Με δύο ξεχωριστά μνη­μόσυνα, από την οικογέ­νεια και τη Δήμητρα, και μια ανάρτηση 22 λέξεων στη σελίδα του Γιώργου στο Facebook οι Παπαν­δρέου τίμησαν τα 18 χρό­νια από τον θάνατο του Ανδρέα.

Το επίσημο ΠΑΣΟΚ, που έλαμψε διά της απουσίας του από τα τρισάγια στον τάφο του ιδρυτή του κόμ­ματος, αρκέστηκε κι αυτό σε μια λι­τή ανακοίνωση. Αλλά ούτε αφίσες φέτος ούτε συνθήματα, αφού μετά την αποχώρηση του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου και της Αριστε­ρής Πρωτοβουλίας οι «τόνοι» έχουν πέσει πολύ.
Και ο Μιχάλης Καρχιμάκης με τους 75, που κρατάει ψηλά τη ση­μαία του παπανδρεϊσμού, αρκέ­στηκε στην αναπαραγωγή του ρε­πορτάζ για το μνημόσυνο που έκα­ναν τα παιδιά και τα εγγόνια του Αν­δρέα πάνω στον τάφο του.

Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν παρών στην εκδήλωση, αφού βρισκόταν στον ΟΗΕ, σε μια επι­τροπή πρώην υπουργών Εξωτερι­κών που συνεδριάζουν προκειμέ­νου να βοηθήσουν τον Οργανισμό στη διευθέτηση κρίσεων. Με μια λιτή, λοιπόν, ανάρτηση ο ΓΑΠ ξεπέ­ρασε το θέμα: «Για πάντα στην καρ­διά μας, για πάντα στη σκέψη μας, για τους αγώνες που έχουμε μπρο­στά μας. Για μια Ελλάδα πραγματι­κά ανεξάρτητη».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγ­γελος Βενιζέλος, που ετούτη την περίοδο επιχειρεί – και εν όψει συ­νεδρίου – ένα άνοιγμα στους παπανδρεϊκούς, έκανε μια μεγαλύτερη δήλωση, αν και για τα δικά του μέτρα δεν ήταν τόσο γενναιόδωρος, επιχειρώντας να συνδέσει την πορεία του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του με τη δεινή κρίση που περνά τα τελευταία πέντε χρόνια και καταλήγοντας στο σήμερα:

«Δική μας ιστορική υποχρέωση ήταν και είναι αυτό το τόσο συκοφαντημένο αλλά και τόσο σημαντικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης να προσαρμοσθεί και να προστατευθεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό μέσα από ένα βιώσιμο μοντέ­λο ανάπτυξης και ένα δημοσιονομι­κά και διοικητικά κανονικό κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Όποιοι καλλιεργούν και αναπαράγουν ψευ­δαισθήσεις δεν κατάλαβαν ποτέ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου οικοδόμη­σε την πολιτική του στην αμετά­κλητα ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και στην ικανότητά της να βρίσκε­ται πάντα στην πρώτη ταχύτητα τωνευρωπαϊκών εξελίξεων».

Πιο γενναιόδωροι με τον ιδρυτή τους οι νεολαίοι του ΠΑΣΟΚ εξέ­δωσαν δισέλιδη ανακοίνωση και αναφέρονται στην πορεία και την προσφορά του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ στον τόπο και μεταξύ άλλων επιση­μαίνουν: «Η προσωπικότητα του Αν­δρέα, οι ιδέες και το όραμά του για τη χώρα μας αποτελούν σήμερα, δυο σχεδόν δεκαετίες μετά τον θάνατό του, πηγή έμπνευσης και πο­λύτιμη πυξίδα ώστε η Πατρίδα μας να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πό­δια της αυτοδύναμη. Ώστε το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη να ανασυγκροτηθούν…».

Πάντως στο Διαδίκτυο, όπου όλοι πια μπορούν και εκτονώνο­νται ανέξοδα και δεν χρειάζεται να προσέλθουν σε μνημόσυνα και συ­γκεντρώσεις, φίλοι και ορκισμένοι εχθροί του Ανδρέα ξιφούλκησαν για το αν υπήρξε οραματιστής ή λαϊκιστής, αν πρόσφερε στην περι­θωριοποιημένη Ελλάδα την ευημε­ρία που λαχταρούσε ή έβαλε τα θε­μέλια για τη χρεοκοπία της χώρας, αν ξεχείλωσε το κράτος ή έδωσε ευκαιρίες στους μικρομεσαίους να ανέλθουν.

Η συζήτηση όμως που ξεχώρισε ήταν πώς θα αντιμετώπιζε τη δει­νή κρίση της χώρας, τις προοπτικές ένταξης στα μνημόνια, την τρόικα και όλα τα εφιαλτικά που ζούμε. Θα κατήγγελλε τα διευθυντήρια της τότε ΕΟΚ, όπως έκανε λίγους μήνες πριν φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, ή θα υποδεχόταν τα «μαρ­τύρια» με τη στωικότητα του υιού και των επιγόνων του;

Κανείς δεν θα μάθει, αλλά όλοι τοποθετούνται ανάλογα με το πώς κρίνουν τη σίγουρα πληθωρική πολιτική προσωπικότητα του Αν­δρέα…