Η επίδραση του οικογενειακού περιβάλλοντος στην ανάπτυξη ψυχοπαθούς συμπεριφοράς από ενήλικες έχει υπάρξει αντικείμενο ευρύτατης έρευνας και μελέτης από ψυχολόγους, ψυχίατρους και εγκληματολόγους, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν στο παρελθόν ψυχοπαθών τις ρίζες των μετέπειτα πράξεών τους.

 

Πρόσφατα του Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας κατέληξε σε ένα ανατριχιαστικό συμπέρασμα: όχι μόνον το οικογενειακό περιβάλλον διαμορφώνει τους μελλοντικούς ψυχοπαθείς, αλλά είναι συγκεκριμένες συμπεριφορές των γονέων που οδηγούν τα παιδιά σε ψυχοπαθείς συμπεριφορές.

 

Συγκεκριμένα, μετά από εκτενείς συνεντεύξεις με κρατούμενους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στη Νορβηγία, η δόκτωρ Άινα Γκουλχάουγκεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ιστορικό είτε πλήρους αδιαφορίας και παραμέλησης από τους γονείς τους είτε εξαιρετικά αυστηρούς γονείς.

 

Η μελέτη έδειξε ότι οι κρατούμενοι ψυχοπαθείς είχαν ζήσει παιδικά χρόνια ακραίας ψυχολογικής ή/και σωματικής βίας από τους γονείς τους και ότι η μετέπειτα ψυχοπαθής συμπεριφορά τους, η οποία χαρακτηρίζεται από τάση για σκληρότητα, αδιαφορία για τους άλλους και μανιπουλάρισμα χωρίς οίκτο, προέρχεται από τα παιδικά τους τραύματα.

 

Σύμφωνα με την έρευνα, τα άτομα που συμμετείχαν σε αυτή είτε είχαν γονείς που αδιαφορούσαν τελείως για αυτά είτε γονείς που ήταν ακραία αυστηροί, εμμονικοί και καταπιεστικοί, αν και η Γκουλχάουγκεν έσπευσε να υπογραμμίσει ότι η συμπεριφορά των γονέων δεν είναι ο μόνος παράγοντας που «δημιουργεί» έναν ψυχοπαθή.