Πόσο παράδοξο είναι μια πόλη με κατ’ εξοχήν Δημοκρατικούς ψηφοφόρους να εκλέγει εδώ και 20 χρόνια Ρεπουμπλικανούς δημάρχους;

Πόσο παράδοξο είναι μια πόλη με κατ’ εξοχήν Δημοκρατικούς ψηφοφόρους να εκλέγει εδώ και 20 χρόνια Ρεπουμπλικανούς δημάρχους;

Πώς εξηγείται ο Μπαράκ Ομπάμα να λαμβάνει 81% των ψήφων στη Νέα Υόρκη… αλλά το Μεγάλο Μήλο να διοικείται πρώτα από τον κύριο «Νόμος και τάξη» Ρούντι Τζουλιάνι κι ύστερα από τον δισεκατομμυριούχο Μάικλ Μπλούμπεργκ;

Κι όμως… οι πολιτικές εξελίξεις στην αμερικανική μεγαλούπολη που έφεραν μια ιστορική ανατροπή στο δημαρχείο δεν αποτελούν δα και μεγάλο μυστήριο. Πριν φτάσουμε όμως στον Μπιλ ντε Μπλάσιο και τον τρόπο με τον οποίο απέσπασε το σαρωτικό 73% στις κάλπες αφήνοντας άπαντες άφωνους… ας ρίξουμε μια ματιά στην κληρονομιά του Μπλούμπεργκ (και κατ’ επέκταση στην ήττα του Τζόε Λότα, υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, που προσπάθησε να κατακτήσει τη Νέα Υόρκη πλασάροντας τον εαυτό του ως φυσικό συνεχιστή του «ανεξάρτητου» πλέον Μπλούμπεργκ).

Οι διαδοχικές θητείες του δισεκατομμυριούχου θα ήταν λάθος να ερμηνευτούν ως μια άνευ όρων παράδοση των Νεοϋορκέζων στον «συντηρητισμό». Ίσα – ίσα, ένας από τους βασικούς παράγοντες που επέτρεπαν στον πρώην δήμαρχο να εκλέγεται ξανά και ξανά ήταν πως παρουσίαζε τον εαυτό του ως «ό,τι πιο προοδευτικό έχει να επιδείξει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα»… Γάμους ομοφυλοφίλων θες; Ο Μπλούμπεργκ ήταν μέσα. Κλιματική αλλαγή; Ήταν από τους λίγους που την αντιμετώπιζαν ως σοβαρό ζήτημα. Άδειες οπλοφορίας; Ο απερχόμενος δήμαρχος δεν δίστασε να στηρίξει τον Ομπάμα στην ανάγκη αλλαγής της νομοθεσίας περί όπλων στις ΗΠΑ. Ενόσω όμως ο Μπλούμπεργκ πόζαρε χαμογελαστός δίπλα σε νιόπαντρα γκέι ζευγάρια, χαϊδεύοντας τα αυτιά της «προοδευτικής φύσης» των Νεοϋορκέζων, η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα της πόλης έπαιρνε ολοένα και πιο σκοτεινή τροπή.

Πόλη πλουσίων

Χρόνο με τον χρόνο, η μεγαλούπολη μεταμορφωνόταν σε… παιδική χαρά για την πλουτοκρατία. Τα φτωχά και τα μεσαία στρώματα πήραν τον δρόμο της «εξορίας» αφού δυσκολεύονταν όλο και περισσότερο να επιβιώσουν μέσα στη Νέα Υόρκη των 50 εκατ. τουριστών… το δημόσιο σχολείο υποβαθμίστηκε, τα κέντρα υγείας έβαζαν λουκέτο και ο δήμος έδινε όλο και λιγότερες άδειες οικοδόμησης «εργατικών κατοικιών» (ενδεικτικά, αυτές έπεσαν από 34.000 το 2008 σε 6.000 το 2009).
Ο αριθμός των αστέγων χτύπησε ρεκόρ… Τον περασμένο Σεπτέμβριο άγγιζε (επισήμως) τους 47.000, εκ των οποίων περίπου 20.000 παιδιά. Δώδεκα χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου… η λύσσα και η εμμονή του Μπλούμπεργκ υπέρ της πολιτικής των «τυχαίων σωματικών ελέγχων» πεζών από την αστυνομία είχε ως αποτέλεσμα η κοινή γνώμη να εκφράζει πρωτοφανή αντιπάθεια για την τελευταία.

Ο… κατάλληλος

Μ’ αυτά και μ’ αυτά… οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι ήταν κάμποσες. Και ο Μπιλ ντε Μπλάσιο ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να κεφαλαιοποιήσει κάθε αποτυχία της περιόδου Μπλούμπεργκ: Ο 52χρονος υποψήφιος από το Μπρούκλιν τα είχε όλα.

Για αρχή, ο Ντε Μπλάσιο είχε το προσωπικό και οικογενειακό προφίλ που μπορούσε να μιλήσει στην καρδιά κάθε λογής – εθνοτικής, σεξουαλικής, κοινωνικής και πολιτικής – μειονότητας.

Σε αντίθεση με τον Τζουλιάνι, που είχε στραφεί στην ιταλική κοινότητα, και τον Μπλούμπεργκ, που απευθύνθηκε στην εβραϊκή, ο Ντε Μπλάσιο έπαιζε σε σχεδόν όλα τα ταμπλό: ο ίδιος με ιταλο-γερμανικές ρίζες διαδήλωνε κάποτε υπέρ των Σαντινίστας της Νικαράγουα και μόλις πέρσι συνελήφθη σε επεισόδια με την αστυνομία έξω από ένα νοσοκομείο στο οποίο ο δήμος κατέβαζε ρολά. Η σύζυγός του, συγγραφέας, Αφροαμερικανίδα… πρώην ακτιβίστρια λεσβία. Τα δύο τους παιδιά χορτοφάγα…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.