1. Οι λαχανόκηποι

Οι εστίες πρασίνου στην Ακαδημία Πλάτωνος και οι αδόμητοι χώροι είναι σαν την όαση στην έρημο Καλαχάρι. Κάτι σαν βελόνα στα άχυρα.

Υπογράφει το www.akadimia-platonos.blogspot.com

1. Οι λαχανόκηποι

Οι εστίες πρασίνου στην Ακαδημία Πλάτωνος και οι αδόμητοι χώροι είναι σαν την όαση στην έρημο Καλαχάρι. Κάτι σαν βελόνα στα άχυρα. Κι όμως, υπάρχουν και μας χαρίζουν οξυγόνο και ελπίδα ότι δεν θα μας πνίξει το τσιμέντο. Αυτοί είναι οι γνωστοί ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΙ. Ένας χώρος πράσινης και οικολογικής αντίστασης ανάμεσα στο κρύο και άψυχο τσιμέντο, που τον ορέγεται ο δήμος για την, όπως την αποκαλεί, ανάπτυξη και αναβάθμιση της γειτονιάς μας. Με εμπορικά κέντρα, χώρους στάθμευσης, τσιμέντα, καυσαέριο. Με λίγα λόγια, αντίο δεντράκια, αντίο πουλάκια, αντίο ζωή! Η ΕΚΑΠ αντιπαραθέτει στα άκομψα και ύπουλα σχέδιά τους, χώρους αναψυχής, χώρους αθλητισμού, χώρους πολιτισμού, χώρους ανάσας για όλους. Χώρους κοινόχρηστους και κοινωφελείς.

2. Μουσείο τώρα

Αυτός είναι ο ορισμός της κατάντιας, του ρεζιλέματος, της ξεφτίλας για το κράτος και τους τοπικούς άρχοντες. Αυτά είναι αρχαία μάρμαρα, βγαλμένα από τα σωθικά της αθηναϊκής γης. Μας λένε μια ιστορία χιλιάδων ετών παλιά. Μας αποκαλύπτουν τη ρίζα μας και την ιστορία μας. Έχουν ανεκτίμητη αξία και βγήκαν από το σκοτάδι στο φως με ανασκαφή στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Το λίκνο της φιλοσοφίας και της ελεύθερης σκέψης. Δείτε και θαυμάστε το μέλλον των ξεναγήσεων και της φιλοξενίας τουριστών! Το διέξοδο στην οικονομική κρίση και την καταπολέμηση της ανεργίας! Θέλουμε μουσείο ΤΩΡΑ. Θέλουμε την Ακαδημία του Πλάτωνα ως πρότυπο πράσινης γειτονιάς. Θέλουμε την ανάδειξη του αρχαιολογικού άλσους.

3. Ζωντανοί- Νεκροί

Κοντά στις 8 το πρωί στο κέντρο της. Σε μία πόλη όπου αυτή την ώρα, όταν ήμουν πιτσιρίκος, ο κόσμος πηγαινοερχόταν γρήγορα και βιαστικά να προλάβει το λεωφορείο για να πάει στη δουλειά του. Εκεί όπου στη γωνία υπήρχε τους καλοκαιρινούς μήνες ο κουλουράς και τους χειμωνιάτικους ο καστανάς και ο χαλεπατζής. Αναμνήσεις που αρνούνται πεισματικά να ξεθωριάσουν, από τη στιγμή που θα αποτυπωθούν στο φρέσκο και απονήρευτο μυαλό ενός μικρού παιδιού. Πέρασαν τα χρόνια και συνηθίσαμε να βιώνουμε, χωρίς να μας ενοχλεί, ένα βρώμικο και απεριποίητο σκηνικό, να κοιμόμαστε με φαντάσματα και να ξυπνάμε γνωρίζοντας ότι θα συναντούμε στο διάβα μας νεκρούς-ζωντανούς μέσα στην πόλη, στη γειτονιά, στην αυλή μας. Χωρίς αναστολές… χωρίς ενοχές…

4. Αντίσταση

Τι πιο φυσικό από το να βγεις στον δρόμο και να διεκδικήσεις αυτά που οραματίζεσαι και πιστεύεις ότι θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής σου και των παιδιών σου; Τι πιο φυσικό από το να αγανακτείς όταν σε πνίγουν στο τσιμέντο; Τι πιο φυσικό από το να αντιστέκεσαι στην καταστροφή και τον βιασμό της φύσης; Τι πιο φυσικό και αυτονόητο να υπερασπίζεσαι την κληρονομιά σου από κακόβουλους και άχρηστους άρχοντες-διαχειριστές;

Διαδηλώνουμε, διεκδικούμε, αγωνιζόμαστε, δρούμε και αντιδρούμε. Λέξεις γεμάτες, μεστές, αέναες. Τις πιστεύουμε και τις τιμούμε. Απαιτούμε! Λεφτά υπάρχουν, αλλά υπάρχει και ατσάλινη θέληση και καθαρός στόχος και όραμα! Όπως υπάρχουν και γείτονες φωτιά!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.