Έναν νέο ορίζοντα στην ψηφιακή διαφήμιση επιχειρούν να φέρουν οι ελληνικές εταιρείες, σε συνεργασία με τρίτους φορείς. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαφημιζομένων (WFA) δημιούργησε τον παγκόσμιο χάρτη για τα διαφημιστικά μέσα «Global Media Charter». Ο χάρτης αυτός καταγράφει όλους τους προβληματισμούς που απασχολούν τις εταιρείες που επιθυμούν να διαφημίζουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους στο διαδίκτυο μέσω ιστοσελίδων είτε μέσω πλατφόρμων.

Σε συνάντηση του Συνδέσμου Διαφημιζομένων Ελλάδας (ΣΔΕ) με δημοσιογράφους συζητήθηκαν τα προβλήματα που συναντούν οι εταιρείες, οι απαιτήσεις τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε, ένα μέρος της ψηφιακής διαφημιστικής πίτας που αφορά τα banners σε ιστοσελίδες φτάνει τα 60 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα.

Ο πρόεδρος του ΣΔΕ Γρηγόρης Αντωνιάδης δήλωσε ότι, καθώς ο ψηφιακός τομέας αναπτύσσεται και ωριμάζει, βρισκόμαστε σε ένα νέο κομβικό σημείο.

Τα προβλήματα που συναντούν οι διαφημιζόμενες εταιρείες είναι οκτώ.

Ένα από αυτά είναι διαφημιστικές απάτες (ad fraud), οι οποίες «καταβροχθίζουν» το 10% της επισκεψιμότητας των διαφημίσεων. Δηλαδή, τα συνολικά κλικ που δέχεται μια ψηφιακή διαφήμιση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς κάποια από αυτά τα έχουν κάνει λογισμικά τύπου bots. Οι εταιρείες επιθυμούν να μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση, με ανάλογη επιστροφή των χρημάτων που επένδυσαν. Ο έλεγχος του περιεχομένου της εκάστοτε πλατφόρμας ή ιστοσελίδας που φιλοξενεί τις διαφημίσεις είναι ένα από τα ζητήματα που απασχολούν τους διαφημιζομένους. Συγκεκριμένα, απαιτούν ένα ασφαλές περιβάλλον από τους εκδότες και τις πλατφόρμες, το οποίο δεν θα περιλαμβάνει προσβλητικό, ρατσιστικό, τρομοκρατικό, βίαιο ή πορνογραφικό περιεχόμενο.

Ένα ακόμη ζήτημα είναι η διασφάλιση της θεασιμότητας της διαφήμισης (viewability). Οι εταιρείες επιθυμούν οι ιστοσελίδες που φιλοξενούν τις διαφημίσεις τους να μπορούν να τις προβάλλουν μέχρι και στο 100%, δηλαδή σε όλους τους επισκέπτες τους. Σύμφωνα με μετρήσεις, το 50% των επισκεπτών μιας ιστοσελίδας αφιερώνει ένα δευτερόλεπτο στη θέαση ενός διαφημιστικού banner και μόλις δύο δευτερόλεπτα στην περίπτωση της διαφήμισης με βίντεο. Έτσι, οι εταιρείες εκτιμούν πως ό,τι δεν έχει θεασιμότητα, δεν θα πρέπει να πληρώνεται.

Επιπλέον, επιθυμούν να γίνει γνωστό το εύρος της ψηφιακής αλυσίδας, το οποίο μέχρι στιγμής είναι δύσκολο να καθοριστεί, και η τιμολογιακή της πολιτική.

Ευνόητο ότι ανησυχούν για τις μετρήσεις της επισκεψιμότητας, οι οποίες δεν είναι πάντα ακριβείς. Γι’ αυτό συνιστούν να γίνονται πιστοποιήσεις και έλεγχοι από τρίτους εγκεκριμένους φορείς, όπως οι MRC, EVSG, JICWEBS και Media Ratings Council.

Ακόμη τους απασχολούν τα ζητήματα «walled garden», τα οποία σχετίζονται με τους περιορισμούς που δέχονται οι εταιρείες για τις διαφημίσεις των προϊόντων τους από πλατφόρμες κολοσσούς του διαδικτύου, όπως η Google και το Facebook, οι οποίοι θέτουν τους δικούς τους κανόνες και κατά κάποιο τρόπο επιβάλλουν την προβολή διαφημίσεων μόνο μέσα από τις δικές τους πλατφόρμες.

Ο τρόπος με τον οποίο συλλέγονται και χρησιμοποιούνται δεδομένα σε ιστοσελίδες, η αντιγραφή, η καταπάτηση των πνευματικών δικαιωμάτων και η απαξίωση των προσωπικών δεδομένων (GDPR) έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην ψηφιακή διαφήμιση. Έτσι, οι διαφημιζόμενες εταιρείες επιθυμούν μια πιο ποιοτική εμπειρία για τους καταναλωτές.

Τέλος, οι καταναλωτές ενοχλούνται όλο και περισσότερο με τις διαφημίσεις που καταστρέφουν την εμπειρία τους, διακόπτουν το περιεχόμενο και επιβραδύνουν την περιήγηση. Γι’ αυτό οι εταιρείες απαιτούν από τις πλατφόρμες και τους εκδότες να χρησιμοποιούν μορφές διαφήμισης, οι οποίες να είναι λιγότερο ενοχλητικές, όπως εκείνες που προτείνει η Coalition for Better Ads.