Από παιδί, η λέξη «παράγοντας» ηχούσε γελοία στ’ αυτιά μου. Όταν συμπλήρωνα την αίσθησή μου και με το βλέμμα -κόβοντας τον «παράγοντα» από την κορφή ως τα νύχια- γινόταν αηδία. Πάντα είχα μιαν απέχθεια σε παντός είδους παράγοντες, στη χυδαία αυτή φάρα των κουμανταδόρων νταλαβερτζήδων που εκμεταλλεύονται ξένες ζωές κλείνοντας δουλίτσες, συμφωνίες, πουλώντας εκδουλεύσεις, ψευτιές υποσχέσεις, όνειρα. Πάντα σιχαινόμουν τους διαμεσολαβητές που ζούσαν παρασιτικά πουλώντας αυθάδεια, θράσος και χυδαιότητα. Όλους αυτούς που εμπορεύονται υποσχέσεις και όνειρα νέων ανθρώπων που ξεκινούν την ζωή τους και σκοντάφτουν πάνω στο νταβατζηλίκι του παράγοντα, του ρυθμιστή, του υπεράνω πάσης υποψία, καθικιού. Όλης αυτής της φάρας των νόμιμων εκβιαστών που μόνο τους προσόν είναι ότι δεν ντρέπονται.

«Έστω και μετά τόσα χρόνια»… «Δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά»… Οι φράσεις δεν είναι γραμμένες τυχαία, δεν σκύβουν με συντριβή κι αποτροπιασμό πάνω από την καταγγελία – δεν την ακούν καν. Οι φράσεις είναι επιτιμητικές, μεταφέρουν …αρμοδίως την ευθύνη, όπως γνωρίζει να πράττει αναλόγως κάθε αξιοπρεπής αρμόδιος παράγων. Η ανακοίνωση της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας εγκαλεί το θύμα γιατί δεν μίλησε σε ηλικία 21 ετών για τον βιασμό της από ένα κάθαρμα της Ομοσπονδίας. Δεν ήταν δηλαδή δουλειά της Ομοσπονδίας να προφυλάσσει τα παιδιά-αθλητές από παρόμοιες καταστάσεις, δεν ήταν ευθύνη όλων τους να προστατεύουν τους χρυσούς νεολαίους μας! Μοιάζει με αποτρόπαιη ειρωνεία το ότι σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης προέτρεπαν τη νεολαία να έρθει στους αθλητικούς χώρους για να γλυτώσει από τη μάστιγα των ναρκωτικών. Να φέρουμε τη νεολαία στους αθλητικούς χώρους για να την βιάζουν οι παράγοντες! Να γλυτώσει από τους εμπόρους ναρκωτικών και να πέσει στα χέρια των «παραγόντων» βιαστών-εκβιαστών…

Οι καταγγελίες πλέον είναι πολλές, τα κλειστά στόματα ανοίγουν και ήδη έχουμε εισαγγελική παρέμβαση. Αντί ανακοινώσεων, μια συγγνώμη, μια απλή ένδειξη συντριβής, μια ανάληψη ευθύνης αρκούσε. Αλλά, όχι! Η Ομοσπονδία «θα ήταν άτεγκτη στην αντιμετώπιση τέτοιου φαινομένου», «θα πράξει τα δέοντα» για αυτό «το δυσάρεστο περιστατικό».

Καμιά ανάληψη ευθύνης, καμιά υποψία ότι μπορεί και να έφταιγε η αμέμπτου ηθικής Ομοσπονδία της οποίας μια αθλήτρια βιάστηκε – και δεν το πήρε χαμπάρι ή έκανε ότι δεν το πήρε χαμπάρι, δεν μπόρεσε να προστατεύσει ένα κοριτσάκι που αγωνιζόταν να κατακτήσει την κορυφή του Ολύμπου από ένα αλήτη βιαστή, από ένα κάθαρμα που όπως φαίνεται την εκβίαζε σε ολόκληρη την υπόλοιπη λαμπρή αθλητική της καριέρα. Θα «πράξει τα δέοντα»! Ε, ΔΕΝ ΤΑ ΕΠΡΑΞΕ!

Αν δεν ήξεραν στην Ομοσπονδία, δεν έκαναν καλά την δουλειά τους, ήταν εγκληματικά ανίκανοι και ανάξιοι – διότι η δουλειά τους δεν είναι τα αξιώματα και τα προνόμια αλλά το να προστατεύουν τα παιδιά. Άρα, λοιπόν, από πού αντλεί η Ομοσπονδία το θράσος να εγκαλεί την χρυσή μας Ολυμπιονίκη, το αθλητικό καμάρι της χώρας μας, την πανάξια και υπέροχη κυρία Σοφία Μπεκατώρου και να χαρακτηρίζει το δράμα της, τον εφιάλτη της ζωής της ως «δυσάρεστο περιστατικό», στην μνημειωδώς απρεπή και αήθη ανακοίνωσή της;

Οι άνθρωποι αυτοί της Ομοσπονδίας που δεν είχαν το στοιχειώδες θάρρος να παραδεχτούν τις κολοσσιαίες τους ευθύνες, να προστατεύσουν ένα παιδί, είχαν το κουράγιο να εγκαλέσουν λίγο πολύ -εκ νέου- το θύμα τους, το κορίτσι, την γυναίκα, την μητέρα, την επιστήμονα, την κορυφαία αθλήτρια της Ελλάδας, την δαφνοστεφανωμένη Ολυμπιονίκη, Σοφία Μπεκατώρου. Το καμάρι μας!

Ντροπή.