Σε ένα αφιέρωμα στο Ισπανικό κόμμα Podemos και με αναφορές στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Guardian, επισημαίνει ότι ο νεοφιλελευθερισμός και η ξενοφοβία μπορούν να αντιμετωπιστούν από τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης που αναπτύσσονται προσφέροντας εναλλακτική  λύση.

 
Σε ένα αφιέρωμα στο Ισπανικό κόμμα Podemos και με αναφορές στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Guardian, επισημαίνει ότι ο νεοφιλελευθερισμός και η ξενοφοβία μπορούν να αντιμετωπιστούν από τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης που αναπτύσσονται προσφέροντας εναλλακτική  λύση.
 
Το δημοσίευμα της Βρετανικής εφημερίδας ξεκινά περιγράφοντας ένα κλισέ. «Εάν μία χώρα κακοποιείται από οικονομική καταστροφή, οι πιο φτωχοί πολίτες της στρέφονται κατά ορδές στην σκληρή ξενοφοβία της λαϊκιστικής δεξιάς. Η έλλειψη ασφαλούς εργασίας και η αδυναμία να αποπληρώσουν τα στεγαστικά δάνεια, η κατακόρυφη πτώση των συνθηκών ζωής, τους οδηγούν στο να βρουν έναν εύκολο αποδιοπομπαίο τράγο στο πρόσωπο των ξένων».

Αυτό το σενάριο έχει τηρηθεί κατά γράμμα στη Βρετανία, συνεχίζει η εφημερίδα «η νέα μανία για αντισυμβατικά σχήματα, διοχετεύεται στο αντι-μεταναστευτικό κόμμα ενός πρώην χρηματιστή που επιδιώκει να ιδιωτικοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες, να κόψει τους φόρους στους πιο πλούσιου και να επιτεθεί με βία στα δικαιώματα των εργαζομένων». Αλλά όπως τονίζει η εφημερίδα η Ισπανία δείχνει ότι υπάρχει και εναλλακτικός δρόμος.
 
Το κείμενο κάνει εκτενή αναφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ισπανία, με την ανεργία να ξεπερνά το 25%, την ανασφάλεια και τη φτώχεια και παρά τις δυσμενείς συνθήκες, όπως αναφέρει το άρθρο στην Ισπανία η προτεραιότητα στην καταστολή εναντίον των μεταναστών δεν έχει καταφέρει να ευδοκιμήσει. Αντίθετα οι διαμαρτυρόμενοι Ισπανοί έχουν βρει διαφορετική έκφραση: ένα κόμμα έχει αναδείξει σε βασική υπόθεση το γεγονός ότι οι Ισπανοί δεν πρέπει να πληρώσουν για την κρίση για την οποία δεν ευθύνονται.
 
«Οι Podemos ιδρύθηκαν με βάση την πολιτική της ελπίδας. Έχουν λιγότερο από 12 μήνες ζωής και όμως κατέκτησαν 1,2 εκατ. ψήφους και 5 έδρες στις πρόσφατες ευρωεκλογές και σήμερα είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις».

Το άρθρο υποστηρίζει ότι το κόμμα δεν ιδρύθηκε από το πουθενά αλλά αντίθετα στηρίχθηκε στις χιλιάδες των διαδηλωτών που κατέκλεισαν τους δρόμους της χώρας τα τελευταία χρόνια.
 
Στη συνέχεια το άρθρο μιλάει για τους οπαδούς του νέου κόμματος, οι οποίοι είναι κυρίως νέοι, πτυχιούχοι που βλέπουν εξαιρετικά περιορισμένο το μέλλον τους
 
Όπως τονίζει το άρθρο οι Podemos δεν είναι μόνοι τους. Στην Ελλάδα υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει εδώ και καιρό επισκιάσει το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ που έχει χάσει τους υποστηρικτές του εφαρμόζοντας καταστροφικές πολιτικές λιτότητας. Υπάρχει το νέο ιδρυθέν κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς στη Σλοβενία που φέτος είδε σημαντική αύξηση στα ποσοστά του και το σοσιαλιστικό κόμμα στην Ολλανδία που κατά διαστήματα εμφανίζει αυξημένα ποσοστά στις δημοκσοπήσεις.
«Για όλους εμάς στη Βρετανία» συνεχίζει ο δημοσιογράφος «που βλέπουμε το ρεύμα ενάντια στο κατεστημένο να κατευθύνεται στο υπέρ των πλουσίων και ξενοφοβικό κόμμα Ukip (Φάρατζ) είναι αδύνατο να μην θαυμάζουμε την ισπανική εμπειρία των Podemos. Αλλά οι κομματικοί σχηματισμοί δεν μπορούν απλά να μεταφερθούν από τη μία χώρα στην άλλη, με διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετικό πολιτικό περιεχόμενο. Τα προβλήματα στην Ισπανία και την Βρετανία είναι συχνά παρόμοια αλλά διαφέρουν στην κλιμάκωσή τους και στις λεπτομέρειές τους. Το βρετανικό εκλεκτορικό σύστημα εμφανίζει ένα εξαιρετικό περιορισμό στην ανάπτυξη νέων κομμάτων».
 
Το πολιτικό σύστημα στη Βρετανία βρίσκεται σε κρίση. Τα ποσοστά που συγκεντρώνουν τα δύο παραδοσιακά κόμματα βρίσκονται σε κατακόρυφη πτώση. «Εάν η πολιτική ελίτ συνεχίζει να μην συναντά τις προσδοκίες των πολιτών, τότε ποιος ξέρει; Μπορεί ένα κόμμα ένα αντίστοιχο να κυριαρχήσει στη τη Βρετανία» αναφέρει ο Guardian.

Πηγή: theguardian.com