Το πρώτο μεγάλο «κρας – τεστ» της νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ αποτελεί η ψηφοφορία της Κυριακής, όπου επαναλαμβάνεται η παρωδία του 2004 με εκλογές από τη βάση ενός και μοναδικού υποψηφίου.

Το πρώτο μεγάλο «κρας – τεστ» της νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ αποτελεί η ψηφοφορία της Κυριακής, όπου επαναλαμβάνεται η παρωδία του 2004 με εκλογές από τη βάση ενός και μοναδικού υποψηφίου. Μόνο που η πολιτική συγκυρία είναι εντελώς διαφορετική. Τότε η χώρα βρισκόταν στην τεχνητή ευφορία των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ τώρα καταρρέει με κουρεμένα κοινωνικά, οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα.

 

Ερωτήματα

Ο Βενιζέλος θα είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που δεν θα έχει νικήσει ποτέ κανέναν; Μήπως αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να πάει το κόμμα μέχρι τις εκλογές και να αντιμετωπιστεί ξανά από τους κορυφαίους που τον στηρίζουν ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα; Το πρώτο ερώτημα δεν είναι εύκολο να απαντηθεί γιατί εξαρτάται από την επιβίωση του ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα και βέβαια το αν θα ξαναϋπάρξει εκλογή αρχηγού από τη βάση. Όσο για το δεύτερο ερώτημα, αυτό πια καλύπτεται από την αχλύ ενός τεχνητού ενθουσιασμού περί ανάταξης του κόμματος, που μάλιστα διεκδικεί και την πρωτιά στις επερχόμενες εκλογές, κατά τα λεγόμενα Βενιζέλου!!!

Η διήμερη Εθνική Συνδιάσκεψη του περασμένου  Σαββατοκύριακου  εξελίχτηκε απολύτως αποκαλυπτικά για την κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ. Επρόκειτο για μια συνεδρίαση, από την οποία πήραν την εκδίκησή τους όλοι όσοι ταπεινώθηκαν στη σύγκρουση του 2007 ή μπήκαν στο πολιτικό περιθώριο από το 2004 οπότε και επικράτησε πλήρως στο ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου. Την ώρα που η χώρα ισοπεδώνεται οικονομικά και κοινωνικά και το αδιέξοδο των πολιτών εντείνεται, ένα σύνολο αξιωματούχων και παρατρεχάμενων συγκεντρώθηκε για να διαμοιράσει τα κουρέλια του άλλοτε κραταιού κόμματος. Με μια επιδερμική αυτοκριτική που δεν έθιξε τον πυρήνα της αλλοπρόσαλλης στρατηγικής και τακτικής του Γιώργου Παπανδρέου, χωρίς καμία διάθεση να αναλυθεί η πορεία και η κατάληξη του κόμματος, με τη λογική ότι δεν γέρνει το καράβι, αλλά στράβωσε ο γιαλός, επιχειρήθηκε σε μια παρωδία διαδικασίας να δοθεί ένα σύνθημα επανεκκίνησης. Παρά το γεγονός ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος μας διαβεβαιώνει ότι το ΠΑΣΟΚ επί Βενιζέλου δεν θα είναι χυλός, ο ίδιος ο νέος πρόεδρος του κόμματος στην ομιλία του εμφανίστηκε ως υπουργός Οικονομικών θριαμβολογώντας επί του PSI και επιχείρησε να πείσει εαυτούς και αλλήλους για το γιατί πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα η νέα δανειακή σύμβαση. Η ομιλία του δεν είχε κανένα ιδεολογικό ή πολιτικό στίγμα, καμία χροιά που θα μπορούσε να συνεγείρει το πεσμένο ηθικό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό που πανθομολογουμένως έκανε καλά ο Βενιζέλος το περασμένο Σαββατοκύριακο είναι να πείσει τα στελέχη και τον κομματικό κορμό που κινείται γύρω από την κυβερνητική εξουσία του τόπου, ότι διαθέτει ισχυρή «κυβερνησιμότητα».

Το στοιχείο αυτό είναι που έκανε και πολλά πιστά στον Γιώργο Παπανδρέου στελέχη να σπεύσουν να «χωθούν» κάτω από τις πληθωρικές πολιτικές «φτερούγες» του Βαγγέλη Βενιζέλου. Η πολιτική επιβίωση, έστω και αν υποκρύπτεται για να μην προσδώσει κυνικά χαρακτηριστικά στην παρουσία τους στη δημόσια ζωή, είναι αυτή που έσπρωξε πολλά στελέχη να σπεύσουν να υπερασπιστούν την υποψηφιότητα Βενιζέλου. Μάλιστα, τα στελέχη που τα έδωσαν όλα για να φράξουν τον δρόμο στην υποψηφιότητα του Χρήστου Παπουτσή, που αποτελούσε χρυσή ευκαιρία να προσδώσει πολιτικά χαρακτηριστικά στην εκλογή αρχηγού, ήταν όχι μόνο οι «σωματοφύλακες» του Βαγγέλη Βενιζέλου, αλλά και πιστοί φρουροί του απερχόμενου προέδρου. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου σε συνάντηση με τον Βενιζέλο λίγο πριν από τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, έδωσε το «πράσινο φως» ώστε να εγκαταλειφθεί στην τύχη του ο Παπουτσής και να στηριχτεί η μοναδική υποψηφιότητα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.

