Σήμερα στην Βουλή θα γίνει η συζήτηση για τις πυρκαγιές. Ο  Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός θα υπερασπιστεί τη διαχείριση μιας από τις πολλές κρίσεις με τις οποίες αναμετρήθηκε η κυβέρνησή του. Σε αυτά τα δυο χρόνια βρέθηκε αρχικά αντιμέτωπος με την πανδημία, την οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει  με έναν σύστημα υγείας που κανένας δεν εμπιστευόταν, μετά κλήθηκε να διαχειριστεί  τους εμβολιασμούς και την κορύφωση του μεταναστευτικού με τον ασύμμετρο πόλεμο της Τουρκίας στον Έβρο.

Ακολούθησε το καυτό καλοκαίρι με την τουρκική επιθετικότητα στο ζενίθ και τον στόλο ολόκληρο να περιπολεί στο Αιγαίο! Φέτος, στο αποκορύφωμα  μιας σειράς έντονων κρίσεων, ήρθαν και προστέθηκαν οι καταστροφικές πυρκαγιές  που άφησαν πίσω τους ρημαγμένους τόπους…  

Πριν καν σβήσουν οι φλόγες, έρχεται αντιμέτωπος με μιαν ακόμα διεθνή  κρίση που καλείται να αντιμετωπίσει στο προσεχές διάστημα και δεν είναι άλλη από τους Αφγανούς πρόσφυγες και την βέβαιη  εργαλειοποίησή τους από την Τουρκία.  

Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια κυβέρνηση θα άντεχε  να διαχειριστεί όλη αυτή την κατάσταση σε δυο μόλις χρόνια και ταυτόχρονα να κυβερνά νομοθετώντας και προβαίνοντας σε ριζικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν πράγματα στην χώρα. Τέλος, και ενώ ο πρωθυπουργός καλείται να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά τα μέτωπα, το βασικό του πρόβλημα ως αποκορύφωμα μιας κακοδαιμονίας, δεν είναι η αντιπολίτευση αλλά η ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του!  

Κάποιοι την ονομάζουν «λαϊκή δεξιά» και είναι αυτή που πρωταγωνιστεί στα μαγειρέματα  καθώς αντιλαμβάνεται την πολιτική ως ίντριγκα, ως ένα μεγάλο φαγοπότι για τις οικογένειες και τους φίλους της. Είναι αυτοί που μένουν γαντζωμένοι στο κόμμα και στην επανεκλογή τους που αποτελεί αυτοσκοπό της πολιτικής όπως την εξασκούν – και δεν είναι οι μόνοι, για να λέμε την αλήθεια. Είναι αυτοί που η μόνη τους έγνοια είναι τα κουκιά που τα μετρούν και τα ξαναμετρούν κάνοντας συσχετισμούς και ανάλογα  πιέζουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.

Πάντα οι εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις είναι οι πιο επικίνδυνες. Πόσω μάλλον σε μια κυβέρνηση που πέτυχε να ξεπεράσει κομματικές προσκολλήσεις και επιτυχώς να διευρύνει εξωκομματικά την σύνθεσή της (με τα σημαντικά επιτεύγματα που είχε) και σαν αποτέλεσμα να ανανεωθεί και να εμπλουτιστεί ποιοτικά  το κυβερνητικό έργο αλλά και η εκλογική βάση της ΝΔ. Αντιμέτωπος σε γενικές γραμμές, ο Μητσοτάκης με όλη αυτή την κατάσταση, δεν πρέπει να νιώθει ιδιαίτερα ευτυχής  στην θητεία της πρωθυπουργίας του…  

Ωστόσο, στάθηκε ιδιαίτερα ευτυχής η συγκυρία για τον ίδιο (όχι για την χώρα) να έχει απέναντί του μιαν αντιπολίτευση μείζονα και ελάσσονα,  τόσο ανίκανη, τόσο κατώτερη των περιστάσεων, σε σημείο που να αποδεικνύεται το σωτήριο χαρτί του πρωθυπουργού! Έχει μια αντιπολίτευση που λίγο έως πολύ επένδυσε την τύχη της στην πανδημία, στην αποτυχία του εμβολιασμού, στην τουρκική επιθετικότητα, στον Έβρο, στην αποτυχία της κρίσης στο Αιγαίο και τώρα διαδηλώνει να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου και να περνούν ελεύθερα τα αδέλφια μας οι Αφγανοί στην χώρα, την ίδια στιγμή που έχουν μειωθεί  κατά 90% οι μεταναστευτικές ροές και ο τόπος παίρνει μιαν ανάσα.  Αλλά έτσι είναι η ζωή: εκεί που όλα είναι δύσκολα, απροσπέλαστα, σχεδόν ακατόρθωτα, σου δίνει δώρο την αντιπολίτευση! 

Για να συνεχίσει ο τουρισμός να κάνει «θαύματα» πρέπει να μείνει ζωντανός!

Μια συνομιλία με την αποστολή των Κουβετιανών πυροσβεστών που συνέδραμαν την Ελλάδα

Γιατί καιγόμαστε;