Μεγάλη τύχη που θα μπορέσω να δω άλλη μια εκδοχή – από τις καλύτερες όπως έχω μάθει – της «Μαρίας του Μπουένος Άιρες» με τη συναρπαστική μουσική του αγαπημένου μου Άστορ Πιατσόλα, που ανεβαίνει στο Ηρώδειο για μια μοναδική βραδιά με πανσέληνο, την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου.

Είναι η παγκόσμια πρώτη χορογραφημένη opera tango από τους διάσημους χορογράφους Ακίνο και Χιλς, με 14 χορευτές, 10 ηθοποιούς – χορωδούς, εννεαμελή ορχήστρα και τη μαγική φωνή της Αμελίτα Μπαλτάρ, μούσας και συντρόφου του Πιατσόλα, η οποία θα ερμηνεύσει τις ωραιότερες άριες τάνγκο που γράφτηκαν ποτέ.

Σε λιμπρέτο του Οράσιο Φερέρ, είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο του είδους. Έκανε πρεμιέρα, 50 χρόνια πριν, στις 4 Μαΐου του 1968 στο Μπουένος Άιρες και αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας του Πιατσόλα, έχοντας παρουσιαστεί στις σπουδαιότερες οπερατικές σκηνές και σημαντικότερα φεστιβάλ του κόσμου.

Το τάνγκο. Η μουσική της «Μαρίας του Μπουένος Άιρες» στηρίζεται κυρίως στο νέο τάνγκο – nuevo tango –, ένα είδος που ανέδειξε κυρίως ο Πιατσόλα. Στη βάση του βρίσκεται φυσικά το αργεντίνικο τάνγκο, μπολιασμένο όμως με στοιχεία από άλλα είδη, την τζαζ και την κλασική μουσική. Βέβαιο είναι ότι ο συνθέτης και ο λιμπρετίστας δούλεψαν στενά σκηνή προς σκηνή το έργο, και χρησιμοποίησαν διαφορετικά είδη για κάθε μία από τις περιόδους στη ζωή της Μαρίας – παραδοσιακό, ρομαντικό, σύγχρονο –, όπως επίσης και άλλα είδη μουσικής, το βαλς και τα τραγούδια των πάμπας, δηλαδή των περιοχών που περιβάλλουν το Μπουένος Άιρες.

Η πρωταγωνίστρια. Η Αμελίτα Μπαλτάρ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940 στην κακόφημη γειτονιά Μπάριο Νόρτε. Ο Πιατσόλα την ανακάλυψε τυχαία και της πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στην τάγκο όπερα «Maria de Βuenos Aires». Άρχισε να γράφει τραγούδια για εκείνη, ανάμεσα στα οποία και το πιο δημοφιλές «Balada para un loco», του οποίου είναι και η πρώτη ερμηνεύτρια.

Η υπόθεση. Στα άδυτα του υπόκοσμου της Αργεντινής ξετυλίγονται οι ιστορίες της Μαρίας, της πόλης του Μπουένος Άιρες αλλά και του ίδιου του τάνγκο. Η Μαρία γεννήθηκε σ’ ένα φτωχικό προάστιο του Μπουένος Άιρες «…μια μέρα που ο θεός ήταν μεθυσμένος». Στη δίνη ενός χαμένου έρωτα καταφεύγει στο κέντρο της πόλης. Εκεί ερωτεύτηκε το τάνγκο και η ψυχή της έμαθε να εκφράζεται μέσα από αυτό. Η ζωή και ο θάνατος της Μαρίας είναι το νήμα του έργου. Η γέννηση του παιδιού της σηματοδοτεί τον θάνατό της. Η τάνγκο ψυχή της μένει αθάνατη, φωτεινή, περιπλανώμενη στη σκοτεινή πόλη.

– Η παράσταση στο Ηρώδειο θα παρουσιαστεί υπό την αιγίδα της Εθνικής Ακαδημίας Τάνγκο της Αργεντινής και του Ιδρύματος Άστορ Πιατσόλα.