Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Κάιν)*
 
Στις 7 Απρίλη, όταν ξεκίνησε και αναβλήθηκε για τις 22 του ίδιου μήνα η δίκη των φασιστών που επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Φοίβο στο Π. Φάληρο…

Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Κάιν)*
 
Στις 7 Απρίλη, όταν ξεκίνησε και αναβλήθηκε για τις 22 του ίδιου μήνα η δίκη των φασιστών που επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Φοίβο στο Π. Φάληρο, ο βασικός δράστης της επίθεσης Αποστολόπουλος, μπαίνοντας στην αίθουσα της δίκης, χαμογελούσε ειρωνικά και σαδιστικά προς τούς αλληλέγγυους αντιφασίστες που είχαν συγκεντρωθεί για να συμπαρασταθούν στον μαθητή…
 
«Γελάει όμως καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος» λέει η εμπειρία και το δίδαγμα από το βιβλίο της σοφής κοινωνίας. Και επειδή, απ’ όπου και να πέρασε, ο φασισμός δεν έδωσε γέλιο στους ανθρώπους, αλλά αίμα, δυστυχία και τρόμο… ο Αποστολόπουλος και οι «συναγωνιστές» του να ξέρουν από τώρα πως δεν θα είναι ο φασισμός ο τελευταίος που θα γελάσει. Το δικό μας το γέλιο θα ’ναι αυτό που θα τον θάψει…).
 
Έντεκα μέρες μετά τη δολοφονία από φασιστοειδή τού μετανάστη Σαχζάντ Λουκμάν στα Πετράλωνα, το πρωινό της 28ης Γενάρη τού 2013, σε ένα άλλο σημείο της Αθήνας, εδώ στην Αμφιθέα, ο μαθητής Φοίβος δέχεται δολοφονική ενέδρα έξω από το 3ο λύκειο Π. Φαλήρου από ομάδα άλλων φασιστοειδών (και μάλιστα με κύριο δράστη φοιτητή της Θεολογικής) επειδή δεν έκρυψε τη διαφωνία και αντιπάθειά του στη παρουσία των φασιστικών «ιδεωδών» και προκλήσεων που κυκλοφορούσαν μολυσματικά και απειλητικά διαβρώνοντας τη σχολική κοινότητα.
 
Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ που μαχαιρώθηκε ο Φοίβος, σε χωματόδρομους και αλάνες στα σύνορα Π. Φαλήρου και Ν. Σμύρνης, είμαστε παιδιά εκείνης της περήφανης «παλιάς σειράς» της εργατιάς, που βίωσε τη ναζιστική κατοχή, πολέμησε στα αντιφασιστικά μέτωπα, στους αγώνες για δημοκρατία στη χώρα και που έστησε εδώ τις μικρές και φτωχές της μονοκατοικίες μέσα στις χειρότερες συνθήκες και μόχθησε στο πεζοδρόμιο κάνοντας «ό,τι έβρισκε και ό,τι μπορούσε» με τις μεγαλύτερες στερήσεις, για να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια.
 
Τους λατρεύουμε και τους θυμόμαστε γι’ αυτό που ήταν, γι’ αυτό που μας κληροδότησαν με αγάπη, ανιδιοτέλεια και ευαισθησία. Στον δρόμο τους… συνεχίζουμε!
 
Σε αυτήν τη γειτονιά, εδώ που μένει ο Φοίβος και εδώ που πάει σήμερα σχολείο, ο φασισμός ποτέ δεν μπόρεσε να διαλύσει τη συμβίωση και τη συγκατοίκηση, ποτέ δεν κύλησε αίμα στα μέρη μας. Τα προβλήματά μας, τις πολιτικές μας αντιθέσεις και τοποθετήσεις δεν τις «έλυσαν» ποτέ οι τραμπουκισμοί, τα μαχαίρια και οι επιθέσεις. Ποτέ δεν τσακίσαμε τις καρδιές και τα κορμιά μας «για τα πολιτικά», ποτέ δεν αφήσαμε να περάσει το μίσος, να διχάσει και να αποξενώσει τα σπίτια μας…
 
Όλα αυτά, μέχρι το πρωινό της 28ης Γενάρη του 2013, που ξυπνήσαμε με ένα παιδί δικό μας να δίνει μάχη για να σωθεί μετά τη δολοφονική ενέδρα των «πλυμένων» με τον «αρχαίο χαιρετισμό» των βρώμικων χεριών… Για δύο – τρία χιλιοστά, είπαν οι γιατροί… Ευτυχώς, ζωντανός!
 
Ο Φοίβος είχε την ατυχία να βλέπει να ανθίζει η νεότητά του μέσα σε μια κοινωνία που γίνεται όλο και πιο βίαιη και μοναχική κάτω από τη «διαχείριση» μιας ακραίας και παρασιτικής πολιτικής τάξης, που, με «όραμα» τον αυταρχισμό και «πρόσωπο» ασκήσεις αστυνομοκρατίας και καταστολής, γίνεται προθάλαμος του ολοκληρωτισμού και της καθιέρωσης των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου στον χώρο της εξουσίας.
 
