Σε μια πολύ σοβαρή καταγγελία-αποκάλυψη προέβη η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού για την υπόθεση της πειρατείας στον Κόλπο της Γουινέας του εμπορικού πλοίου «Στέλιος Κ»: Η πλοιοκτήτρια εταιρεία το έστειλε ταξίδι από τον Πειραιά με προορισμό την Νιγηρία χωρίς να το έχει ασφαλίσει έναντι του κινδύνου της πειρατείας, γεγονός που χαρακτηρίζεται «πρωτοφανές» για πλοίο που έχει κατεύθυνση την περιοχή αυτή.

Όπως τονίζει η ΠΕΝΕΝ, «αυτό δείχνει την απίστευτη ανευθυνότητα της ναυτιλιακής εταιρείας η οποία για μερικές χιλιάδες ευρώ (περίπου 3000 ευρώ) απέφυγε να ασφαλίσει το πλοίο αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό δραματικά τους κινδύνους για τους Ναυτεργάτες που επέβαιναν σε αυτό».

Κι όλα αυτά, όταν σύμφωνα με το τελευταίο report του Διεθνούς Ναυτιλιακού Γραφείου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, στο εννεάμηνο του 2020 καταγράφηκαν 134 πειρατικές επιθέσεις που το επίκεντρό τους ήταν ο κόλπος της Γουϊνέας στην Δυτική Αφρική. Την ίδια περίοδο οι απαγωγείς συγκριτικά με το ίδιο διάστημα του 2019 έχουν αυξηθεί κατά 40%.

Συνολικά έγιναν ρεσάλτα σε 112 πλοία ενώ σε 6 από αυτά άνοιξαν και πυρ. Από τις 85 απαγωγές πληρωμάτων οι 80 έγιναν στον κόλπο της Γουϊνέας!

Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η επικινδυνότητα πειρατικών επιθέσεων είναι όχι μόνο αυξημένη αλλά ουσιαστικά αποτελεί την υπ’ αριθμό 1 επικίνδυνη ζώνη για τα πλοία και τους Ναυτεργάτες οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι σε τεράστιο κίνδυνο για την σωματική τους ακεραιότητα και την ίδια την ζωή τους.

Η ΠΕΝΕΝ επισημαίνει δε και τα ακόλουθα:

«Η ασφάλεια των πλοίων έναντι πειρατικής επίθεσης προφανώς δεν προστατεύει τα πλοία από τις επιθέσεις όμως, εάν λάβουν χώρα αυτές, πίσω βρίσκονται ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες αναλαμβάνουν τις οικονομικές απαιτήσεις έναντι των ένοπλων ομάδων, διαθέτουν εξειδικευμένους και έμπειρους διαπραγματευτές και οι υποθέσεις ομηρίας κατά κανόνα καταλήγουν να έχουν αίσιο αποτέλεσμα με την απελευθέρωση των πληρωμάτων.

Το πλοίο “Στέλιος Κ” που έφυγε χωρίς ασφάλεια για τον κίνδυνο πειρατείας, είχε ακόμη περισσότερους λόγους να το πράξει αυτό ο πλοιοκτήτης, αφού επρόκειτο για ένα πολύ μικρό σκάφος (μόλις 36 μέτρων) όπου το μέγεθός του, η ταχύτητά του και η δυνατότητα πρόσβασης στο πλοίο από πλευράς ενόπλων στην επιχείρηση κατάληψης πλοίου ήταν κυριολεκτικά παιχνιδάκι στα χέρια τους.

Ένα άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον τυχοδιωκτισμό του φερόμενου πλοιοκτήτη είναι το γεγονός ότι στο πλοίο επέβαιναν 5 Ναυτεργάτες μεταξύ αυτών 1 Πλοίαρχος και 1 Μηχανικός. Όπως εξακριβώσαμε αυτή ήταν η σύνθεση ασφαλείας της σημαίας του πλοίου…

Γεννάται το ερώτημα, ο Πλοίαρχος από την μια και ο Μηχανικός από την άλλη, στο 20ήμερο ταξίδι Πειραιάς – Νιγηρία, όταν αυτό έπλεε με κατεύθυνση την περιοχή, πώς θα εξασφάλιζαν την στοιχειώδη ανάπαυση επί 20 συνεχόμενα μερόνυχτα;

Η απάντηση είναι μία, ότι για 20 μέρες Πλοίαρχος και Μηχανικός ήταν διαρκώς στο πόδι εκτός εάν πιστέψουμε ότι το πλοίο κάθε 24ωρο έριχνε άγκυρα στο πέλαγος… για να εξασφαλιστεί ο χρόνος εργασίας και ανάπαυσης που προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας!!!

Το γεγονός ότι απέφυγε η εταιρεία να βάλει στο πλοίο 2-3 επιπλέον άτομα λέει πολλά για την αντίληψή της που σχετίζεται με την ασφάλεια του πληρώματος…».

Τέλος, να σημειωθεί ότι ανασφάλιστοι ήταν επίσης οι ναυτεργάτες του πλοίου από τον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης των φορέων της χώρας μας (ΝΑΤ κ.λπ). Αυτό σημαίνει ότι δεν προσμετράται η υπηρεσία τους στο πλοίο για το διάστημα που υπηρέτησαν σε αυτό για θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Επίσης, το πλοίο έως τις 17/2/2020 είχε την ελληνική σημαία την οποία άλλαξε σηκώνοντας σημαία Togo….