Ο Λέβινσον επισημαίνει ότι στα τέλη της δεκαετίας του 90 όταν ο Πούτιν δεν είχε γίνει ακόμη πρόεδρος, το ένα τρίτο των Ρώσων δεν αναγνώρισε κάποιο εχθρό της Ρωσίας. Σήμερα μόνο το 6% δεν μπορεί να δώσει μια απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Φυσικά γράφει η εφημερίδα το 1999, στην πρώτη θέση μεταξύ των εχθρών ήταν οι ΗΠΑ. ¨Όμως την εχθρική τους στάση την έβλεπε τότε μόνο το 22%, ενώ σήμερα την εχθρότητα των ΗΠΑ την διαπιστώνει το 68%, τρεις φορές δηλαδή περισσότεροι.

Η εφημερίδα γράφει ότι σήμερα θεωρούν ότι την δεκαετία του 90 η Ρωσία στεκόταν γονατιστή μπροστά στους εχθρούς της. Όμως τότε σκεφτόντουσαν διαφορετικά. Κατά την περίοδο που υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Αντρέι Κόζιρεφ το 1994 στο ερώτημα «Έχει η Ρωσία εχθρούς;», μόνο το 41% απαντούσε «έχει», ενώ το 22% «όχι δεν έχει» και το 37% «δεν γνώριζε ή δεν απαντούσε».

«Η αφθονία των εχθρών, η παρουσία τους σε όλη την περίμετρο, αποδείχθηκε ότι είναι ένα συστατικό της νέας ευχάριστης πραγματικότητας» γράφει με δηκτική ειρωνεία ο αρθρογράφος προσθέτοντας ότι «επιτέλους και πάλι γίναμε μεγάλη δύναμη». «Μεγάλες παρέες μη φίλων είναι η καλύτερη απόδειξη. Για αυτό ούτε οι εχθροί, ούτε οι κυρώσεις τους δεν αποτελούν λόγο για να στενοχωριέται κανείς» συνεχίζει με το ίδιο ειρωνικό ύφος ο αρθρογράφος επισημαίνοντας παράλληλα ότι το 50% της σημερινής ρωσικής νεολαίας δεν βλέπει εχθρούς.

Πηγή :Vedomosti, ΑΠΕ