Πολλά παραδοσιακά στε­λέχη της ανανεωτικής Αριστεράς είναι κάτι πα­ραπάνω από φανερό ότι «ζορίζονται» από το γεγονός ότι τα κεντρικά ζητήματα της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής της χώρας τα χειρίζονται δυο ακραιφνείς εκπρό­σωποι του «πατριωτικού» ρεύματος. Αν όμως ο Πάνος Καμμένος θεω­ρείται υποχρεωτική – λόγω της εκλο­γικής συμμαχίας – επιλογή, δεν φαί­νεται να υπάρχει η ίδια «επιείκεια» για τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.

Υπό αυτό το πρίσμα, αποκτούν α­κόμη μεγαλύτερη σημασία τα «φίλια πυρά» που ανταλλάχθηκαν ανά­μεσα στον υπουργό Εξωτερικών και 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ζητούν εξηγήσεις, μέσω ερώτησης που κατέθεσαν στο πλαίσιο του κοι­νοβουλευτικού ελέγχου από τους υ­πουργούς Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Μεταναστευτικής Πολιτικής, καθώς:

«Σύμφωνα με δημόσιες και επώνυ­μες καταγγελίες, στις οποίες προέβη η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τις τελευταίες ημέ­ρες πραγματοποιούνται άτυπες επα­ναπροωθήσεις Τούρκων πολιτών από την Ελλάδα στην Τουρκία. Σύμ­φωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις, οι οποίες απασχόλησαν τον ελληνικό αλλά και τον διεθνή Τύπο, οι επανα­προωθήσεις που πραγματοποιήθηκαν αφορούν Τούρκους πολίτες που είχαν ζητήσει διεθνή προστασία από τις αρχές της χώρας μας».

Αυτά αναφέρουν στο κείμενο της ερώτησής τους, το οποίο υπογρά­φουν, μεταξύ άλλων, η Αννέτα Καββαδία, η Σία Αναγνωστοπούλου, ο Αριστείδης Μπαλτάς, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Νίκος Φίλης και η Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Αναρμόδιο

Ο Νίκος Κοτζιάς «σήκωσε το γά­ντι» και σε επιστολή του, απαντώντας στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σημει­ώνει σε ιδιαίτερα αιχμηρό τόνο πως «λέγεται ότι πιθανόν, ο ίδιος το απο­κλείω, να υπάρχουν βουλευτές που θεωρούν τις προσβλητικές ερωτή­σεις προς υπουργούς που δεν είναι μέλη του κόμματος, στο οποίο οι ί­διοι ανήκουν, ως καλή άσκηση δη­μόσιας πολιτικής. Με αυτόν τον τρό­πο, όμως, αμαυρώνεται η διεθνής εικόνα του υπουργείου Εξωτερικών και της θέσης που έχει σε σειρά δια­πραγματεύσεων. Ελπίζω σε αυτό να μην υπάρχουν δεύτερες σκέψεις».

Ο Κοτζιάς τονίζει πως «το υπουρ­γείο Εξωτερικών είναι αναρμόδιο, το ίδιο ισχύει και για εμένα ως υπουρ­γό Εξωτερικών», σημειώνοντας α­κόμα πως «είναι άξιο απορίας να με ερωτούν δυο πρώην αναπληρωτές υπουργοί Εξωτερικών αρμόδιοι για τα θέματα της Γ4 Διεύθυνσης για το αν, ή όχι, το υπουργείο Εξωτερικών εμπλέκεται σε υποθέσεις όπως αυ­τές που αναφέρονται στην ερώτησή σας. Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση». Επί της ουσίας ο υπουργός Εξωτερικών, με την αναφορά του αυτή, «φωτογρά­φισε» τον Νίκο Ξυδάκη και τη Σία Αναγνωστοπούλου.

Σοβαρό ερώτημα

Η ένταση αυτού του τύπου δεν εί­ναι νέα για τον ΣΥΡΙΖΑ. ‘Ερχεται από την εποχή ακό­μη του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου – από τον οποίο γεννήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ -, τον μα­κρινό Μάρτιο του 2004, οπότε, με αφορμή το θέμα του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, είχε γίνει σαφές ότι στο εσωτερικό του κόμματος υπήρχαν δια­φορετικές προσεγγίσεις στα εθνικά ζητήματα.

Το Κυπριακό επανήλθε στις αρχές του 2017 με αφορμή τη διακυβερνητική διάσκεψη στο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας, ό που η σημε­ρινή ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών έθεσε εμμέσως πλην σαφώς βέτο προβάλ­λοντας ως προϋπόθεση για την πρό­οδο των συνομιλιών την άμεση απο­χώρηση των τουρκικών στρατευμά­των από την Κύπρο.

Την περίοδο εκείνη, παρά το γεγο­νός ότι δεν ασκήθηκε με ιδιαίτερη έ­νταση δημόσια κριτική, μέλη της «αντιεθνικιστικής» πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυβαν σε συνομιλίες με δημο­σιογράφους τη δυσαρέσκειά τους για τους χειρισμούς. «Άκομψοι», «α­πόλυτοι» και «χωρίς προοπτική» ήταν ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που ακούστηκαν τότε.

Οι ίδιοι κύκλοι πάντως ήταν που ε­πέκριναν τον Κοτζιά για άνοιγμα του ονόματος της ΠΓΔΜ όταν, στα μέσα Οκτωβρίου του 2015, ο υπουργός Εξωτερικών ζήτησε από τα πολιτικά κόμματα να επανακαταθέσουν τις προτάσεις τους για το θέμα των σχέ­σεων Ελλάδας – ΠΓΔΜ. Μια κίνηση που επί της ουσίας έφερνε στην πο­λιτική ατζέντα το ζήτημα της ονομα­σίας. Μάλιστα επισήμαιναν ότι η εμ­μονή του Κοτζιά στο ζήτημα της Κύ­πρου είναι αυτή που τον ωθεί να ψά­ξει για διπλωματική λύση σε ένα άλλο ανοιχτό εθνικό θέμα.

Η γκρίνια στο επίπεδο της Κοινο­βουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται και στον βαθμό ενημέ­ρωσης του Κοινοβουλίου για τους χειρισμούς στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ο Νίκος Κοτζιάς γίνεται αντικείμενο «μουρμούρας» για την ιδιαίτερα αραιή παρουσία του στην επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. Εί­ναι ενδεικτικό ότι εφ’ όλης της ύλης ενημέρωση, από τις 25 Ιανουαρίου 2015, έχει υπάρξει μόλις τρεις φο­ρές, εκ των οποίων η μία κεκλεισμένων των θυρών.

Είναι ένα σοβαρό ερώτημα λοι­πόν το αν οι «αντιεθνικιστές» του ΣΥΡΙΖΑ θα «χτυπήσουν» και το επό­μενο χρονικό διάστημα εξαιτίας του ανοίγματος της συζήτησης για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Αξίζει να ση μειωθεί ότι το θέμα ήδη έχουν θίξει με ανακοινώσεις τους η Ν.Δ. και το Ποτά­μι και δεν αποκλείεται να διατυπω­θεί αίτημα ε­νημέρωσης της Βουλής και από τα κόμματα της α­ντιπολίτευ­σης.