Η προεδρία Τραμπ επέτρεψε στα ακροδεξιά στοιχεία στις ΗΠΑ να σηκώσουν κεφάλι. Στις 12 Αυγούστου 2017 οι ΗΠΑ βρέθηκαν ακόμη μια φορά, ύστερα από πολλά χρόνια, μπροστά στο απεχθές πρόσωπο της Ακροδεξιάς στη χώρα αυτήν. Μιας Ακροδεξιάς που εδώ και αρκετά χρόνια «βράζει» στα διάφορα φόρα του διαδικτύου και, πλέον, με τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία, αποφάσισε να σηκώσει κεφάλι.

Ήταν 1.42 το μεσημέρι, στην πόλη Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, όταν ένα αυτοκίνητο έπεφτε πάνω σε αντιρατσιστική αντιδιαδήλωση σκοτώνοντας την 32χρονη ακτιβίστρια Χέδερ Χάγιερ και τραυματίζοντας άλλα 19 άτομα, την ώρα που λίγα μέτρα πιο μακριά, προστατευμένοι πίσω από ένα «τείχος» (στην πλειονότητά τους Αφροαμερικανών) αστυνομικών, χιλιάδες ακροδεξιοί διαδήλωναν για τα δικαιώματα των… λευκών στις ΗΠΑ.

Το προηγούμενο βράδυ οι ίδιοι άνθρωποι είχαν παρελάσει στους δρόμους της πόλης κρατώντας στα χέρια τους πυρσούς, παρουσιάζοντας μια εικόνα που ελάχιστα απείχε από τις φωτογραφίες των ναζιστικών παρελάσεων 80 χρόνια πριν.

Τα κύρια συνθήματά τους ήταν «Οι ζωές των λευκών μετράνε» («White lives matter», παράφραση του συνθήματος «Black lives matter», το οποίο χρησιμοποιούν Αφροαμερικανοί για να καταγγείλουν την αστυνομική βία εις βάρος τους) και «Αίμα και Γη» (ούτε τα προσχήματα δεν τηρούνται πλέον).

Μάλιστα, για να μην υπάρξει καμία αμφιβολία σχετικά με την ταυτότητά τους, κάποιοι από τους διαδηλωτές κρατούσαν στα χέρια σημαίες του αμερικανικού Νότου και ναζιστικά λάβαρα.

Η θυσία του Μπάνον

Ωστόσο τα χειρότερα ήλθαν λίγες ώρες αργότερα, όταν ο Τραμπ, σχολιάζοντας τα αιματηρά γεγονότα στη Βιρτζίνια, καταδίκασε τις συγκρούσεις «και από τις δύο πλευρές», τσουβαλιάζοντας νεοναζί και ρατσιστές με αντιρατσιστές και ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η δήλωσή του προκάλεσε τόσο μεγάλη κατακραυγή (ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς έκανε λόγο για «διαδήλωση λευκών ρατσιστών», την οποία χαρακτήρισε «απεχθή»), ώστε ο ίδιος υποχρεώθηκε να πει ότι αναφερόταν κυρίως στους ακροδεξιούς, αν και μια μέρα αργότερα έριξε το φταίξιμο πάλι «και στις δύο πλευρές» λαμβάνοντας τα συγχαρητήρια του πρώην ηγέτη της Κου Κλουξ Κλαν (ΚΚΚ) Ντέιβιντ Ντιουκ.

Με τον Τραμπ να είναι σχεδόν ο μοναδικός πολιτικός στις ΗΠΑ που δεν καταδίκασε τη βία των ακροδεξιών ρατσιστών στη Σάρλοτσβιλ, ήταν φυσικό να συγκεντρώσει στο πρόσωπό του τα πυρά της πλειονότητας, που παρακολούθησε έντρομη τα γεγονότα.

Προκειμένου να γίνει διαχείριση της ζημιάς, στις 18 Αυγούστου ανακοινώθηκε ότι ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα στο επιτελείο του προέδρου των ΗΠΑ, ο επικεφαλής πολιτικός σύμβουλός του Στιβ Μπάνον, εγκατέλειπε τον Λευκό Οίκο, με ορισμένα ΜΜΕ να αναφέρουν ότι ήταν ο Μπάνον εκείνος που συμβούλεψε τον Τραμπ να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τους ακροδεξιούς και τους ακτιβιστές.

