Ο Νίκος Βαρβατές βρισκόταν στο τιμόνι της ναυτιλιακής εταιρείας «Naftotrade», η οποία διαθέτει στόλο που αποτελείται από τσιμεντάδικα και φορτηγά πλοία, και είχε διατελέσει πρόεδρος της Ενωσης Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων.

 

Παρ’ όλα αυτά, του άρεσε να κρατάει χαμηλούς τόνους. Το χρήμα γι’ αυτόν ήταν μέσον και όχι αυτοσκοπός. «Επιτυχία είναι», έλεγε, «να είσαι συμφιλιωμένος με τον εαυτό σου και να κρατάς το μέτρο. Δεν είναι μόνο τα λεφτά».

 

Κυκλοφορούσε στον Πειραιά με ένα μικρό αμάξι. Έμενε στην Αγιά Σοφιά, στα Μανιάτικα. Απόφευγε την επίδειξη πλούτου, αν και θα μπορούσε να μένει σε «in» προάστιο και να απολαμβάνει μια χλιδάτη ζωή. Προτιμούσε την παρέα παλιών και στενών φίλων του. Εντονα πολιτικοποιημένος, είχε άποψη και έπαιρνε θέση στα τεκταινόμενα της πολιτικής και της οικονομικής – ναυτιλιακής ζωής της χώρας.

 

Οσο ήρεμος και χαμογελαστός φαινόταν, τόσο δυναμικός και ικανός ηταν στο να ταράζει τα νερά, καταθέτοντας στους εφοπλιστικούς κύκλους, αλλά και στην εκάστοτε κυβέρνηση, νέες πρωτοποριακές προτάσεις.

 

Ενδεικτικό του χαρακτήρα του είναι και το γεγονός ότι άλλαξε το όνομα της Ενωσης από «Μεσογειακών Φορτηγών Πλοίων» σε «Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων», προκειμένου να σπάσει το «φράγμα» που έλεγε ότι μπορούσαν να γραφτούν μόνο όσοι εφοπλιστές έχουν πλοία έως 4.500 τόνους.

 

Βλέποντας ότι η μεσογειακή ναυτιλία στη σύγχρονη εποχή φτάνει να έχει πλοία έως και 30.000 τόνους και -παρά το γεγονός ότι έμπαινε στα χωράφια άλλων εφοπλιστικών ενώσεων- προχώρησε και κατάργησε το όριο! Απομένει η απόφαση του δικαστηρίου η οποία θα εγκρίνει το καταστατικό και τότε θα μπορούν να γράφονται στην Ενωση Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων ελεύθερα οι εφοπλιστές με μεγαλύτερο τονάζ, μεγαλώνοντας τη δύναμή της και ενισχύοντας την ικανότητα παρέμβασής της. Πρόκειται για τη μεγάλη ανατροπή στα «συνδικαλιστικά» του ελληνικού εφοπλισμού, η οποία γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Στις όποιες αντιρρήσεις απαντάει με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο!

 

Αλλωστε οι «κολλητοί» του γνωρίζουν την αγαπημένη του ιστορία που δεν είναι άσχετη με τις αποφάσεις και τις κινήσεις του: «Στη Σάμο όπου γεννήθηκα, όταν ο καιρός ήταν μπουνάτσα, δεν κάναμε μπάνιο. Ηταν αδιάφορη για μας η θάλασσα, πληκτική. Για να κάνουμε μπάνιο έπρεπε να έχει φουρτούνα. Θέλαμε να παλεύουμε με τα κύματα».

 

Πληροφορίες: portcity.gr