Δεκαετίες τώρα επισημαίνεται σε όλους τους τόνους από τους επιστήμονες ότι το κλίμα της γης αλλάζει και ότι αυτό θα έχει συντριπτικές επιπτώσεις στη ζωή του πλανήτη.

Έχει ειπωθεί τόσες φορές, όσες ακριβώς χρειάστηκαν για να μην προξενεί καμιά εντύπωση και να μην ταράζεται ο οικουμενικός μας εφησυχασμός. Ωστόσο, ακόμα κι ο πιο αδαής ή δύσπιστος αντιλαμβάνεται πλέον ότι αυτό που ονομάζουμε …ευγενικά «κλιματική αλλαγή», επηρεάζει πλέον δραματικά όλες τις περιοχές του κόσμου και κυρίως, δεν κάνει εξαιρέσεις.

Οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και όλο και περισσότερες περιοχές του πλανήτη πλήττονται από ακραία -μη αντιμετωπίσιμα- καιρικά φαινόμενα: τυφώνες, βροχοπτώσεις, καύσωνες ξηρασίες. Η κλιματική αλλαγή που οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη μας, είναι εδώ κι αυτό το καλοκαίρι η Ευρώπη επλήγη καίρια από τεράστιες καταστροφές με πιο πρόσφατες τις φονικές πλημμύρες στην Γερμανία και τις εκτεταμένες πυρκαγιές στον ευρωπαϊκό Νότο με αποκορύφωμα αυτές της Ιταλίας αλλά και σε κάποιες περιοχές της χώρας μας όπως στην Βαρυμπόμπη εχθές.

Σε περιόδους ακραίου και παρατεταμένου καύσωνα, ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι μεγάλος και πολλές φορές μη αντιμετωπίσιμος όσο καλά κι αν είναι προετοιμασμένη η πολιτεία να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις. Βλέπουμε σε τέτοιες περιπτώσεις, σε χώρες πανίσχυρες όπως η Αμερική, να κρατούν οι διακοπές ρεύματος δυο και τρεις εβδομάδες – ακόμα και μήνες. Παρακολουθήσαμε στις πρόσφατες πλημμύρες, το αψεγάδιαστο γερμανικό κράτος να παρασύρεται σαν καρυδότσουφλο στους ορμητικούς χείμαρρους…

Όλα αυτά συμβαίνουν για να υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, να λειτουργεί το ψυγείο, ο καταψύκτης, το πλυντήριο ρούχων και πιάτων, η ηλεκτρική σκούπα, το κλιματιστικό στο φουλ – όλος αυτός ο ατέλειωτος ηλεκτροκίνητος κόσμος που ζητά όλο και περισσότερη ενέργεια για να φωτίζεται η μεγαλύτερη πολιτεία και το πιο απόμερο χωριουδάκι. Δεν φταίει ο υπουργός ενέργειας της όποιας κυβέρνησης που για να καθαριστεί ένας λεκές στο μακό μπλουζάκι, χρησιμοποιούμε ηλεκτρισμό και χημικά που παράγουν δηλητηριώδη λύματα που χύνονται στη θάλασσα, με τα ψάρια να μολύνονται και να τα τρώνε με γκουρμέ πανάκριβες σάλτες σε ακριβά εστιατόρια οι πελάτες με τα ολόλευκα απαστράπτοντα …μακό!

Αυτά έχουν ειπωθεί, έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί εδώ και δεκαετίες. Κανείς δεν ακούει. Ακούγεται μόνο το θρηνητικό μινύρισμα της ευαίσθητης κυρίας που έχει την κύρια κατοικία της καταμεσής μιας περιοχής (που έχει χαρακτηριστεί δασική!) με υψηλό credit οικολογικής ευαισθησίας, η οποία μετά τη θεμελίωση της πισίνας της, γίνεται μέλος του διοικητικού συμβουλίου για την προστασία του δάσους και του περιβάλλοντος που …περιβάλλει τα 500 τετραγωνικά σπίτι (συν μερικά στρέμματα έξτρα ιδιωτικός χώρος) και όταν δεν χρησιμοποιεί το 6 χιλιάδων κυβικών τζιπ της, κάνει ποδήλατο με λυμένη την αλογοουρά να ανεμίζει αισθητικά – γιατί λατρεύει την απλή λιτή ζωή δίπλα στη φύση…

Κλείνοντας, να τονίζουμε ότι η πολιτική προστασία της χώρας μας εδώ και δυο περίπου χρόνια βρίσκεται επί ποδός πολέμου. Δεν έχει ησυχάσει ούτε λεπτό, μέρα νύχτα, δίνοντας έναν άνισο αγώνα. Τουλάχιστον από το περίσσευμα της μεγαλοθυμίας μας, ας τους πούμε ένα ευχαριστώ.

Διαβάστε επίσης:

Η πολιτική προστασία δεν είναι επικοινωνία…

Το νέο νομοσχέδιο περί Παιδείας

Πόλεμος των άστρων μεταξύ των υπερ-πλούσιων