Γράφει ο Βάιος Μαχμουντές

Μπορεί να έχει περάσει ένας χρόνος χωρίς τη σπουδαία τραγουδίστρια της σόουλ Έιμι Γουάινχαουζ, όμως βρίσκεται παντού. Στους πίνακες επιτυχιών, στα εξώφυλλα περιοδικών και στις πασαρέλες, αλλά και στις σελίδες της νέας αποκαλυπτικής βιογραφίας της από τον ίδιο της τον πατέρα…

Γράφει ο Βάιος Μαχμουντές

Μπορεί να έχει περάσει ένας χρόνος χωρίς τη σπουδαία τραγουδίστρια της σόουλ Έιμι Γουάινχαουζ, όμως βρίσκεται παντού. Στους πίνακες επιτυχιών, στα εξώφυλλα περιοδικών και στις πασαρέλες, αλλά και στις σελίδες της νέας αποκαλυπτικής βιογραφίας της από τον ίδιο της τον πατέρα…

 «Είμαι ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου. Αν δεν βγάλω αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου, δεν πρόκειται να ησυχάσω. Δεν είμαι γεννημένη περφόρμερ, είμαι γεννημένη τρα­γουδίστρια, είμαι συνεσταλμένη και αρκετά δειλή…», δήλωνε η διάσημη τραγουδίστρια της σόουλ Έιμι Γουάινχαουζ, μια αληθινή ντίβα με απίστευτη βραχνή φωνή, στην τελευταία της συνέντευξη, λίγες η μέρες πριν βρεθεί νεκρή στο κρεβάτι του σπιτιού της, στο Κάμντεν του Λονδίνου, στις 23 Ιουλίου του 2011. Οι δαίμονές της δεν την άφηναν να ηρε­μήσει, όπως έλεγαν οι φίλοι της, και η είδηση του τραγικού θανάτου της συγκλόνισε ολό­κληρο τον κόσμο. Μάλιστα, θα τη βλέπαμε για πρώτη φορά στην Αθήνα στις 22 Ιουνίου, αλλά την τελευταία στιγμή ματαίωσε την εμφάνισή της, καθώς βρισκόταν σε τέτοια κατά­σταση, που δεν μπορούσε πλέον να τραγουδήσει επί σκηνής. Ακύρωσε όλες τις συναυλίες της ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στη θεραπεία απεξάρτησης από το αλκοόλ, που είχε πλέον γίνει ένα με τη ζωή της, για να ξαναβρεί τον καλό, χαμένο της εαυτό. Αυτή τη φορά, όμως, ήταν πλέον αργά…

 

Πίσω στο σκοτάδι

Έναν χρόνο μετά, οι εκατομμύρια θαυμαστές της ανά τον κόσμο επιστρέφουν «πίσω στο σκοτάδι» («Back To Black») για να θυμηθούν την παθιασμένη και αυτοκαταστροφική τρα­γουδίστρια, που ποτέ δεν «επιδίωξε να γίνει διάσημη» και τελικά νικήθηκε από τη σκοτεινή της πλευρά. Μοιραία «έφυγε» από τη ζωή μόλις στα 27 της χρόνια, ακολουθώντας τον μύθο των Τζιμ Μόρισον, Τζίμι Χέντριξ, Κερτ Κομπέιν και Τζάνις Τζόπλιν. «Η κατάρα των 27 ξαναχτύπησε», έλεγαν στους κύκλους της ροκ μουσικής. Ένα είναι βέβαιο: η μουσική δεν είναι πλέον η ίδια από τότε που άφησε την τελευταία της πνοή η Έιμι Γουάινχαουζ. Γι’ αυτό δεν πέρασε σχεδόν ούτε μια ημέρα από τότε χωρίς να γραφτεί ή να ακουστεί κάτι για το παρελθόν της, τα ακριβή αίτια του θανάτου της, τις τελευταίες ηχογραφήσεις που ποτέ δεν κατάφερε να ολοκληρώσει, τις περιπέτειές της με τις ναρκωτικές ουσίες και το ποτό και τη σχέση της με τον στενό φίλο της Πιτ Ντόχερτι, που τόσο αγαπούσε.

