Την εκλογική επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην Ευρώπη επιχειρεί να κωδικοποιήσει το βιβλίο του Παναγιώτη Κακολύρη «Αντικατοπτρισμοί και Παραμορφώσεις», που μόλις κυκλοφόρησε από το Κέντρο Διεθνούς & Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας & Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων) και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πολιτικών Ιδρυμάτων (ENoP), με έδρα τις Βρυξέλλες.

Η δίγλωσση αυτή έκδοση (αγγλικά – ελληνικά) προσεγγίζει το ερώτημα πόσο σημαντικός είναι τελικά ο ρόλος των social media στη διαμόρφωση όχι απλώς της πολιτικής ατζέντας ή του πολιτικού κλίματος, αλλά τελικά του ίδιου του εκλογικού αποτελέσματος.

Στο βιβλίο παρουσιάζεται η έννοια της ψηφιακής δημόσιας σφαίρας ως μια ιδανική – σύγχρονη εκδοχή της αρχαιοελληνικής αγοράς.

Επιπλέον όμως επισημαίνονται οι στρεβλώσεις που δημιουργούν οι «ψηφιακές φούσκες» και αναδεικνύεται η ψηφιακή τοξικότητα που δηλητηριάζει τον δημόσιο διάλογο κάνοντας συχνά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να δημιουργούν την αίσθηση μιας «ψηφιακής ρωμαϊκής αρένας, παρά τελικά μιας διαδικτυακής αρχαιοελληνικής αγοράς».

Η εκλογική επιρροή

Ο συγγραφέας, έχοντας κωδικοποιήσει τα αποτελέσματα από τη συγκριτική καταγραφή της εκλογικής επιρροής των πολιτικών κομμάτων στις 27 χώρες της Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο και της παρουσίας τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το 2015 έως το 2020, διαπιστώνει ότι «τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

Ενίσχυσαν τη δημοκρατία, αλλά και την έφεραν αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις.

– Έδωσαν πιο ισχυρή φωνή στους πολίτες.

– Απελευθέρωσαν κοινωνικές δυναμικές ακτιβισμού, αλλά και την ίδια τη διακίνηση της πληροφορίας.

– Αύξησαν την αλληλεπίδραση και τη διαφάνεια.

– Δημιούργησαν νέες ευκαιρίες και δυνατότητες προώθησης των πολιτικών ιδεών, αλλά και πρωτοφανείς δυνατότητες στοχευμένης επικοινωνίας του πολιτικού μηνύματος.

– Επιτάχυναν τον πολιτικό χρόνο, αλλά όπως φαίνεται δεν καθορίζουν την έκβαση της δημοκρατικής διαδικασίας – ακόμα τουλάχιστον.

– Δεν καταφέρνουν τόσο να αλλάξουν τη γνώμη των ψηφοφόρων, όσο κυρίως να την επιβεβαιώσουν και να την ενισχύσουν, εξού και ένα από τα καταγραφόμενα φαινόμενα είναι η ενίσχυσης της πολιτικής πόλωσης.

– Λειτουργούν συχνά ως παραμορφωτικός καθρέφτης της κοινωνίας και της πολιτικής διαδικασίας, οδηγώντας ενίοτε σε λανθασμένες εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τις πραγματικές διαστάσεις κοινωνικών τάσεων και πολιτικών φαινομένων».

Οι «ευφυείς σχέσεις»

Η έρευνα αποτελεί μέρος του ερευνητικού προγράμματος Πολιτικό και Εκλογικό Παρατηρητήριο electionsnet.org του ΚΕΔΕΠΟΔ σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πολιτικών Ιδρυμάτων (ΕΝοΡ), το οποίο αποτελείται από 53 μέλη σε 23 χώρες από πέντε πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο Παναγιώτης Κακολύρης είναι κύριος ερευνητής στο Κέντρο Διεθνούς & Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας & Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (τμήμα ΠΕΔΙΣ) και επικεφαλής του διαδικτυακού ερευνητικού προγράμματος Πολιτικό και Εκλογικό Παρατηρητήριο electionsnet.org.

Είναι εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικών Ιδρυμάτων, με έδρα τις Βρυξέλλες, Επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας για το Μέλλον της Ευρώπης και Επικεφαλής Διεθνών Σχέσεων στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Διδάσκει ψηφιακή επικοινωνία, ευφυείς σχέσεις και ευρωπαϊκά θέματα στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Επικοινωνίας (ECI) και στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (τμήμα Digital Marketing), ενώ είναι επισκέπτης εισηγητής στο Budapest Metropolitan University και επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου (Digital Marketing Lab).

Το 2020 παρουσίασε μια καινοτόμο προσέγγιση της επικοινωνιακής θεωρίας και πράξης: τις «ευφυείς σχέσεις». Πρόκειται για μια νέα – πρωτότυπη – θεώρηση που περιγράφει τη διαδικασία, την εξέλιξη, τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες του ψηφιακού μετασχηματισμού στην επικοινωνία, κατά την εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. (www.intelligent-relations.org).

Διαβάστε επίσης:

Εμβόλια και κοινωνικές ανισότητες

Αυξήσεις… θερινής νυκτός

«Επιστροφή» στις ΜΕΘ