Ο υπόκοσμος των δολοφόνων του Λουκμάν και του Φύσσα, οι θρασύδειλοι που η «δύναμή» τους είναι στο μαχαίρι και που επιχείρησαν να πάρουν τη ζωή του Φοίβου δεν είναι… απλοί εθνικιστές, που βολεύονται απλά να εκθέτουν τηλεοπτικά τη θεωρητική τους ασθένεια και τα βιβλία τους «στα πλαίσια του διαλόγου», αλλά είναι εγκληματίες που κάνουν πράξη την πανώλη της φασιστικής και ρατσιστικής παραφροσύνης στοχοποιώντας τη ζωή όποιου αρνείται να ενταχθεί στον μαυροπίνακα τής ομοιομορφίας, όποιου επιμένει να είναι διαφορετικός και να μην ακολουθεί τη μακάβρια παρέλαση του «αίματος και της τιμής» προς τον θάνατο, προς το τέλος του πολιτισμού, της ειρήνης, της συνύπαρξης και της φιλίας.
 
Κι εκείνοι οι «δημοσιογράφοι» (που δεν διαφέρουν στην αθλιότητα και την «ποιότητα» από την όποια Μαύρη Αυγή) που ξεχνάνε τη μεγάλη αυτή διαφορά και αλήθεια και που συνεχίζουν συνειδητά να δίνουν βήμα στους ορκισμένους και φανατισμένους εχθρούς της ανθρωπιάς και της δημοκρατίας, είναι εκ των πραγμάτων το νερό που ξεπλένει το μαχαίρι του φασισμού από το αίμα τού Σαχζάντ, του Φοίβου, του Παύλου… Έχουν την ευθύνη τους που δεν περιμένει να έρθει ο καιρός, ήδη τους έχει καταλογιστεί από τώρα!
 
Σε αυτόν τον κόσμο, που είναι «μικρός» και επειδή στην ζωή τίποτα δεν είναι για πάντα, όλοι μας έχουμε λόγο και ευθύνη απέναντι στον κάθε Φοίβο και στη γενιά που μεγαλώνει μέσα στη βία της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας και της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής.
 
Η δική μας ευθύνη και λόγος ύπαρξης βρίσκεται στο να κρατήσουμε ελεύθερες τις γειτονιές, που τις «δανειστήκαμε» από τους πατεράδες μας αντιφασίστες και πατριώτες (αριστερούς, κεντρώους ή δεξιούς…) και να διαφυλάξουμε τα παιδιά μας, αγόρια και κορίτσια, τους συμμαθητές του κάθε Φοίβου από κάθε λαοπλάνο, τύραννο και δήμιο που εγγυάται έναν κόσμο πολύ χειρότερο από τον σημερινό.
 
Να μείνουμε κοντά στα νέα παιδιά και να συνεργαστούμε με τους Φοίβους της ζωής μας για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς πολεμικές μηχανές, στρατόπεδα εξόντωσης, εξουσία και εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο…
Αλλιώς, το Ολοκαύτωμα είναι εκεί και μας περιμένει… και τις μέρες τις παλιές υπάρχει κίνδυνος να τις ξαναζήσουμε, ως μέρες τωρινές και ίσως και πιο τραγικές…
 
Τον νου σας… στο μυαλό είναι ο στόχος (ο στόχος της κάθε εξουσίας)…
 
* Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν) είναι μεμονωμένο άτομο από το αναρχικό κίνημα ([email protected])
 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
 
Όλοι την Τετάρτη 30 Απρίλη στο Β’ ΜΟΔ Αθηνών
 
Την Τετάρτη 30 Απριλίου θα συνεχιστεί στο Β’ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών η δίκη των Αποστολόπουλου – Χατζηπαυλίδη, που κατηγορούνται για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση στον 17χρονο μαθητή έξω από το 3ο ΓΕΛ Π. Φαλήρου (28 Ιανουαρίου 2013). Θυμίζουμε ότι η δίκη ξεκίνησε ουσιαστικά στις 22 Απρίλη με την εξέταση του θύματος και των γονιών του.
 
Θυμίζουμε επίσης ότι η υπόθεση έχει ενσωματωθεί στη μεγάλη δικογραφία που χειρίζονται οι δύο ειδικές ανακρίτριες για την εγκληματική οργάνωση της Χ.Α. Οι πρόσφατες καταδίκες σε Λιακόπουλο – Στεργιόπουλο (ισόβια για ανθρωποκτονία Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα) και Κοντομούς (14 χρόνια και 3 μήνες για τις φασιστικές επιθέσεις κατά Πακιστανών μεταναστών στη Μεταμόρφωση) αποτελούν θετικά γεγονότα.
 
Μετά από μια ολόκληρη περίοδο προκλητικής ασυλίας, η ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή είναι σήμερα αντιμέτωπη για πρώτη φορά με την προοπτική να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της.
 
Όπως έγινε και την προηγούμενη φορά, είναι και πάλι απαραίτητη η μαζική παρουσία μαθητών, γονιών, καθηγητών αλλά και των κατοίκων της περιοχής μας, δίπλα στον Φοίβο και την οικογένεια του.
 
Για να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα και να απομονώσουμε τους φασίστες στα σχολειά και τις γειτονιές μας, για να καταδικαστούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της επίθεσης, σας καλούμε όλες και όλους:
 
Στο Ειρηνοδικείο Αθηνών
Την Τετάρτη 30 Απριλίου στις 9.00 το πρωί
(Β’ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, Δέγλερη 4, Αίθουσα 2)
anisixoigoneis.wordpress.com
[email protected] 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.