 

Η εκμετάλλευση σε όλο της το μεγαλείο

Η Έιμι Γουάινχαουζ είχε γίνει μόδα πολύ πριν φύγει από τη ζωή. Το έβλεπες παντού. Στις νεαρές θαυμάστριές της που προσάρμοζαν το ντύσιμο και ειδικά το χτένισμα των μαλλιών τους στις προσταγές της Έιμι. Στα κομμάτια αμέτρητων τραγουδιστριών που προσπάθησαν απεγνωσμένα να μιμηθούν το στυλ της, χωρίς όμως την ανάλογη επιτυχία. Μέχρι και στις πασαρέλες, όπου διάσημοι δημιουργοί εμπνέονταν από την τραγουδίστρια, που είχε όλο τον κόσμο στα πόδια της κι ας είχε κυ­κλοφορήσει μόνο δύο δίσκους. Η πρόσφατη κολεξιόν του διάσημου Γάλλου σχεδιαστή Ζαν-Πολ Γκοτιέ θύμιζε μόνο την Έιμι. Όπως ήταν αναμενόμενο, ξέσπασε ένα νέο κύμα μόδας αμέσως μετά τον θάνατό της, που έμοιαζε σαν πραγματικό τσουνάμι. Πολλά έχουν δει τα μάτια μας τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Τα social media δεν έχουν σταματήσει λεπτό να ασχολούνται με το «φαινόμενο» Έιμι Γουάινχαουζ. Η δισκογραφική εταιρεία της δεν έχασε την ευκαιρία να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις πωλήσεις δίσκων με νέες επα­νεκδόσεις και κυκλοφορίες σπάνιων ηχογραφήσεων. Μέχρι τα τέλη του 2011 οι πωλήσεις του «Back To Black» ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Η εκμετάλλευση σε όλο το μεγαλείο της. Είδαμε να βγαί­νουν κούκλες, να γράφονται κι άλλα τραγούδια εμπνευσμένα από τη ζωή και το ταλέντο της, το λευκό βελούδινο πουά φόρεμα που φορούσε στο εξώφυλλο του δίσκου «Back To Black» να βγαί­νει στο σφυρί αντί 50.350 ευρώ, όπως και το πορτρέτο που ζωγράφισε με το αίμα της με τιμή εκκίνησης 50.000 ευρώ. Πολλά γράφτηκαν και για την περιουσία της, που εκτιμά­ται σε 3 εκατομμύρια στερλίνες, την οποία τελικά κληρονόμησαν οι γονείς της. Ούτε εξέπληξε κανέναν το γεγονός ότι ένα μπρούντζινο άγαλμά της θα στηθεί κοντά στο σπίτι όπου έζησε.

 

Ο πατέρας, το πρόσωπο που διχάζει

Ο άνθρωπος που απασχόλησε την επικαιρότητα περισσότερο από οποι­ονδήποτε άλλον ήταν ο πατέρας της, Μιτς Γουάινχαουζ, ο οποίος υπήρξε ο πιο κοντινός άνθρωπος και εμπνευστής της. Η Έιμι του είχε μεγάλη αδυναμία. Οι κινήσεις του, όμως, μάλλον δίχασαν το κοινό, κάνοντας λόγο για άλλη μια εκμετάλλευση εις βάρος της Έιμι. «Ο Μιτς μόλις πούλησε το φόρεμα της Έιμι. Γιατί όχι και τις στάχτες της;», ξέσπασαν οι θαυμαστές της στο Τwitter. Η σχέση με τον πατέρα της ήταν στενή και ο ίδιος προσπαθούσε πάντα να τη βοηθήσει να απεξαρτηθεί από όλες τις καταχρήσεις. Σε πρόσφατη συνέντευξή του εξομολογήθηκε πως, παρόλο που έχει περάσει ένας χρόνος από τον θάνατο της κόρης του, κάποιες φορές της στέλνει μηνύματα να έρθει στο σπίτι. Ωστόσο, αν και ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν επρόκειτο να πουλήσει ποτέ το σπίτι της κόρης του, καθώς είχε σκοπό να στεγάσει εκεί το ίδρυμα Έιμι Γουάινχαουζ, τελικά άλλαξε γνώμη επειδή κα­νείς από τους συγγενείς δεν άντεχε ψυχολογικά να μείνει εκεί. Δέκα μήνες μετά τον θάνατό της το σπίτι στο Κάμντεν πουλήθηκε και ο Μιτς Γουάινχα­ουζ αύξησε κι άλλο την περιουσία του κατά 1 ,5 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος θυμάται: «Το χειρότερο κομμάτι ήταν όταν άδειαζα το συρτάρι με τα γλυκά της. Είχα ξεχάσει πόσο πολλά έτρωγε…».