Στο πλευρό του Τραμπ

Η αλήθεια είναι ότι ο Μπάνον αποτέλεσε από την αρχή ένα σημείο έντονης τριβής του Τραμπ με το σύνολο του πολιτικού κόσμου των ΗΠΑ, μόλις ανακοινώθηκε η πρόσληψή του ως επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας τον Αύγουστο του 2016, έναν χρόνο πριν από την απομάκρυνσή του. Αυτό συνέβη διότι ο Μπάνον ήταν η «φωνή» της αποκαλούμενης «Εναλλακτικής Δεξιάς» (alt-right, όπως αποκαλείται στις ΗΠΑ) στο πλευρό του προέδρου των ΗΠΑ.

Κάπου εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται το βρόμικο κουβάρι της νεκρανάστασης της ρατσιστικής, ξενοφοβικής Ακροδεξιάς στην Αμερική, καθώς ο Μπάνον, πριν βρεθεί στο πλευρό του Τραμπ, ήταν ένα από τα ιδρυτικά στελέχη και τους ιθύνοντες νόες του διαβόητου Breitbart .

Πρόκειται για έναν «ειδησεογραφικό» ιστο-χώρο, ο οποίος προωθούσε τις απεχθείς και επικίνδυνες θέσεις της «Εναλλακτικής Δεξιάς» στις ΗΠΑ, οι οποίες προωθούν την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την ανισότητα και τον αντισημιτισμό, μεταξύ άλλων, με τον ίδιο τον Μπάνον να δηλώνει ότι το Breitbart είναι «η πλατφόρμα για την Εναλλακτική Δεξιά».

«Επίθεση στο κατεστημένο»

Κατά τους υποστηρικτές της «Εναλλακτικής Δεξιάς», ένας από τους μεγαλύτερους αντιπά λους της είναι το πολιτικό κατεστημένο στις Η-ΠΑ, το οποίο, σύμφωνα με τις ιδέες τους, έχει υποταχθεί πλήρως σε λογικές «πολυπολιτισμι-κότητας» και ανεκτικότητας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ως επικεφαλής του Breitbart, ο Στιβ Μπάνον είχε υπογραμμίσει ότι «θεωρούμε εαυτούς ως έντονα κατά του κατεστημένου, ιδίως δε κατά της μόνιμης πολιτικής τάξης», ενώ ο Σπένσερ έχει αποκηρύξει τον συντηρητισμό (στην ουσία το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα), υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί ή δεν θέλει να εκπροσωπήσει ξεκάθαρα τα συμφέροντα των λευκών» στις ΗΠΑ.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι πολιτικοί αναλυτές και επιστήμονες δυσκολεύονται να χαρακτηρίσουν ως κίνημα την «Εναλλακτική Δεξιά», θεωρώντας ότι δεν υπάρχει σαφής πολιτικός οργανισμός που να την εκφράζει και προσθέτοντας ότι οι θέσεις της αποτελούν ένα «τουρλού» από όλες τις ακροδεξιές πολιτικές και ιδέες, από το οποίο ο κάθε υποστηρικτής παίρνει αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.

Η γυναίκα στη… θέση της

Μια από τις πιο εντυπωσιακές θέσεις της «Εναλλακτικής Δεξιάς» αφορά τις γυναίκες και το γυναικείο κίνημα.

Σύμφωνα με ένα από τα πιο προβεβλημένα σάιτ της, το Daily Stormer , «όπως δεν πιστεύουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, έτσι δεν πιστεύουμε ότι και οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι, καθώς το θεωρούμε γελοίο. Πιστεύουμε στην κατάργηση του φεμινισμού και στην επανεγκαθίδρυση των παραδοσιακών ρόλων των φύλων στην κοινωνία, μια διαδικασία που περιλαμβάνει και την επιστροφή των γυναικών

στο σπίτι τους για να κάνουν και να μεγαλώνουν παιδιά και την έξοδό τους από τους χώρους εργασίας».

