Τι ακριβώς συμβαίνει με την Αριστερά στην Ελλάδα και κυρίως με την ιστορικά παράδοξη ανοχή που απολαμβάνει μέσα στην κοινωνία ακόμα και σε καταστάσεις που η εθνική ομοφωνία ξεπερνά το 90%, όπως στα γεγονότα του Έβρου και της αντιμετώπισης του κορονωιού; Όποτε η Αριστερά επιδεικνύει ακαταλόγιστες συμπεριφορές, η κοινωνία την παρακολουθεί με (ακατανόητη) κατανόηση δείχνοντας ιώβεια υπομονή σα να πρόκειται για το απολωλός πρόβατο μιας οικογένειας, για ένα κακομαθημένο και κακοαναθρεμμένο παιδί που ζει μόνιμα σε βάρος όλων των υπολοίπων ως παράσιτο και ζητά και τα ρέστα από πάνω, παριστάνοντας το αδικημένο.

Στον Έβρο λίγο πολύ ταυτίστηκαν με την προπαγάνδα του Ερντογάν, στράφηκαν ξεκάθαρα εναντίον των επίσημων ελληνικών θέσεων και επειδή τη δουλειά την έκαναν περιφερειακά στελέχη και όχι ο Τσίπρας, όλοι ένιωσαν την εσωτερική ανάγκη να σπεύσουν να του δώσουν  συγχαρητήρια για την … «υπευθυνότητα» που επέδειξε. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην συγκέντρωση της πρωτομαγιάς με το ΚΚΕ. Όλοι δηλώσαν τον «σεβασμό» τους για την τάξη και τις αποστάσεις που κράτησαν τα μέλη του ΠΑΜΕ για να φωτογραφηθούν.

Τα συνωστιζόμενα μπουλούκια πριν και μετά την συγκέντρωση δεν ελήφθησαν υπόψη. Όπως και δεν ελήφθη υπόψη ο κίνδυνος της δημόσιας υγείας, η ύβρις εναντίον του 95% των μονίμως ηλιθίων πολιτών που έμειναν κλειδαμπαρωμένοι στα σπίτια τους δυο μήνες, η ασέβεια απέναντι στους νόμους και στις ιδιαίτερες συνθήκες μιας πανδημίας με πλανητικές διαστάσεις …

Αυτή η ασυλία που απολαμβάνουν διαχρονικά είναι αξιοπερίεργη. Μέλη του ΠΑΜΕ δέρνουν δημοσίως αστυνομικούς και ευθαρσώς υποστηρίζονται από την ίδια τους την ηγεσία, πράγμα που συμβαίνει και σε διάφορες συνδικαλιστικές εκλογές όταν δεν βγαίνουν τα κουκιά και πίπτει ράβδος….  Όπως αξιοπερίεργη είναι και η στάση της κυβέρνησης η οποία παρακολούθησε απαθής αυτή την υγειονομική παραβίαση αλλά και το γεγονός ότι δεν μερίμνησε σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις να δώσει εντολή στην αστυνομία για απαγόρευση της συγκέντρωσης, όπως ορθός το έπραξε για τους εκκλησιασμούς.  Βέβαια, άλλο που δεν ήθελε το ΚΚΕ και το παραστρατημένο αδελφάκι του ο ΣΥΡΙΖΑ που τρέφονται με απαγορεύσεις…   

Το ίδιο σκηνικό στήθηκε λίγες μέρες μετά την πρωτομαγιά καθώς οι Συριζαίοι ζήλωσαν την δόξα του ΚΚΕ.  Αυτοί όμως  χτύπησαν το σύστημα με άλλη νοοτροπία, πιο ελευθεριακή. Με χύμα στο κύμα χάπενινγκ πραγματοποίησαν μιαν οικολογικού χαρακτήρα διαδήλωση εν μέσω πανδημίας την στιγμή ακριβώς που η κοινωνία αγωνίζεται με αίμα να σταθεί στα πόδια της. Βλέπετε, η χώρα μας με τη …βαριά βιομηχανία ευθύνεται για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος – που τόσο υποδειγματικά αντιμετώπισε  η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στον Σαρωνικό, για παράδειγμα  Ήταν επείγουσα η ανάγκη της οικολογικής παρέμβασης,  πολύ σημαντικότερη από την διασπορά του θανατηφόρου ιού που βάζει σοβαρά σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.  Μοιάζει με ειρωνεία.

Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την λέξη αλληλεγγύη εκατό φορές τη ημέρα, χρειάστηκε μια φορά να την επιδείξουν όχι κάνοντας κάποια «θυσία» αλλά μην κάνοντας μια ακόμα από τις δεκάδες χιλιάδες διαδηλώσεις. Και δεν την επέδειξαν.

Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν  ότι ενώ υπάρχει αυτή η πρωτοφανής παγκόσμια κατάσταση καραντίνας όπου έχουν ανασταλεί οι ανθρώπινες σχέσεις κι επαφές, το διεθνές εμπόριο, τα ταξίδια και οι μετακινήσεις υπάρχει η ΤΡΟΜΕΡΗ αναγκαιότητα το ΠΑΜΕ να διαδηλώνει στον Ευαγγελισμό και να γιορτάζει τη πρωτομαγιά και ο ΣΥΡΙΖΑ να θυμάται το περιβάλλον βάζοντας σε κίνδυνο την δημόσια υγεία… τόσο που  θα σκεφτόταν  κανείς αντιδραστικός  ότι η Αριστερά κάνει ότι μπορεί να διασπείρει τον ιο και να ακυρώσει την επιτυχία της κυβέρνησης…