Όλα στάχτη και μπούρμπερη, αρκεί να σώσουν το… τομάρι τους. Με αυτό το δόγμα πορεύονται οι κυβερνητικοί προς την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και μ’ αυτό θα συνεχίσουν σε περίπτωση βουλευτικών εκλογών.

Όλα στάχτη και μπούρμπερη, αρκεί να σώσουν το… τομάρι τους. Με αυτό το δόγμα πορεύονται οι κυβερνητικοί προς την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και μ’ αυτό θα συνεχίσουν σε περίπτωση βουλευτικών εκλογών.

Σε κρεσέντο τρομολαγνείας έχει επιδοθεί η κυβέρνηση, το οποίο συχνά αποκορυφώνεται σε υψηλά επίπεδα γελοιότητας, όπως συνέβη με την κυβερνητική εκπρόσωπο Σοφία Βούλτεψη, η οποία πρώτα συνέδεσε την τυχόν προκήρυξη εκλογών με… πιστωτικό γεγονός (!) και ύστερα αναγκάστηκε να τα μαζέψει όταν αντιλήφθηκε την τεράστια αντίδραση και την απίστευτη… καζούρα που προκάλεσε.

Μπορεί το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού με ανακοίνωσή του το μεσημέρι της Τρίτης να ανήγγειλε ότι θα βάλει φρένο στο «απίστευτο υβρεολόγιο» (του… ΣΥΡΙΖΑ, όχι το δικό της!), ώστε να αποφευχθούν οι συνέπειες που προκαλούν «η διχόνοια, η λάσπη και οι ύβρεις» (του… ΣΥΡΙΖΑ, όχι οι δικές της), όμως ο εκλογικός σχεδιασμός άλλα προβλέπει. Απόδειξη, οι παρεμβάσεις Γιούνκερ και Μοσκοβισί, οι οποίοι επιστρατεύτηκαν για να υποδείξουν είτε άμεσα είτε έμμεσα στους Έλληνες τι να ψηφίσουν και ανάγκασαν πολλούς στην Ευρώπη να μαζεύουν τις δηλώσεις τους.

• Τι κι αν οι Γερμανοί επισημαίνουν, μέσω του Στέφεν Ζάιμπερτ, εκπροσώπου της Άνγκελα Μέρκελ, ότι για τη γερμανική κυβέρνηση είναι αυτονόητο πως «οι δημοκρατικές εκλογές σε μια χώρα δεν αποτελούν κίνδυνο για την ευρωζώνη»;

• Τι κι αν οι Γερμανοί γενικώς (αναλυτικό ρεπορτάζ στις σελίδες 22-23) δεν φαίνονται διατεθειμένοι να προκαλέσουν πολιτική κρίση στην Ελλάδα για να στηρίξουν την κυβέρνηση;

Ο κυβερνητικός σχεδιασμός εξακολουθεί να εστιάζει στην πολιτική επιβίωση των συνιστωσών της (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και των επικεφαλής τους (Σαμαρά και Βενιζέλου), ανεξαρτήτως τιμήματος.

Συνέπειες

Όμως αυτός ο σχεδιασμός έχει πολύ συγκεκριμένες συνέπειες για τη χώρα και την οικονομία. Η κάθετη πτώση του χρηματιστηρίου ύστερα από τους λανθασμένους διαπραγματευτικούς χειρισμούς και την εκστρατεία τρόμου της κυβέρνησης επέφερε δραματικές απώλειες σε ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις μεγάλου ειδικού βάρους για την ελληνική οικονομία (αναλυτικό ρεπορτάζ στις σελίδες 6-7).

Η δημιουργία ενός τοπίου με μειωμένη την ισχύ της ελληνικής επιχειρηματικότητας και μειωμένες δυνατότητες εγχώριων επενδύσεων προφανώς λειτουργεί υπέρ των ξένων funds, κάποια από τα οποία άλλωστε – προκειμένου να δημιουργήσουν ευκαιρίες για τον εαυτό τους – έχουν σύρει τον χορό της καταστροφολογίας για την Ελλάδα και την οικονομία της, ενώ άλλα παριστάνουν σήμερα τους «φιλικούς επενδυτές» έχοντας προηγουμένως ποντάρει στη χρεοκοπία της χώρας.

Αυτό το τοπίο, προφανώς, δεν είναι ευνοϊκό ούτε για την κυβέρνηση Σαμαρά (αν εκλέξει Πρόεδρο και παρατείνει την παραμονή της) ούτε για την κυβέρνηση Τσίπρα (η οποία θα αναδειχθεί αν στο τέλος του μήνα προκηρυχθούν εκλογές).

Προκύπτει λοιπόν και πολιτικό πρόβλημα από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η κυβέρνηση. Το τελικό σχέδιο συμφωνίας με την τρόικα, ύστερα μάλιστα από την κρίση που η ίδια προκάλεσε συσπειρώνοντας τους διχασμένους δανειστές εναντίον της χώρας μας, αναμένεται ότι θα ισοπεδώσει:

• το ασφαλιστικό σύστημα, με άμεση συνέπεια τη δραματική μείωση συντάξεων,

• τον νησιωτικό τουρισμό (μαζί με τα αναλογούντα φορολογικά έσοδα) με την αύξηση του ΦΠΑ,

• τα εργασιακά δικαιώματα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με απελευθέρωση απολύσεων και κατ’ ουσίαν κατάργηση των απεργιών,

• τους μισθούς στο Δημόσιο,

• το σύνολο του πληθυσμού, με άγριες αυξήσεις ακόμη και σε τρόφιμα και φάρμακα.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και διαμορφώνει ένα πλαίσιο δυσβάστακτο τόσο για τη βιωσιμότητα της νυν κυβέρνησης και την πολιτική προοπτική των συνιστωσών της όσο και για τα περιθώρια χειρισμών της επόμενης. Τι σημασία έχουν όμως όλα αυτά μπροστά στην ανάγκη της κυβέρνησης να περάσει τον κάβο της προεδρικής εκλογής ή, σε περίπτωση αποτυχίας, να διασφαλίσει ότι δεν θα καταποντιστεί στις εκλογές;

Συνεπώς, τρόμος και πάλι τρόμος, με στόχο είτε να προσφερθεί ένα εύλογο πρόσχημα σε βουλευτές – ανεξάρτητους, της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛΛ – να ψηφίσουν Πρόεδρο για να παρατείνουν τη βουλευτική θητεία τους είτε να τρομοκρατηθεί η κοινωνία και να δώσει παράταση ζωής στη Ν.Δ. και την ηγεσία της με ένα αξιοπρεπές ποσοστό. Με άλλα λόγια, «Εμού θανόντος, γαία πυρί μειχθήτω»…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.