Όλοι αντιλήφθηκαν ότι η συμφωνία του καλοκαιρού προκειμένου να πάρει ο Βενιζέλος το «δαχτυλίδι» του Γιώργου Παπανδρέου, περιλάμβανε από τη μία πλευρά μια τεχνητή «καθολική» αποδοχή του δελφίνου και από την άλλη πλευρά την πολιτική προστασία του απερχόμενου προέδρου απέναντι στις επιθέσεις των πολιτικών αντιπάλων.

Βενιζέλος και Παπανδρέου δεν παρευρέθηκαν στη γελοία διαδικασία ανακήρυξης υποψηφιοτήτων, όπου διασύρθηκε κάθε έννοια οργανωμένου και υπεύθυνου κόμματος που διαθέτει αρχές, αξίες και επεξεργασμένο καταστατικό. Οι δυο τους λοιπόν παρακολουθούσαν τις εξελίξεις μέσα από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης και έδιναν τις κατάλληλες «εντολές» στο προεδρείο τηλεφωνικά. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι Βαγγέλης Αργύρης και Χρήστος Πρωτόπαπας. Επίσης σημαντικό ρόλο για το ξεκαθάρισμα ότι στο ΠΑΣΟΚ πια υπάρχει μόνο ο Βενιζέλος έπαιξαν οι Τόνια Αντωνίου και Νίκος Σαλλαγιάννης που έλαβαν τον λόγο.

 

Οι υπολογισμοί

Αυτό που δεν μοιάζει να συγκινεί κανέναν είναι ότι η μοναδική υποψηφιότητα Βενιζέλου συγκίνησε μόλις το 50% των μελών του Εθνικού Συμβουλίου που υπέγραψε την υποψηφιότητά  του. Και αν υποθέσει κανείς ότι εκτός των 189 μελών του οργάνου υπάρχουν και κάποιοι κορυφαίοι, όπως οι γεννηματικοί, ο Σκανδαλίδης, η Διαμαντοπούλου και οι 6 νέοι λοχαγοί, που δεν έβαλαν την υπογραφή τους, αλλά στηρίζουν Βενιζέλο, και πάλι οι υπολογισμοί λένε ότι η επιλογή Βενιζέλου πλησιάζει «χοντρικά» τα 220 μέλη. Αυτό σημαίνει ότι 150 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου δεν ενθουσιάζονται από την υποψηφιότητα του υπουργού Οικονομικών. Το αποκάλυψε άλλωστε και ο Χρήστος Παπουτσής, σε μια προσπάθειά του να πείσει το Εθνικό Συμβούλιο να αποδεχτεί πολιτικά την υποψηφιότητά  του, ότι δηλαδή πολλά μέλη του ανώτατου οργάνου είναι σε φάση αποχώρησης από το κόμμα γιατί διαφωνούν με την πορεία και την εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι επιθυμούν να ιδιωτεύσουν, ενώ άλλοι βρίσκονται στην πορεία αναζήτησης άλλων πολιτικών σχηματισμών που θα τους εκφράζουν.

Από τη διαδικασία διαψεύστηκε και η κοινή πολιτική πορεία του Χρήστου Παπουτσή με τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο της Αριστερής Πρωτοβουλίας, αφού, από τα 30 στελέχη της που μετέχουν στο Εθνικό Συμβούλιο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τον Παπουτσή στήριξαν μόλις 11 και ανάμεσά τους δεν ήταν ο επικεφαλής της συγκεκριμένης τάσης.

Εκεί που δεν μπόρεσε να πείσει ο Παπουτσής είναι γιατί πολιτικά στελέχη που τον στήριζαν δεν είχαν την παρρησία να δηλώσουν ανοιχτά την προτίμησή  τους. Σ’ ένα ανοιχτό κόμμα όσοι στηρίζουν μια επιλογή βγαίνουν ανοιχτά και το δηλώνουν αναλαμβάνοντας το πολιτικό κόστος, εκτός αν υπάρχει καθεστώς τρομοκρατίας. Πόσο πειστικό είναι το επιχείρημα: «ήρθαν πολλοί, μου είπαν “σε στηρίζουμε, αλλά αυτό να μείνει μεταξύ μας”»;

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι πολλοί βουλευτές του κόμματος που δεν ήθελαν τον Βενιζέλο, αντιμετωπίζοντας τους φανατικούς βενιζελικούς εντός της περιφέρειάς τους, μπορεί να μη θέλησαν να «εκτεθούν» φοβούμενοι οργανωτικά αντίποινα. Μια ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια όμως είναι ότι οργανωτικά το ΠΑΣΟΚ είναι σε τόσο άθλια κατάσταση που πολύ μικρή αξία θα έχουν ενδεχόμενες τρικλοποδιές βενιζελικών βουλευτών, αφού κι αυτοί ακόμα έχουν εξοργίσει τόσο πολύ τους πολίτες στις περιφέρειές τους που μπορεί να μην εκλεγούν. Και έτσι ο Βενιζέλος κινδυνεύει να βρεθεί μετά τις εκλογές με μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που θα… τρίβει τα μάτια του.

