Των Κώστα Αρβανίτη & Αναστάσιου Πετρόπουλου*

Εδώ και 15 περίπου μήνες, η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μασκαρεύει ως δήθεν στήριξη της μεσαίας τάξης κάθε εξαγγελία της που, πίσω από εντυπωσιακούς δείκτες, κρύβει έναν ακόμη ακρωτηριασμό του ισχνού κοινωνικού κράτους, κρύβει και μια ακόμη αναδιανομή σε βάρος των πλέον ευάλωτων, κρύβει σε τελική ανάλυση μία ακόμη αναδιανομή σε βάρος αυτών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη της κρατικής φροντίδας για να στηριχθεί η επιβίωσή τους.

Ακριβώς αυτή είναι και η περίπτωση των εισφορών του ΟΑΕΔ, η μείωση των οποίων εξαγγέλθηκε πανηγυρικά στο πλαίσιο του «καλαθιού» που προσέφερε ο Πρωθυπουργός στο φετινό υποκατάστατο της ΔΕΘ. Μια μείωση που τελικά δεν μπορεί παρά να μετατρέψει τον ίδιο τον Οργανισμό σε ισχνό υποκατάστατο του σημερινού εαυτού του.

Υπό το νεφελώδες πρόσχημα της στήριξης της επιχειρηματικότητας που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει, η μείωση των εισφορών προς τον ΟΑΕΔ, απειλεί να βάλει τον οργανισμό «στην εντατική», καθώς αποδυναμώνει τα προγράμματααπασχόλησης, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, ασφάλισης κατά της ανεργίας, προστασίας της μητρότητας,

Πέρα από τη στοιχειώδη προστασία των πλέον αδυνάμων, όμως, η μείωση πλήττει και τις θετικές πολιτικές στήριξης της εργασίας, πολιτικές που βοηθούν την ποιοτική ανανέωση του Εργατικού Δυναμικού της χώρας, καθώς αναμένεται να ματαιώσει πολιτικές ένταξης νέων εργαζόμενων και επιστημόνων στην παραγωγή, την ώρα που η ανεργία των νέων στην Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στα ύψη.

Μετά το περίφημο επιχείρημα κατεδάφισης της Αλληλεγγύης των Γενεών πως «είναι άδικο για τους νέους να πληρώνουν εισφορές για τις συντάξεις των γονέων, των γιαγιάδων και των παππούδων τους», τώρα,επενδύοντας για μια ακόμη φορά στον ακραίο κοινωνικό αυτοματισμό, μειώνουν τις εισφορές για να «ελαφρύνουν» την επιχειρηματικότητα, ενώ το πραγματικό αποτέλεσμα θα είναι μην έχουν δουλειά και εργασιακή προστασία ακόμη περισσότεροι νέοι άνθρωποι, παιδιά και εγγόνια μας…

Σταθερή στρατηγική διακυβέρνησης της δεξιάς του Μητσοτάκη είναι το «Όλοι εναντίον όλων». Τούτο συμβαίνει στην Ελλάδα, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ζητούμενο η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης, απαραίτητη για την επιβίωση των κοινωνιών που δοκιμάζονται έντονα στις συνθήκες της εξελισσόμενης πανδημίας.

Δοκιμάζονται ιδίως τα φτωχότερα στρώματα, οι άνεργοι και οι νεότερες ηλικίες, στις οποίες μάλιστα σημειώνεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος φτώχειας. Όχι μόνο σε ποσοστιαίες μονάδες στο σύνολο το πληθυσμού, αλλά και σε χρονική διάρκεια. Ενηλικιώνονται ως άνεργοι, εξακολουθούν να ζουν ως άνεργοι, ημιαπασχολούμενοι, ευκαιριακά εργαζόμενοι, ανασφαλείς, με εμπεδωμένη την αίσθηση της αποτυχίας. Δεν πλήττονται μόνο αυτοί. Πλήττεται η οικονομία συνολικά. Πλήττεται η χώρα. Όλοι μας. Η μείωση των εισφορών δεν αυξάνει τους μισθούς. Ελαττώνει, αφανίζει τον κοινωνικό μισθό. Ο οποίος (πρέπει να) ενισχύεται για τη διασφάλιση του ελάχιστου βιώσιμου εισοδήματος για τους πολίτες όλων των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης.

Σε μία εποχή που η agenda στα όργανα της ΕΕ προτάσσει τη συζήτηση για το ελάχιστο αξιοπρεπές εισόδημα και την εισαγωγή δίκαιων κατώτατων μισθών για τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να διεξάγει αγώνα για τη σύγκλιση της Ελλάδας με τις περισσότερο αναπτυγμένες χώρες, κυρίως αυτές της ευρωζώνης, παραιτείται και στέλνει στον Κοινωνικό Καιάδα όλο και περισσότερους αδύναμους.

Παραιτείται από τις οικουμενικές αξίες της διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, από τις αρχές του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, από τις ανθρωπιστικές παραδόσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού, από διατάξεις κοινωνικής προστασίας που προκύπτουν από συνθήκες και Κανονισμούς της ΕΕ και σαμποτάρει, εν τέλει, τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που παραδοσιακά επιδίωκαν στρατηγικά την εκπόνηση προγραμμάτων και την υιοθέτηση πολιτικών που προωθούσαν τη σύγκλιση των φτωχότερων χωρών με τις πιο αναπτυγμένες. Διότι  η μείωση των εισφορών προς τον ΟΑΕΔ, οδηγεί σε μείωση κοινωνικών δικαιωμάτων, σε αποδυνάμωση της οικονομίας και της χώρας μας. Επιφέρει μείωση και όχι αύξηση του κοινωνικού εισοδήματος. Η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς δεν είναι αύξηση. Είναι μείωση των μισθών.

Οι κατά παραγγελία πανηγυρισμοί σε τηλεοπτικές οθόνες και πρωτοσέλιδα της λίστας Πέτσα θέλουν να κρύψουν την αλήθεια για άλλη μία φορά: Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την μείωση της εισφοράς, σκοτώνει τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) εξήντα τέσσερα χρόνια από την ίδρυσή του. Και κατά την προσφιλή μέθοδο των κοινωνικών δολοφόνων, έτσι και οι επιτελικοί δολοφόνοι του ΟΑΕΔ υποδεικνύουν ως ένοχους τους πιο αδύναμους, τους δικαιούχους των υπηρεσιών αλλά και τους ίδιους εργαζόμενους στον Οργανισμό.

*Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία GUE/NGL, αναπλ. μέλος της Επιτροπής EMPL (Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

*Ο Αναστάσιος Πετρόπουλος είναι Δικηγόρος, Εργατολόγος, πρώην Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης