Πριν από λίγες μέρες είχαμε Πρωταπριλιά, Παγκόσμια Ημέρα Ψέματος δηλαδή…

Να, λοιπόν, μερικά δικά μου ψέματα που αυτές τις μέρες θα ‘θελα να πω σε σας και στον εαυτό μου. Φαντάζομαι ότι δεν διαφέρουν από τα δικά σας…

 Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι δυνατός, ατρόμητος, χαρούμενος.

 Δεν μου λείπεις. Εσύ, ούτε εσύ και, κυρίως, εσύ.

Δεν βαρέθηκα να διαβάζω βιβλία, δεν με κουράζει ο Καμύ και ο Ιονέσκο.

 Δεν χόρτασα να βλέπω ταινίες και σειρές με εγκλήματα στην Ισλανδία και ληστείες στη Νέα Υόρκη.

 Δεν τρώω σαν λύκος και δεν έχω πάρει κιλά.

 Δεν κουράστηκα να περπατάω στο παρακείμενο άλσος.

 Δεν έχω αντισηπτικό, χειρουργική μάσκα, γάντια μιας χρήσεως, οινόπνευμα.

Δεν θα πήγαινα Πάσχα στο νησάκι μου, δεν θα έβλεπα το ηλιοβασίλεμα στ’ Αρμάθια, δεν θα έκανα Ανάσταση στον Σταυρό.

 Δεν θέλω ν’ αγκαλιάσω τις κόρες μου, την αδελφή μου, τον ανιψιό μου, τους φίλους μου.

 Δεν έχω καμιά όρεξη να πάω στο Καραϊσκάκη να δω την ομάδα μου.

 Δεν θέλω ν’ αγκαλιάσω κανέναν. Δεν μου λείπει αυτή η επαφή των σωμάτων, το παιχνίδι των χεριών, οι μυρωδιές των μαλλιών, ο ήχος των φωνών.

 Δεν περνάω πέντε ώρες μπροστά στον υπολογιστή μου.

 Δεν βλέπω δελτία ειδήσεων, δεν ξέρω τι γίνεται στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Νέα Υόρκη, τη Μογγολία.

 Δεν θέλω να κάνω μια βουτιά μόλις βγει ο ήλιος στην αγαπημένη μου παραλία.

 Δεν νιώθω καμιά επιθυμία να μπω σ’ ένα μπαράκι που γίνεται χαμός, να πιω, να φωνάξω, να κουνηθώ με τον ρυθμό της μουσικής.

 Δεν θέλω να πετάξω από πάνω μου τις φόρμες και τις ξεχειλωμένες μπλούζες για να βάλω ένα πουκάμισο, ένα παντελόνι, ένα πουλόβερ, τα καλά μου παπούτσια και να βγω στον δρόμο να περπατήσω έχοντας έναν προορισμό.

Δεν έχω φορέσει ποτέ μάσκα στη ζωή μου, ούτε στις Απόκριες.

ΥΓ. 1: Δεν θέλω να σας ευχηθώ κουράγιο…

ΥΓ. 2: Δεν θέλω να πιστέψω ότι το πιο μεγάλο Ψέμα σήμερα είναι η Αλήθεια που ζούμε αυτές τις μέρες!

ΥΓ. 3: Δεν μοιάζω με τον «Ταξιδιώτη» του Μπρουνό Καταλανό, που θέλει ό,τι απέμεινε από τον εαυτό του να φύγει…