Προφανώς στο Μαξίμου κάποιοι εκτιμούν ότι όλοι οι Έλληνες είναι χαμηλότατης νοημοσύνης. 

Γιατί ο Σαμαράς δεν πήγε στο Μπακού..

Προφανώς στο Μαξίμου κάποιοι εκτιμούν ότι όλοι οι Έλληνες είναι χαμηλότατης νοημοσύνης. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει η φοβερή επινόηση να αποδώσουν την ακύρωση της επίσκεψης Σαμαρά στο Μπακού σε… βλάβη στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος.

Η αλήθεια είναι ότι το ταξίδι του Σαμαρά αναβλήθηκε για να μην αποτύχει, καθώς οι σχέσεις με τους Αζέρους έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα πολύ προβληματικές και η πώληση του ΔΕΣΦΑ πάει για ένα ακόμα ναυάγιο.

Ας ξεκινήσουμε με το αεροπλάνο. Κατ’ αρχάς το πρωθυπουργικό αεροσκάφος είναι ένα βραζιλιάνικο Embraer ERJ-135, σχεδόν ίδιο με το ιπτάμενο ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας (ERJ-145). Δηλαδή ένα αεροσκάφος που η Αεροπορία γνωρίζει να συντηρεί και να υποστηρίζει. Επομένως μια απλή βλάβη στα φλαπς κανονικά δεν είναι αιτία ακύρωσης ενός πρωθυπουργικού ταξιδιού. Ακόμη όμως κι αν δεν μπορούσε να επισκευαστεί το Embraer, ο Σαμαράς θα μπορούσε να μεταβεί στο Μπακού με την επίσημη πτήση της Aegean, όπως την περίοδο που είχε πάει στην Κίνα. Προφανώς στο Μάξιμου… «ξέχασαν» ότι υπάρχει επίσημη πτήση.

Όλα αυτά λοιπόν δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα προκάλυμμα για το πραγματικό πρόβλημα: Η πολυδιαφημισμένη αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ με την πώληση του 66% στην αζερική SOCAR μαζεύει σύννεφα, με την πλευρά των αγοραστών να διευρύνει διαρκώς τον κατάλογο των αιτημάτων που εξ αρχής είχε υποβάλει. Μια λίστα την οποία, εάν καλύψουμε, πρακτικά θα πληρώσουμε κι από πάνω για να πάρουν οι Αζέροι τον ΔΕΣΦΑ.

Την περασμένη άνοιξη η SOCAR υπέβαλε προσφορά της τάξης των 305 εκατ. ευρώ για την απόκτηση του ΔΕΣΦΑ. Η προσφορά ήταν ιδιαίτερα χαμηλή, έστω κι αν θεωρηθεί ότι οι εκτιμήσεις που αποτιμούσαν το σύνολο ενεργητικού του ΔΕΣΦΑ στα 1,5 δισ. ευρώ ήταν υπερβολικές. Βέβαια, μόνο το κόστος των επενδύσεων στη Ρεβυθούσα (κατασκευή και πρώτη αναβάθμιση) έφτασε τα 350 εκατ. ευρώ, ενώ η αξία του δικτύου μεταφοράς υπολογίζεται σε 1 δισ. ευρώ.

Στην πίεση της κυβέρνησης προς τους Αζέρους να ανεβάσουν την προσφορά σε καλύτερα επίπεδα (και κοντά στα 420 – 450 εκατ. που υπολόγισαν την αξία του ΔΕΣΦΑ οι ανεξάρτητοι αποτιμητές) η πλευρά της SOCAR απάντησε με ένα πακέτο εγγυήσεων, το οποίο απαίτησε προκειμένου να κλειδώσει τη συμφωνία, που έκλεισε τελικά στα 400 εκατ. ευρώ τον περασμένο Ιούλιο.

Πάντως η συμφωνία επέτρεψε στην κυβερνητική πλευρά να υποστηρίξει ότι, ενώ ο αποτιμητής – εκτιμητής είχε υπολογίσει το 100% του ΔΕΣΦΑ στα 420-450 εκατ., οι Αζέροι «έδωσαν» 400 εκατ. ευρώ μόνο για το 66% του που βγήκε προς πώληση από το ΤΑΙΠΕΔ. Παρ’ όλα αυτά, στην αγορά φημολογούνταν ότι οι λόγοι για τους οποίους καθυστέρησε η εγγυητική επιστολή των 40 εκατ. ευρώ προς την Ελλάδα ήταν ακριβώς οι διαβεβαιώσεις για την πλήρη εκτέλεση των εγγυήσεων.
Ανάμεσα στις διαβεβαιώσεις που ζήτησαν οι Αζέροι ήταν η δυνατότητα διαμόρφωσης των τιμολογίων, η ανάκτηση ποσών από μελλοντικές επενδύσεις, η περιστολή του λειτουργικού κόστους του οργανισμού και άλλες.

