search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 17:17
MENU CLOSE

Οι Σοβιετικές «Θερμοπύλες» – Η αυτοθυσία των μαχητών στο οχυρό Μπρέστ (Photos)

17.06.2021 07:00
ussr-new

22 Ιουνίου 1941. Σοβιετική Λευκορωσία – Σύνορα με Πολωνία. Ώρα: 03.15

Το τεράστιο και επιβλητικό φρούριο φτιαγμένο από κόκκινες πέτρες έστεκε σε μια πεδιάδα στη μέση του πουθενά λίγο έξω από την πόλη Μπρεστ-Λιτόφσκ μερικά χιλιόμετρα μετά τα σύνορα με την Πολωνία. Δίπλα του σε μια έκταση 4 τετραγωνικών χιλιομέτρων που έπιαναν οι οχυρώσεις τα τείχη και οι πύργοι περνούσαν ράθυμα τα ποτάμια Μούκχαβετς και Μπαγκ και το κύκλωναν.

Μάλιστα για να μπει κάποιος από την κύρια πύλη του οχυρού, έπρεπε να διασχίσει μια βαριά ξύλινη γέφυρα όπως στα περισσότερα μεσαιωνικά κάστρα. Μέσα στο αχανές κάστρο στρατοπέδευε η 42η και η 6η μεραρχία πεζικού καθώς και μερικές εκατοντάδες συνοριοφύλακες. Όλοι με τις οικογένειες τους.


Ο υπολοχαγός Φιοντόρ Ακιμότσκιν εκείνο το γλυκό βράδυ του καλοκαιριού, δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Στεκόταν όρθιος στο παράθυρο και κάπνιζε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Χάζευε στο σκοτάδι τα δέντρα του δάσους που διαγράφονταν στο βάθος και άκουγε το νερό που κυλούσε από τα δυο ποτάμια. Όμως κάτι του πλάκωνε το στήθος αλλά δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τι είναι. Η γυναίκα του Λαρίσα, κουνήθηκε νωχελικά στο κρεβάτι και του είπε να πέσει για ύπνο.


«Και εάν τελικά οι Γερμανοί επιτεθούν; Τι θα γίνει; Θα είμαστε οι πρώτοι» σκεφτόταν και αμέσως μετά τα συναισθήματα του άλλαζαν «Δεν πάει να επιτεθούν. Πως θα τα βγάλουν πέρα με 4.000 άνδρες που βρισκόμαστε εδώ». Και πράγματι ο Χίτλερ εδώ και καιρό σχεδίαζε να συντρίψει τους μπολσεβίκους και με ένα ακαριαίο χτύπημα, ένα κεραυνοβόλο πόλεμο να διώξει τους υπάνθρωπους κομμουνιστές πίσω στις στέπες.


Ο Φιοντόρ δε γνώριζε ότι σε λίγα λεπτά το σκοτεινό δάσος που χάζευε θα γινόταν μια κόλαση. Τα τεθωρακισμένα Χάιντς Γκουντέριαν και η κεραυνοβόλος επίθεση του θα έπιαναν τους Σοβιετικούς στο ύπνο. Τον στρατηγό Γκουντέριαν τον φώναζαν και «Der Schnelle Heinz» ή αλλιώς ο «γρήγορος Χάιντς» και ήταν εκείνος που είχε ισοπεδώσει σε ελάχιστες ώρες με τα τεθωρακισμένα του την άμυνα της Γαλλίας. Πριν ξημερώσει καλά καλά θα άρχιζε η μεγαλύτερη και φονικότερη στρατιωτική επιχείρηση του ανθρωπίνου γένους. Η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.


Την ώρα που ο Φιοντόρ επιτέλους αποφάσισε να σβήσει το τσιγάρο του και να πλαγιάσει δίπλα στη Λαρίσα, το ένιωσε. Στην αρχή σαν ανεπαίσθητος συνεχόμενος μικρός σεισμός και ύστερα άκουσε τις ερπύστριες και είδε τις πρώτες βόμβες να πέφτουν. Τα τανκς του 14ου Σώματος Στρατού έκαναν τη επίθεση τους.
Εκατοντάδες τανκς έριχναν με τα κανόνια τους στου βαριούς και παχιούς τοίχους του οχυρού. Μέσα ο συναγερμός χτυπούσε δαιμονισμένα. Όλοι έτρεχαν να πάρουν τα όπλα τους και να πάνε στις προκαθορισμένες θέσεις άμυνας. Ο πανικός όμως που δημιουργούσαν τα τανκς, οι βόμβες, οι σειρήνες, οι καπνοί και οι φωτιές έκαναν ακόμη και τον πιο ψύχραιμο σαν τον Φιοντόρ να τρέμει.

