Μέσα σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε η τελετή αναγόρευσης του Διονύση Σαββόπουλου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.

Στην κατάμεστη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ, ο γνωστός συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας, ως αναγνώριση της μακράς και διακεκριμένης προσφοράς του στην ελληνική μουσική και στιχουργική.

Ο πρύτανης του ΑΠΘ, Καθηγητή Περικλής Μήτκας, απένειμε την τιμητική πλακέτα στον κ. Σαββόπουλο και σημείωσε: “Με νεανική χαρά υποδεχόμαστε ένα αιώνιο φοιτητή μας που διαγράφει λαμπρή πορεία στις καρδιές μας. Ο καθένας από εμάς έχει το αγαπημένο του τραγούδι. Για πολλούς είναι η λέξη συννεφούλα που έβαλε στο λεξιλόγιο μας ο Διονύσης. Το αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης σε ξαναδέχεται στη μεγάλη και ζεστή αγκαλιά του”.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος πραγματοποίησε ομιλία με θέμα: «Η μουσική των λέξεων-Γεννήθηκα στην Σαλονίκη» τονίζοντας ότι “Κάθε φορά που μου λένε καλά και θερμά λόγια στην αρχή νομίζω ότι τα λένε για έναν άλλο και λίγο μετά όταν συνήθη τόποι ν ότι τα λένε για μένα κοντεύω να βάλω τα κλάματα. Ακούγοντας τέτοια λόγια περιστοιχίζοντας από συγγενείς και όλους όσους ήρθαν ένιωσα βαθιά μέσα μου συγκίνηση που θα έχει ο πατέρας, η μητέρα και ο αδερφός μου αν ήταν σήμερα στη ζωή”.

Ο ίδιος έκανε μια αναδρομή στα παιδικά του χρόνια και πως ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι.

“Η μουσική των λέξεων με επισκέφθηκε πριν τις λέξεις.   Έμαθα μουσική από το Ραδιόφωνο πολύ πριν πάω στο Ωδείο”, ανέφερε.

“Κάθε φορά που πάω να δημιουργήσω  ένα τραγούδι σκαλίζω την κιθάρα και λέω φωνήεντα. Η μουσική είναι μια τέχνη με φοβερή διαίσθηση. Στην δουλειά μου η μουσική και οι στίχοι  είναι ένα” πρόσθεσε.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ, ο τιμώμενος προσέφερε για πολλά χρόνια και με άριστα αποτελέσματα στη μελέτη και την ερμηνεία του ελληνικού τραγουδιού. «Κατόρθωσε, με τον τρόπο του, αυτό που μόνο η σημαντική τέχνη μπορεί να κατορθώσει. Ο ήχος της μουσικής του και η φωνή της ποίησής του, ένα άλλοτε ρομαντικό, άλλοτε αισθησιακό και άλλοτε ελευθεριάζον αμάλγαμα, αποτελούν ένα από τα πιο ερεθιστικά και τιμαλφή τεκμήρια της ζωής που ζήσαμε κατά τις τελευταίες δεκαετίες».

Πηγή: thestival.gr