Παραδοξότητες της εσωτερικής ζωής που, ως παίγνια, παρακολουθούν ή, καλυτέρα, συμπληρώνουν την πραγματική μας ζωή, τον κόσμο μας και ταυτόχρονα μας απελευθερώνουν από τις δεσμεύσεις του εαυτού μας, από την κυριαρχία της κανονικότητας.

Σιδέρης Ντιούδης

Σχεδόν καθημερινές ιστορίες

Εκδόσεις: Αιώρα

Σελ.: 56

Κυκλοφόρησε πρόσφατα σε ένα κομψό τομίδιο μια συλλογή σύντομων λογοτεχνικών αποτυπωμάτων του Σιδέρη Ντιούδη. Ο συγγραφέας έχει εκδώσει ήδη δύο ποιητικές συλλογές. Στο τρίτο του βιβλίο με σύντομα πεζογραφήματα, επιχειρεί μια μικρή μετατόπιση από τον ποιητικό στον πεζογραφικό λόγο. Μικρή, καθώς η ποιητική ατμόσφαιρα αλλά και η δομή της αφήγησης παραπέμπουν ευθέως και αβίαστα στην ποιητική φόρμα ενώ το περιεχόμενο στηρίζεται περισσότερο στην ισορροπία των λέξεων παρά της εξιστόρησης.

Από την άλλη, βέβαια, πρόκειται για σύντομες εξιστορήσεις – θραύσματα του εξωτερικού και εσωτερικού κόσμου, ενίοτε αλλόκοτα μα πάρα πολύ συμβατά με την ύπαρξη. Ο Ντιούδης εξωτερικεύει ή και σωματοποιεί εσωτερικές σκέψεις ή ψυχολογικές καταστάσεις και ιχνογραφεί την ιδιωτικότητα της εσωτερικότητας. Ιδιαίτερες καταστάσεις του φαντασιακού μας κόσμου αποτυπώνονται με θαυμαστή λιτότητα και λεπτολόγα – πολυσήμαντη ακρίβεια. Έτσι, κάθε λέξη αποκτά ξεχωριστό βάρος, αλλά και ο συγγραφέας καθιστά το ίδιο το κείμενό του απαιτητικό καθώς αποστάζει πολύσημες εσωτερικές πραγματικότητες. Ταυτόχρονα, τα σύντομα αυτά κείμενα μπορούν να αναγνωστούν ως ποιητικά ψυχογραφήματα ή σύντομες τραγωδίες. Πρόκειται για φωτογραφικές αναπαραστάσεις αόρατων καταστάσεων με καφκικές αποκλίσεις, ενταγμένα μέσα στην ατομική ατμοσφαιρική ανθρώπινη εσωστρέφεια.  

Παραδοξότητες της εσωτερικής ζωής που ως παίγνια παρακολουθούν ή, καλυτέρα, συμπληρώνουν την πραγματική μας ζωή, τον κόσμο μας και ταυτόχρονα μας απελευθερώνουν από τις δεσμεύσεις του εαυτού μας, από την κυριαρχία της κανονικότητας. Ιστορίες που μερικές φορές μας θέτουν εκτός των ορίων μας, ώστε να μας κάνουν αγνώριστους στους ανυπόφορους εαυτούς μας. Έτσι κι αλλιώς, πρόκειται για μια σειρά συντόμων απελευθερωτικών αποτυπώσεων από τα στερεότυπα του βίου, έντονης διαφορετικότητας, μιας ξεχωριστής και αθέατης ανθρώπινης ποιητικής διαφυγής από το στενό κοστούμι της πραγματικότητας· ηρωικές έξοδοι από το καλούπι του εαυτού μας, αποδράσεις από τη μορφή και το περιεχόμενό μας…