Στον καταναλωτή

Η σημαντικότερη από τις εγγυήσεις που ζήτησε και πήρε σε πρώτη φάση η SOCAR είναι η δυνατότητα ελεύθερης διαμόρφωσης των τιμολογίων χρήσης του δικτύου του ΔΕΣΦΑ. Κάτι που σημαίνει ότι, εάν υπάρξουν αυξήσεις στα τιμολόγια, αυτές θα περάσουν στον τελικό καταναλωτή.

Το θέμα αυτό μπορεί να μην κόλλησε στο πλαίσιο της πολιτικής συμφωνίας, κόλλησε όμως στα γρανάζια των αντιμονοπωλιακών πρακτικών, μια και εξ αιτίας της μονοπωλιακής θέσης του ΔΕΣΦΑ τα τιμολόγια υπόκεινται και σε ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Το θέμα ανέλαβε αρχικά να επιλύσει η ΡΑΕ, αλλά λίγο αργότερα αναδείχθηκε σε ένα από τα θέματα τα οποία μελετά σε βάθος η Κομισιόν και το οποίο έχει καθυστερήσει την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Οι Αζέροι τα έχουν πάρει στο κρανίο

Στις ανησυχίες των δύο χωρών η Κομισιόν απάντησε ότι «τηρείται απαρέγκλιτα η εφαρμογή του άρθρου για την απόκτηση διαχειριστή ενεργειακής υποδομής από εταιρεία τρίτης χώρας». Και ο επίτροπος ενέργειας Έτινγκερ, που επισκέφθηκε τη χώρα μας, δεν ήταν σε θέση να δώσει υποσχέσεις ότι τα πράγματα θα επιταχυνθούν. Κάτι που, σύμφωνα με τη μετάφραση από τις Βρυξέλλες, τοποθέτησε ένα «πράσινο φως» για την ολοκλήρωση του ντιλ… βαθιά στο δεύτερο εξάμηνο του 2014.

Διαβλέποντας την καθυστέρηση οι Αζέροι ζήτησαν από τα τέλη του καλοκαιριού εκπροσώπηση στο Δ.Σ. του ΔΕΣΦΑ. Το μόνο όμως που απέσπασαν ήταν μια θέση παρατηρητή, ώστε να ενημερώνονται για τις εξελίξεις και τις αποφάσεις. Μετά τη μικρή αυτή… «πόρτα», οι Αζέροι θύμωσαν ακόμη περισσότερο ύστερα από την αιφνιδιαστική αλλαγή του Δ.Σ. του ΔΕΣΦΑ στα τέλη Σεπτεμβρίου (και μάλιστα Παρασκευή βράδυ…). Στις εξηγήσεις που έδωσε η κυβέρνηση ότι η αλλαγή ήταν δρομολογημένη και πως δεν υπάρχει κάποιος λόγος ανησυχίας, οι Αζέροι αντέτειναν πως δεν υπάρχει λόγος αλλαγής Διοικητικού Συμβουλίου σε μια εταιρεία που θα αλλάξει χέρια σε μερικούς μήνες…

Εκεί η παρεξήγηση έγινε μεγαλύτερη. Οι Αζέροι «θυμήθηκαν» πως, κατά τις παρουσιάσεις που τους έγιναν από το απερχόμενο Δ.Σ. στα τέλη του καλοκαιριού, οι Έλληνες τους είχαν επισημάνει ότι ο ΔΕΣΦΑ είναι η έβδομη πλέον κερδοφόρος ελληνική επιχείρηση για το 2012, με τα κέρδη της επιχείρησης αγγίζουν τα 90 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Οι Αζέροι, που υπολόγιζαν ότι με τέτοιες επιδόσεις θα αποσβέσουν την επένδυσή τους σε τέσσερα με πέντε χρόνια, βρέθηκαν σύντομα απέναντι στην «πραγματικότητα» του υψηλού δανεισμού.

Ανάμεσα στα σημεία τριβής και η διευθέτηση των 262 εκατ. ευρώ κρατικών ενισχύσεων που φέρεται να έχει λάβει ο ΔΕΣΦΑ, όπως και ο υπολογισμός των συμβολαίων αερίου που θα προμηθευτεί η χώρα μας μέσω του αγωγού ΤΑΡ από το Αζερμπαϊτζάν και την κρατική του εταιρεία SOCAR, που υπογράφτηκαν πριν από μερικές ημέρες: για 1 δισ. κυβικά μέτρα αερίου η Ελλάδα θα πληρώσει μεσοσταθμικά περί τα 350 εκατ. ευρώ. Σχεδόν όσα δηλαδή θα πληρώσει η SOCAR για να πάρει τον ΔΕΣΦΑ και να επεκταθεί σε μια χώρα της Ε.Ε. αλλά και σε δεκάδες αγορές της Ευρώπης μέσω αυτού.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.