Αυτοί που φοβήθηκαν περισσότερο να πάνε κόντρα στο ρεύμα, ίσως να είναι οι επίδοξοι πολιτευτές, αφού ήδη έχουν κυκλοφορήσει πληροφορίες ότι σε πολλές περιφέρειες κραταιά στελέχη των βενιζελικών «καρατομούν» υποψηφιότητες από την απέναντι πλευρά, απαντώντας στα ίσα για όσα αντιμετώπισαν τα προηγούμενα χρόνια.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και ενώ πολλά στελέχη που στήριξαν τον Χρήστο Παπουτσή δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να προσέλθουν για να ψηφίσουν την Κυριακή, αλλά και δεν σκοπεύουν να κουνήσουν τα δαχτυλάκι τους γι’ αυτήν τη διαδικασία, οι στενοί συνεργάτες του νέου προέδρου επιχειρούν να προσπεράσουν μια σειρά οργανωτικών προβλημάτων και ζητημάτων βασικής υποδομής ώστε να στηθούν 1.000 κάλπες στους δήμους της χώρας.

Οι πιο αισιόδοξοι, όπως ο ένας από τους φερόμενους ως νέους γραμματείς του κόμματος Πάρις Κουκουλόπουλος, κάνουν λόγο για 100 χιλιάδες εκλέκτορες του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Άλλοι θεωρούν υπερβολικό το νούμερο, αλλά επ’ αυτού κοντός ψαλμός αλληλούια…

Η σημερινή συνέντευξη Τύπου του Ευάγγελου Βενιζέλου στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ αναμένεται να δώσει την ευκαιρία να τεθούν μια σειρά από ερωτήσεις, κυρίως για τις άμεσες ενέργειές του για την επανεκκίνηση του κόμματος. Και κυρίως να αποσαφηνιστούν οι προθέσεις του απέναντι στους κορυφαίους που τον στηρίζουν, απέναντι στον Χρήστο Παπουτσή και για το αν προτίθεται να δημιουργήσει 7μελή επιτροπή πολιτικής διαχείρισης του κόμματος και πολυμελή εκλογική επιτροπή, όπου θα μετέχουν όλοι χωρίς αποκλεισμό.

 

Το κόμμα της Λούκας και του Χάρη

Και το όνομα αυτού: «Κοινωνική Συμφωνία για την Ελλάδα στην Ευρώπη». Έτσι αποκαλείται το νέο πολιτικό εγχείρημα που επιχειρεί να μπει σφήνα μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. Το νέο κόμμα, του οποίου ηγούνται οι Λούκα Κατσέλη και ο Χάρης Καστανίδης, έχει μια μεγάλη πρωτοτυπία για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, αφού εισάγει τη διαρχία στο πρότυπο του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Η Λούκα Κατσέλη θα είναι επικεφαλής του κόμματος και ο Χάρης Καστανίδης επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και εντολοδόχος –  αν ποτέ συμβεί – πρωθυπουργός. Καθιερώνεται χρονικό όριο δύο θητειών για τα στελέχη σε κάθε θέση, ενώ το υπό ίδρυση κόμμα θα έχει και γραμματέα εκλεγμένο από συνέδριο. Τέλος, οι δύο πρόεδροι θα εκλέγονται από τη βάση του κόμματος. Η πρώτη εμφάνιση του κόμματος που έχει για σήμα δύο πράσινα πανιά ιστιοφόρου, μοιάζει φροντισμένη και επαγγελματική. Το κόμμα, που αποτελεί μια αριστερή εκδοχή του ΠΑΣΟΚ, θα προωθήσει την άποψη ότι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί η χώρα να διεκδικήσει μια καλύτερη μοίρα, ενώ όλο το πολιτικό σκεπτικό που κατατέθηκε εμπεριέχει πολλά στοιχεία για ένα κράτος πρόνοιας που θυμίζει έντονα την πολιτική αφετηρία του ΠΑΣΟΚ. Οι Λούκα Κατσέλη και Χάρης Καστανίδης δήλωσαν ότι θα δώσουν συνέντευξη Τύπου την ερχόμενη Δευτέρα, προκειμένου να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτήσεων, όπως ας πούμε αν προλαβαίνουν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια πανελλαδικά, ποια είναι η πολιτική των συνεργασιών και πώς βλέπουν την πολιτική τους σχέση με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπηρετούσαν μέχρι τον προηγούμενο μήνα…

Μεγάλο το στοίχημα και οι κάλπες θα δείξουν την απήχησή του…