Οι Γερμανοί του Γκουντέριαν θα έκαναν περίπατο. Τα τανκς προχωρούσαν και έκαμπταν κάθε αντίσταση στις περιμετρικές αμυντικές θέσεις των Σοβιετικών. «Οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί επιτίθενται. Ενημερώστε τη Μόσχα δεχόμαστε επίθεση, επαναλαμβάνω δεχόμαστε επίθεση». Ο ταγματάρχης Μίσα Γκαβρίλοφ επικεφαλής του οχυρού, φορούσε μόνο το καφετί παντελόνι και τις μπότες του και έδινε κοφτές διαταγές δεξιά και αριστερά ενώ υπαγόρευε και το απόρρητο σήμα στον ασυρματιστή που έπρεπε να σταλεί στον ίδιο τον Στάλιν.


Οι μάχες μέσα στο σκοτάδι ήταν σφοδρές με τους Σοβιετικούς να μην μπορούν να αντισταθούν και όταν η γη ισοπεδώθηκε από τα τεθωρακισμένα και ο «γρήγορος Χάιντς» έδωσε διαταγή να συνεχίσουν στα ενδότερα της αχανούς χώρας για να καταλάβουν και άλλα νευραλγικά σημεία, έμειναν 17.500 Γερμανοί με πλήρη οπλισμό και υποστήριξη πυροβολικού για να καθαρίσουν την περιοχή.


Την άμυνα καθοδηγούν ο ταγματάρχης Π.Μ Γκαβρίλοφ, ο λοχαγός Ι.Ν. Ζουμπατσιόφ και ο επίτροπος συντάγματος Ε.Μ. Φομίν μαζί με αξιωματικούς όπως ο λοχαγός Β.Β Σαμπλόφσκι, ο πολιτικός καθοδηγητής Ν.Β. Νιεστερτσούκ, οι υπολοχαγοί Ι.Φ. Ακίμοτσκιν, Α.Μ. Κιζεβάτοφ, Α.Φ. Ναγκάνοφ, ο αναπληρωτής – πολιτικός καθοδηγητής Σ.Μ. Ματεβισιάν, ο επιμελητής συντάγματος Πέτια Κλίπα και άλλοι.
Όλοι μαζί με όσους στρατιώτες είχαν επιζήσει, οχυρώθηκαν πίσω από τους μισογκρεμισμένους τοίχους του οχυρού και μέτρο με το μέτρο, τοίχο με τον τοίχο, δωμάτιο με το δωμάτιο πολεμούσαν λυσσασμένα τους Γερμανούς. Ο Μίσα Γκαβρίλοφ με μαύρο το πρόσωπο από τους καπνούς και τη σκόνη υπαγόρευσε το τελευταίο μήνυμα προς τον Στάλιν: «Εδώ οχυρό Μπρεστ. Αμυνόμστε». Στη συνέχεια χάθηκε πάλι στους καπνούς και πήγε να πάρει τη θέση του δίπλα στους απλούς φαντάρους.

Και τότε οι Γερμανοί πήραν για πρώτη φορά μια πρώτη γεύση από το τι θα ακολουθούσε σε αυτόν τον πόλεμο. Οι Σοβιετικοί κρυμμένοι στα δωμάτια, στα υπόγεια, και στις ταράτσες άρχισαν σιγά σιγά να αποκρούουν την επίθεση. Και κάθε απόκρουση έφερνε μια νέα λυσσαλέα αντεπίθεση.


Οι μάχες στο φρούριο πήραν έναν άγριο και παρατεταμένο χαρακτήρα τον οποίο οι Γερμανοί δεν περίμεναν και φυσικά δεν ήθελαν. Μέχρι το βράδυ της 23ης Ιουνίου οι απώλειές τους ανέρχονται σε περισσότερα από 300 νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες και αξιωματικούς, σχεδόν το διπλάσιο των απωλειών στην επιχείρηση κατάληψης της Πολωνίας!


Είχε περάσει μια εβδομάδα και οι Γερμανοί που δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με τα αποτελέσματα των μαχών στο οχυρό που δεν είχε πέσει αποφάσισαν και έκαναν γενική έφοδο. Συμμετείχε το πυροβολικό και η αεροπορία. Σύντομα Θα καταληφθούν πολλά οχυρά και οι υπερασπιστές θα έχουν βαριές απώλειες, αλλά η αντίσταση θα συνεχιστεί κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, χωρίς νερό, χωρίς τρόφιμα και φάρμακα. Ένα μήνα μετά ο Γκαβρίλοφ άυπνος, αξύριστος με αίματα στη στολή του αλλά πάντα ευθυτενής θα στείλει και νέο μήνυμα στη Μόσχα με τον ασύρματο: «Εδώ οχυρό Μπρεστ αντιστεκόμαστε ακόμα».


