Δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο! Η δικομματική κυβέρνηση ακραίων νεοφιλελεύθερων και υποτιθέμενων σοσιαλιστών, με πρόσχημα τη «διάσωση» της χώρας και σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα…

Δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο! Η δικομματική κυβέρνηση ακραίων νεοφιλελεύθερων και υποτιθέμενων σοσιαλιστών, με πρόσχημα τη «διάσωση» της χώρας και σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα – που υπηρετεί πιστά τα μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα –, στρώνουν τον δρόμο του ξεπουλήματος όλων των πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού λαού, με ευτελέστατο αντίτιμο και χωρίς να διασφαλίζονται οποιαδήποτε μελλοντικά οφέλη!

Μόνιμη επωδός των κυβερνητικών αξιωματούχων είναι η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η εθνική οικονομία, που – όπως ισχυρίζονται – δεν αφήνει περιθώρια διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποτελέσει και το άλλοθι για τα εγκλήματα που συντελούνται αυτή την εποχή.
Όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, το «Ποντίκι» έχει καταγράψει μία προς μία τις κρατικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στη… «βιτρίνα» των ιδιωτικοποιήσεων και προς το παρόν (ευτυχώς) δεν έχουν καταλήξει στα… νύχια των γερακιών που πετούν πάνω από τους στόχους τους, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να ορμήσουν και να κατασπαράξουν τη λεία.

Την γκρέμισαν
Ένα από τα τρανταχτά παραδείγματα για τη «μεταρρύθμιση» που ετοιμάζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση είναι η ΛΑΡΚΟ, μία επιχείρηση που θα τη ζήλευε και ο πιο επιτυχημένος μάνατζερ ιδιωτικής πολυεθνικής.
Η μεταλλοβιομηχανία δεν έπεσε έξω λόγω του ιδιότυπου ιδιοκτησιακού της καθεστώτος (ελέγχεται από το Δημόσιο, ενώ στο παρελθόν είχε μετόχους δύο άλλες πρώην κρατικές επιχειρήσεις, την Εθνική Τράπεζα και τη ΔΕΗ) ούτε λόγω της συντεχνιακής συνδικαλιστικής νοοτροπίας, όπως υποστηρίζουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης.
Αντίθετα, από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας οι διορισμένες κομματικές διοικήσεις «έκαναν πάρτι» με τα αποθέματα της επιχείρησης, αλλά και με περίεργα «συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου» ή «hedging», όπως λέγονται, που υπέγραψαν με την πασίγνωστη Goldman Sachs, η οποία μαζί με άλλα τραπεζικά «αρπακτικά» (JP Morgan, Barclays κ.λπ.) κατάφεραν να φορτώσουν όλες τις ζημίες στη ΛΑΡΚΟ αποκομίζοντας τεράστια κέρδη τόσο στη μεγάλη άνοδο των χρηματιστηριακών τιμών του νικελίου όσο και στη μεγάλη πτώση!
Κι όμως, η ΛΑΡΚΟ ήταν η πρώτη επιχείρηση στον κόσμο που, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, έβγαλε στις διεθνείς αγορές το κοκκοποιημένο σιδερονικέλιο, παραμένοντας μέχρι σήμερα στις πρώτες θέσεις στην παγκόσμια παραγωγή του.
Αυτό σημαίνει πως, με σωστή διαχείριση και με την αξιοποίηση της εμπειρίας των Ελλήνων ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στον ίδιο ή σε παρεμφερείς τομείς, η επιχείρηση θα μπορούσε να αποτελεί το αναπτυξιακό παράδειγμα, που θα έδινε δουλειά σε πολύ περισσότερους εργάτες στα τέσσερα μεταλλεία (Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά και Κοζάνη) και στην παραγωγική μονάδα στη Λάρυμνα. Παράλληλα θα έβγαζε σημαντικά κέρδη, με αποτέλεσμα ο μόνος μέτοχος – το ελληνικό Δημόσιο – να εισέπραττε σημαντικά ποσά από μερίσματα και φορολογία.
Κι όμως, η κυβέρνηση οδηγεί αυτό το παραγωγικό «διαμάντι» στα σφαγείο των ιδιωτικοποιήσεων με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Όλοι όσοι κοίταζαν με φθόνο τη ΛΑΡΚΟ να αναπτύσσει τις δραστηριότητές της, σήμερα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να την αποκτήσουν με ευτελές αντάλλαγμα βάζοντας υπό τον έλεγχό τους τεράστια πάγια και κομμάτι του ορυκτού πλούτου της χώρας, τον οποίο ζηλεύουν ακόμη και οι ισχυροί της αγοράς.
Την ίδια στιγμή, όσοι ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε η επιχείρηση, βρίσκονται στο απυρόβλητο και χαίρονται τη χοντρή «μπάζα» που έκαναν από τους παχυλούς μισθούς και τα… «τυχερά» εκείνης της περιόδου!

Οργανωμένη απαξίωση
Για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η μεταλλοβιομηχανία ευθύνονται και άλλες πλευρές, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι επί σειρά ετών η ΛΑΡΚΟ επιβαρυνόταν με υψηλό κόστος ενέργειας, ενώ θα μπορούσε να έχει συμφωνήσει με τη ΔΕΗ σε ειδικό τιμολόγιο.
Σήμερα οι τροϊκανοί ενεργούν συντονισμένα και οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση τη ΛΑΡΚΟ, ούτως ώστε το τίμημα στο οποίο θα πουληθεί να είναι το μικρότερο δυνατό. Πώς να εξηγήσει κανείς διαφορετικά την απόφαση της Κομισιόν, με την οποία στην ουσία απαγορεύει στην Αθήνα να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης ως ενιαίας, ενώ της επιβάλλει να τη «σπάσει» στα δύο και να πουλήσει ξεχωριστά το εργοστάσιο της Λάρυμνας και χωριστά τα μεταλλεία;
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αυτό το ευτελές αντίτιμο που περίμενε η κυβέρνηση γίνεται τώρα ακόμη μικρότερο! Παράλληλα θα «τρέξει» και η εκκαθάριση εν λειτουργία – όπως έχει ήδη αποφασίσει η κυβέρνηση – με αποτέλεσμα να βρίσκονται στον αέρα οι περίπου 1.000 εργαζόμενοι.
Όπως προκύπτει από τις πρόσφατες συσκέψεις των συναρμόδιων παραγόντων (Στουρνάρας, Σταϊκούρας, Παπαγεωργίου) και του ΤΑΙΠΕΔ (Εμίρης), η κυβέρνηση δεν δείχνει τη διάθεση να αντιτείνει έστω κι ένα επιχείρημα προς την Κομισιόν και τους τροϊκανούς, προσπαθώντας να μας πείσει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο παρά να δεχθεί τα όσα μας επιβάλλουν οι ξένοι.
Το μόνο σίγουρο στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ είναι πως, όταν κι εφόσον φτάσουμε σε διαγωνισμό, θα εμφανιστούν ισχυρά ονόματα της διεθνούς αγοράς. Αλλά, μέχρι τότε, κυβέρνηση, τρόικα και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις θα έχουν οδηγήσει την επιχείρηση σε πλήρη απαξίωση, ώστε να πουληθεί όσο το δυνατόν φθηνότερα!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.