Την ανεξαρτητοποίησή τους από την παράταξη της Δημοτικής Αρχής «Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου», την οποία στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ανακοίνωσαν την Τετάρτη στο Δημοτικό Συμβούλιο 6 δημοτικοί σύμβουλοι. Πρόκειται για τους Θόδωρο Αλεξίου, Γρηγόρη Καλομοίρη, Χρήστο Κασίμη, Θανάση Κιούση, Γιώργο Λιερό και Πόπη Φασίτσα οι οποίοι πρόσκεινται στη ΛΑΕ, πλην των δύο τελευταίων που είναι ανέντακτοι. Έχει προηγηθεί η ανεξαρτητοποίηση τριών ακόμη δημοτικών συμβούλων (Χρ. Μάζη, Τ. Ευσταθίου, Π.Τζούρας) και δύο παραιτήσεις. Υπογραμμίζεται ότι πρόκειται για ανεξαρτητοποιήσεις και όχι παραιτήσεις (οι 6 διατηρούν τις έδρες τους).

Στις εκλογές του 2014 η «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» υπό τον Σίμο Ρούσσο (νυν δήμαρχο Χαλανδρίου)θεωρήθηκε ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς συνδυασμούς που είχε να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στηρίχτηκε με ενθουσιασμό από τη μεγαλύτερη μερίδα του κόμματος αλλά και από «συνιστώσες» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ).

Στη δήλωση ανεξαρτητοποίησης τους οι 6 δημοτικοί σύμβουλοι ασκούν κριτική στο σχήμα κάνοντας λόγο για «μετάλλαξη» και πλήρη απορρόφησή του από τη διοίκηση η οποία πλέον υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική, ακολουθώντας τα βήματα ενός «δημαρχοκεντρικού» μοντέλου που κινείται πλέον μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες.

Όπως αναφέρουν:

·         «Δε θέλουμε να είμαστε συνένοχοι στο διαρκές έγκλημα που συντελείται σε βάρος της χώρας μας από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ στηρίζοντας ή συμμετέχοντας σε μια δημοτική διοίκηση, η οποία βρίσκεται στην προέκταση των κυβερνητικών μηχανισμών και αποδεικνύεται τελικά ενεργό μέρος των δικτύων εξουσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

·         Ο επαγγελματικός μηχανισμός της διοίκησης έχει απορροφήσει την παράταξη. Κανένας ουσιαστικός έλεγχος από τα κάτω δεν υφίσταται. Οι συνελεύσεις, τα συντονιστικά και οι δημοτικές ομάδες από το 2015 και μετά, προοδευτικά κατέληξαν απλώς να επικυρώνουν τις ήδη διαμορφωμένες από τα πάνω αποφάσεις. Στην παράταξη λειτουργεί η δημοκρατία του επουσιώδους, η ίδια η πολιτική συζήτηση είναι εδώ και καιρό ουσιαστικά νεκρή».

Χαρακτηρίζουν «συμβολική επικύρωση» της μετάλλαξης της παράταξης την «άρνηση να εκδοθεί ανακοίνωση που να καταδικάζει την πρόσφατη ψήφιση του 4ου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ. και να καλεί τους πολίτες του Χαλανδρίου  να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις για την αποτροπή της ψήφισής του».

Καταγγέλλουν δε  «μεθόδευση της εν τοις πράγμασι απόλυσης έξι συμβασιούχων εργαζομένων στη καθαριότητα του Δήμου» αλλά και πρωτοφανή απόπειρα υποβάθμισης του Δημοτικού Συμβουλίου και της Δημοτικής Ομάδας σε εκτελεστικά όργανα χωρίς λόγο και άποψη.

«Πότε αποφασίσουμε να σιωπήσουμε;»

Στα σημεία κριτικής που παραθέτουν, μεταξύ άλλων επισημαίνουν τα εξής:

Σε πρόσφατη συνέντευξή του (www.left.gr, 20-3-2017) ο Δήμαρχος υποστηρίζει ότι «πρέπει να αντισταθμιστεί η υιοθέτηση της απλής αναλογικής στις δημοτικές εκλογές με την αύξηση των αρμοδιοτήτων του δημάρχου και των αντιδημάρχων».