Δεν προκαλεί απορία, λοιπόν, το γεγονός ότι η «Εναλλακτική Δεξιά» έχει χαρακτηριστεί ως «μισογυνική» μεταξύ όλων των άλλων «κοσμητικών» επιθέτων που τη συνοδεύουν.

Μεγάλα μπερδέματα

Την αίσθηση του – επικίνδυνου, αλλά και ελαφρώς εκτός τόπου και χρόνου – μπερδέματος ιδεών και θέσεων της «Εναλλακτικής Δεξιάς» επιτείνουν κάποιοι από τους πιο προβεβλημένους εκφραστές της, όπως ο Μάιλο Γιαννόπουλος (ο οποίος κατάφερε να σκανδαλίσει αρκετά ακόμη και το Breitbart, σε βαθμό ώστε να απολυθεί απ’ αυτό, όταν εμφανίστηκε να τάσσεται υπέρ της παιδοφιλίας…). Το συγκεκριμένο «μπουμπούκι», αν και είναι ανοιχτά γκέι (ο ίδιος έχει δηλώσει ότι προτιμά μαύρους εραστές), έχει δηλώσει ότι το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων «μας έχει κάνει πιο χαζούς» και έχει χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία ως «παρέκκλιση» και «δρόμο για τη δυστυχία»!

Ο ίδιος έχει πει ότι είναι «συνταξιδιώτης» με άλλους υποστηρικτές της «Εναλλακτικής Δεξιάς», ωστόσο, έχει ξεκαθαρίσει ότι οι «σκληροί» της alt-right τον θεωρούν  «εκφυλισμένο»,   ενώ η αντιρατσιστική ΜΚΟ Anti-Defamation League τον έχει χαρακτηρίσει ως «alt-lite», δηλαδή ως συνοδοιπόρο της «Εναλλακτικής Δεξιάς», ο οποίος όμως δεν «αγκαλιάζει» όλες τις θέσεις και αρχές της.

Κόλπο η «Εναλλακτική Αριστερά»

Μια πολύ ενδιαφέρουσα παράμετρος, η οποία έχει μπει εδώ και περίπου έναν χρόνο στη συζήτηση περί «Εναλλακτικής Δεξιάς» είναι το ζήτημα της ύπαρξης και ενός αντίθετου πόλου, της «Εναλλακτικής Αριστεράς» (alt-left). Η νομενκλατούρα αυτή προήλθε από τους ίδιους τους «εναλλακτικούς» δεξιούς ως αντιστάθμισμα της δικής τους ύπαρξης και, όπως έχει σημειωθεί από πολλά αμερικανικά ΜΜΕ, ο όρος επί της ουσίας δεν έχει πολιτικό ή άλλο αντίκρισμα, καθώς ουδείς, πλην της alt-right, τον υιοθετεί.

Στην ουσία οι «εναλλακτικοί δεξιοί», οι οποίοι βρίσκονται στο μικροσκόπιο των πάντων, επιχείρησαν να τσουβαλιάσουν κάτω από έναν τεχνητό όρο το σύνολο των αντιδρώντων στις πολιτικές τους και στις διάφορες εκδηλώσεις τους.

Αντιφασίστες, αντιρατσιστές, ακτιβιστές για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, προοδευτικοί, υποστηρικτές των δικαιωμάτων των μεταναστών, όλοι αυτοί εντάσσονται από τους «εναλλακτικούς» (ακρο)δεξιούς στον χώρο της alt-left, προκειμένου να παρουσιαστούν ως ο «μπαμπούλας» που απειλεί τα οράματά τους για μια λευκή, υπερσυντηρητική Αμερική.

Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο περίεργα όταν ο ίδιος ο Τραμπ χρησιμοποίησε τον όρο στις 15 Αυγούστου, μετά τα γεγονότα της Σάρλοτσβιλ, ωστόσο πολιτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση απλώς δεν εκφράζει τίποτα και ότι χρησιμοποιείται υποτιμητικά για να «χτυπήσει» τους αντιφασίστες και αντιρατσιστές που πολεμούν την «Εναλλακτική Δεξιά».