν από μακρόχρονο στρες, μπορεί να έχουν αυξημένη τάση για παχυσαρκία, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες που επίσης έχουν συσχετίσει το στρες με την παχυσαρκία, αλλά χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο: την μέτρηση της ορμόνης του στρες κορτιζόλης στις τρίχες των μαλλιών των ανθρώπων και όχι στο αίμα, στα ούρα ή στο σάλιο τους. Οι τρίχες θεωρείται ότι «καθρεφτίζουν» καλύτερα το στρες σε βάθος χρόνου από ό,τι τα σωματικά υγρά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σάρα Τζάκσον του Τμήματος Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα παχυσαρκίας “Obesity”, μελέτησαν στοιχεία για 2.527 άνδρες και γυναίκες άνω των 54 έως 87 ετών, από τους οποίους ελήφθησαν τρίχες μήκους δύο εκατοστών (αντιπροσώπευαν ανάπτυξη περίπου δύο μηνών).

Το επίπεδο κορτιζόλης στις τρίχες κάθε ατόμου συσχετίσθηκε με το βάρος, το δείκτη μάζας σώματος και την περιφέρεια της μέσης του. Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με τα υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στα μαλλιά τους (ένδειξη μακρόχρονου στρες) είχαν μεγαλύτερο βάρος, μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος (πάνω από 30) και μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης (πάνω από 88 εκατοστά οι γυναίκες και 102 εκατοστά οι άνδρες).

Οι άνθρωποι με χρόνιο στρες τείνουν να τρώνε περισσότερο και μάλιστα τροφές πλούσιες σε λιπαρά, ζάχαρη και θερμίδες, με συνέπεια να παχαίνουν ιδίως στην κοιλιά, πράγμα που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιά, διαβήτη και πρόωρο θάνατο, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Όμως παραμένει ασαφές κατά πόσο τα χρονίως υψηλά επίπεδα κορτιζόλης αποτελούν την αιτία ή τη συνέπεια της παχυσαρκίας. Γι’ αυτό, κατά τους επιστήμονες, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, ώστε να διευκρινισθεί κατά πόσο όντως το χρόνιο άγχος οδηγεί σε παχυσαρκία ή μήπως η παχυσαρκία είναι αυτή που αυξάνει το στρες στον οργανισμό.