Σε μια οργισμένη αποκάλυψη προέβη στο παρελθόν ο Τάκης Σπυριδάκης, μιλώντας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή για την πορεία του στον χώρο, το βραβείο ερμηνείας που είχε αποσπάσει και την κόντρα του με τον σκηνοθέτη, Νίκο Κούνδουρο.

Καλεσμένος της εκπομπής «Πρωινό Mou» ο τηλεοπτικός «Αγαπούλας» μίλησε για όλους και για όλα και παραδέχθηκε ότι η διαφήμιση τον έσωσε από την ολική χρεοκοπία.

Αναφορικά με το βραβείο ερμηνείας που είχε κερδίσει όταν ήταν 24 χρονών ο Τάκης Σπυριδάκης αποκάλυψε τους λόγους για τους οποίους ποτέ δεν το παρέλαβε.

Ο λόγος ήταν ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε χρησιμοποιήσει υποτιμητικά σχόλια για τον ηθοποιό και τον είχε αποκαλέσει «πρεζόνι» και «αληταρά».

«Δεν το δέχτηκα… Ο Κούνδουρος είπε τότε δεν ξέρουμε αν είναι ένας πάρα πολύ καλός ηθοποιός ή αν είναι ένας αληταράς. Και του είπα ή θα πάρεις πίσω την λέξη αληταράς ή δεν θα πάρω το βραβείο και αρνήθηκα το βραβείο, αρνήθηκα τα τριακόσα χιλιάρικα… Με είπε πρεζόνι, αληταρά… Ήτανε αχρείος! Άφησα τα λεφτά και το χαρτί» ήταν τα λόγια του Τάκη Σπυριδάκη.

Πάντως σε συνέντευξη του ο Νίκος Κούνδουρος αρνείται ότι αποκάλεσε τον Σπυριδάκη με τους παραπάνω χαρακτηρισμούς:

«Το ακούω για πρώτη φορά. Δεν έχω πάρει χαμπάρι ούτε για το γεγονός, ούτε για τη διαμαρτυρία. Έχω πολύ φιλικές σχέσεις με τον Σπυριδάκη. Τι περίεργα πράγματα συμβαίνουν σε αυτή την αγορά των κουτσομπολιών. Δεν το ξέρω. Δεν έχω ιδέα, ούτε μπορεί να είμαι εγώ αυτός. Δεν θα μπορούσα να έχω αποκαλέσει έναν άνθρωπο αχρείο ή πρεζόνι, όντας ο πρόεδρος μιας κριτικής επιτροπής. Για όνομα του Θεού, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Είναι παρεξηγήσεις, ανοησίες. Το αρνούμαι χωρίς συζήτηση», λέει στο Εγώ και συνεχίζει: «Κάτι κάνει λάθος, κάτι μπερδεύει ο Σπυριδάκης, ο οποίος μου αρέσει πολύ για αυτό που είναι. Ούτε είπα, ούτε λέω, ούτε θα πω αυτούς τους χαρακτηρισμούς για τον Σπυριδάκη. Όλα αυτά είναι ή επινοήματα του Σπυριδάκη γιατί από ότι κατάλαβα είναι μεγάλη ιστορία από πολύ παλιά ή τα επινόησαν άλλοι. Δεν θα μεταχειριζόμουν ποτέ αυτούς τους εμετικούς χαρακτήρες για έναν άνθρωπο της συντεχνίας μας», λέει και καταλήγει: «Ποτέ δεν είχα σύγκρουση με ένταση, ούτε για να υπερασπίσω τον εαυτό μου, ούτε να καταγγείλω κάποιον άλλον. Όλο αυτό είναι «γέννημα» μιας κοινωνίας που δεν είναι η πιο ενάρετη ή η πιο έντιμη. Είναι μια κοινωνία σάπια».