Στο Γενικό επιτελείο στρατού της σοβιετικής ένωσης στα υπόγεια του Κρεμλίνου δύσκολα πίστεψαν το μήνυμα που διάβασαν. Πως είναι δυνατόν. Σε κάθε γραμμή του μετώπου οι Γερμανοί είχαν πάρει φαλάγγι τον Κόκκινο στρατό και μια κουκκίδα στο χάρτη αντιστεκόταν ακόμη;

27 Ιουλίου 1941. Χαλάσματα οχυρού

Το ογκώδες οχυρό στεκόταν όρθιο. Αν και βαριά λαβωμένο με τους περισσότερους τοίχους του πεσμένους, με τους κοιτώνες και τις αποθήκες κατεστραμμένες. Που και που ακούγονταν σποραδικοί πυροβολισμοί. Όσοι υπερασπιστές είχαν επιζήσει μάχονταν για λίγο ακόμη. Ο Φιοντόρ ήταν αγνώριστος. Η στολή του ήταν σκισμένη τα μαλλιά του βρώμικα και ανακατωμένα είχαν μεγαλώσει ενώ το πρόσωπο του ήταν σκαμμένο. Ο Φιοντόρ βρισκόταν σε ένα σκοτεινό υπόγειο που έβγαζε κατευθείαν σε τον υπόνομο και από κει σε κάποια όχθη του ποταμού Μούκχαβετς.


Όλοι οι φαντάροι δίπλα του ήταν νεκροί και τα πτώματα είχαν πάρει πολλές αφύσικες στάσεις. Η μόνη λύση για τον Φιοντόρ ήταν να δραπετεύσει κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Όλα είχαν τελειώσει. Το μάτι του είδε μια ματωμένη ξιφολόγχη να εξέχει από το στήθος κάποιου Γερμανού που είχε χάσει τη ζωή του κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες εφόδους.

Την τράβηξε. Με δάκρυα στα μάτια πλησίασε έναν τοίχο και σκάλισε πάνω του με τη μύτη του μαχαιριού: «Πεθαίνω, αλλά δεν παραδίνομαι! Αντίο Πατρίδα!». Δίπλα κάποιοι άλλοι εχαν σκαλίσει: «Πεθαίνουμε, αλλά δεν εγκαταλείπουμε το Φρούριο!» Με δάκρυα στα μάτια και με όπλο μόνο το μαχαίρι αφού τα πυρομαχικά του είχαν τελειώσει έκανε στην άκρη κάτι πτώματα συντρόφων του και άρχισε να έρπει μέσα στον υπόνομο για να σωθεί. Στην είσοδο του υπονόμου κάποιος άλλος είχε χαράξει: «Είμασταν πέντε, πεθαίνουμε, για τον Στάλιν!».


Ο υπολοχαγός Φιοντόρ Ακιμότσκιν κατάφερε να σωθεί. Βγήκε από τον υπόνομο, κολύμπησε στο ποτάμι και στη συνέχεια τον κατάπιε το σκοτάδι και το δάσος. Διήνυσε σχεδόν 400 χιλιόμετρα σαν το αγρίμι τα βράδια μέχρι να συναντήσει την πρώτη ομάδα παρτιζάνων. Στη συνέχεια προωθήθηκε στη μονάδα του υπό ανασυγκρότηση Κόκκινου Στρατού.

Πολέμησε στο Στάλινγκραντ. Έχασε τη ζωή του μια βδομάδα πριν παραδοθεί η στρατιά του Πάουλους, από κάποιον Γερμανό ελεύθερο σκοπευτή…

Επίλογος

*Οι ναζί έχασαν στο Φρούριο του Μπρεστ όλο εκείνο το τρομερό καλοκαίρι – και ενώ το είχαν τυπικά καταλάβει – πάνω από 1.000 στρατιώτες και αξιωματικούς.

  1. 1.887 ήταν οι νεκροί μαχητές του Κόκκινου Στρατού.
  2. 3.000 αιχμαλωτίστηκαν όταν πλέον δεν μπορούσαν να πολεμήσουν άλλο.
  3. Στον κοινό τάφο στην περίμετρο του Φρουρίου βρίσκονται θαμμένοι 850 υπερασπιστές του.
  4. Ο Σοβιετικός λαός θα ονομάσει τη φρουρά του οχυρού Μπρέστ «Η Αθάνατη Φρουρά»
  5. Στα χέρια των Γερμανών δεν έπεσε ούτε μια πολεμική σημαία των μονάδων του Κόκκινου Στρατού που υπερασπίστηκαν το Φρούριο του Μπρεστ.
  6. Μαρτυρίες ανέφεραν ότι εντός του Φρουρίου ακούγονταν πυρά μέχρι και το Φθινόπωρο.
  7. Μετά τον πόλεμο, οι Σοβιετικοί έδωσαν τον τίτλο στο οχυρό Μπρεστ «Φρούριο-Ήρωας» για να τιμήσουν την ηρωική άμυνα των αδρών του Κόκκινου Στρατού

Ο παρτιζάνος που οι ναζί κρέμασαν με τα χέρια ανοιχτά – Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία

Θερμοπύλες 1943: Η άγνωστη μάχη του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς

Το τρομακτικό ταξίδι του χαμού, των 937 «καταραμένων» ψυχών επάνω στο πλοίο Saint Louis

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 17:16