·        Πώς όμως συμβιβάζεται αυτή η άποψη, με τη διαπίστωση των προεκλογικών μας θέσεων, ότι ο Καλλικράτης ενίσχυσε το Δημαρχοκεντρικό μοντέλο, υποβάθμισε το ρόλο του Δημοτικού Συμβουλίου, οδήγησε σε υπερσυγκεντρωτική Διοίκηση, με επιτροπές στις οποίες η Διοίκηση διαθέτει συντριπτικές πλειοψηφίες, χωρίς καν την αντιπροσώπευση όλης της Αντιπολίτευσης;

·        Πότε αλήθεια συνεδρίασε η παράταξη για να αποφασίσει ότι οι θέσεις της εναντίον του δημαρχοκεντρικού μοντέλου – που τυπικά ισχύουν και σήμερα – είναι ξεπερασμένες;

·        Πότε αποφασίσαμε ότι η θέση του προεκλογικού μας προγράμματος για την κατάργηση της Φλύα Αναπτυξιακής είναι λανθασμένη;

·        Πότε και πώς συμφωνήσαμε ότι η στάση μας ως αντιπολίτευση να καταψηφίζουμε τις προσλήψεις προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας και γενικότερα συμβασιούχων, τώρα, που είμαστε διοίκηση είναι αντιπαραγωγική και εσφαλμένη;

·        Πότε και πώς καταλήξαμε στην άποψη ότι η διοίκηση αποφασίζει και οι εργαζόμενοι απλώς εκτελούν. ¨Ότι  δεν δικαιούνται  να έχουν λόγο για τις ασκούμενες πολιτικές αλλά και για το αντικείμενο της εργασίας τους; Ότι είναι θεμιτή η ταύτισή μας με πρακτικές εργοδοτικού αυταρχισμού; «Ή μήπως όταν οφείλεις στους «από πάνω» επιλέγεις τη σύγκρουση με τους «από κάτω»;

·        Πότε και πώς αποφασίσαμε ότι η σιωπή για ό,τι συντελείται σ αυτή την χώρα είναι αναγκαίο κακό;

·        Εν τέλει, πότε  βγήκαμε δημόσια να δώσουμε λόγο στους πολίτες;

«Καθυστερήσαμε, αλλά…»

Τέλος, σε ένδειξη αυτοκριτικής αναφέρουν πως «ίσως καθυστερήσαμε αδικαιολόγητα τη ρήξη». Και προσθέτουν: «Ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων με τους οποίους συμπορευθήκαμε για δεκαετίες ή που συσπειρώθηκαν στην παράταξη με ενθουσιασμό το 2014, έχει αποχωρήσει, έχει αποστρατευθεί ή με τον ένα και τον άλλο τρόπο έχει πάρει τις αποστάσεις του. Στην πραγματικότητα δεν έχουν μείνει και πολλά από την παλιά παράταξη».

Και καταλήγουν: «Τελειώνει εδώ για εμάς αυτή η περιπέτεια της εμπλοκής με τη Δημοτική Αρχή. Από δω και μπρος θα κριθούμε με βάση την συμμετοχή μας σε μια μακροχρόνια περίοδο κοινωνικής ανασυγκρότησης, η οποία θα συντελεστεί κυρίως σε απόσταση από την πολιτεία και τους θεσμούς της. Δυστυχώς αποτύχαμε να επινοήσουμε ένα ρόλο σε αυτό το εγχείρημα για την αριστερή δημαρχία στο Χαλάνδρι. Είμαστε υποχρεωμένοι, κινούμενοι αυτοκριτικά, πάντα στις αρχειακές κατευθύνσεις της παράταξης, να ανιχνεύσουμε μαζί με όσους επιμένουν  να κινούνται κόντρα στο ρεύμα έναν άλλο δρόμο. Στο ερώτημα «Ιησούν ή Βαραββάν» δε θέλουμε να απαντήσουμε με ένα αίτημα αναβολής ή προτείνοντας την συγκρότηση μιας εξεταστικής επιτροπής».