 

«Έιμι, η κόρη μου»

Ήταν θέμα χρόνου να κυκλοφορήσει η βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ διά χειρός του πατρός της, ο οποίος αποφάσισε να αποκαλύψει στιγμές από την προσωπική και δημόσια ζωή της κόρης του μέσα από μια βιογραφία.

Το έκανε, ισχυρίζεται, μόνο και μόνο «για να τον βοηθήσει να αποδεχτεί το γεγονός ότι δεν είναι πλέον στη ζω ή». Δεν συμφωνούν, όμως, όλοι μαζί του. Το βιβλίο, που φέρει τον τίτλο «Έιμι, η κόρη μου», μόλις κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Harper Collins, ο οποίος το περιγράφει ως«μια ειλι­κρινή και αποκαλυπτική βιογραφία». Μέσα από 320 σελίδες ο πατέρας διηγείται την πολυτάραχη ζωή της κόρης του από τα παιδικά της χρόνια έως τις ένδοξες μέρες, τότε που έλαμπε στη σκηνή, αλλά και τα προβλήματα αλκοολισμού που αντιμετώπιζε και την εξάρτησή της από τα ναρκω­τικά, ενώ δεν λείπουν και ανέκδοτες φωτογραφίες. «Κα­τά κάποιο τρόπο, υποσυνείδητα, ο θάνατός της ήταν μια ανακούφιση για μένα, γιατί δεν χρειάζεται να την ελέγχω συνέχεια. Δεν ανησυχώ κάθε νύχτα αν θα πεθάνει, τι κάνει και αν έχει μπλέξει σε καινούργια προβλήματα. Υπήρξε μια περίοδος, όταν ήταν υπερβολικά εξαρτημένη από τα ναρκωτι­κά, που θα μπορούσε να είχε πεθάνει σε πολλές περιπτώσεις και πάντα τη σκεφτόμουν», σημειώνει ο Μιτς Γουάινχαουζ. Μέσα από το βιβλίο του προσπαθεί να φωτίσει την άλλη πλευρά της Έιμι, αυτή του χα­ρισματικού και καλού παιδιού, ενώ παράλληλα ενημερώνει τους αναγνώ­στες για τις καταστροφικές συνέπειες που προκαλούν οι εξαρτήσεις στο κοινωνικό περιβάλλον. «Σκοπός είναι να βοηθήσουμε όλους τους νέους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όχι μόνο εκείνους που προσπαθούν να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ. Πιστεύω ότι μέσα από τη μουσική της, το ίδρυμα και το βιβλίο, το όνομα της’ Ειμι θα ζει για πάντα», υπογραμμίζει. Το έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν στην οργάνωση Amy Winehouse Foundation , το οποίο δημιουργήθηκε μετά τον θάνατό της. Το πιο συγκινητικό μέρος του βιβλίου είναι τα χειρόγραφα κείμενα της αδικοχαμένης τραγουδίστριας. «Αγαπητέ μπαμπά, σε αγαπώ πάρα πολύ και δεν μπορώ να περιμένω να σε δω ξανά σε λίγες εβδομά­δες. Δουλεύω και δεν έχω ξοδέψει ούτε ένα σεντ. Μερικές χιλιάδες δολάρια έχω φάει, αλλά κανένα σεντ. Αστειεύομαι»