Δεν είναι η Ρωσία που φέρεται σαν κοινός νταβατζής απέναντι στα κράτη που έχουν την ατυχία είτε να συνορεύουν είτε να ανήκουν στην επιρροή της, αλλά οι Αμερικανοί, οι φονιάδες των λαών και το ΝΑΤΟ.

Δεν είναι τα ολοκληρωτικά βαρβαρικά καθεστώτα που δημιουργούν τεράστιους κινδύνους για την ανθρωπότητα αλλά οι δημοκρατίες και οι ελεύθερες κοινωνίες. Αυτή η παρανοϊκή αντίληψη αποτελεί την πιο ατράνταχτη απόδειξη ότι τα ναζιστικά στρατόπεδα και τα μπολσεβίκικα Γκουλάγκ είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να ξαναλειτουργήσουν. Ο φασισμός – ναζισμός – κομμουνισμός, αυτό το άθλιο τρίπτυχο επανεμφανίζεται σε μια συσκευασία που δεν έχει ακόμα ονομασία αλλά αποτελεί το όραμα του Πούτιν, ενός αδίστακτου, σαφώς παρανοϊκού δικτάτορα ο οποίος διαθέτει ένα επιχείρημα: κάτι σαραβαλιασμένα πυρηνικά του Σοβιετικού Παράδεισου… για τον άνθρωπο και την ειρήνη.

Ο Πούτιν και η Ρωσία σε αυτή την χρονική συγκυρία αποτελούν πλέον μια σοβαρή παγκόσμια απειλή. Μια απειλή που γεννιέται από την δυτική ανοχή στις δικτατορίες και τους δικτάτορες αλλά και την στενόμυαλη και εντελώς εσφαλμένη οικονομικίστικη αντίληψη που κυριάρχησε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Πρόκειται για έναν γελοίο λογαριασμό αφού στο τέλος, η Δύση καλείται να πληρώσει πολλαπλάσιο κόστος. Η Δύση υπερασπίζεται τον τρόπο ζωής της ενώ η Ρωσία, η Κίνα και οι βάρβαρες κοινωνίες (στην Σαγκάη παρακολουθούμε  πως αντιμετωπίζουν τον «άνθρωπο» και την «ειρήνη») τον ολοκληρωτισμό και την αντίληψη ότι η ανθρωπινή ζωή είναι σκουπίδι. Όταν αυτά δεν έχουν ξεκαθαριστεί σαφώς μέσα στο κεφάλι του κάθε δυτικού πολίτη, υπάρχει κίνδυνος να ζήσουμε αδιανόητες καταστάσεις…  

Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, από τα έξι κοινοβουλευτικά κόμματα, τα δυο τάσσονται ξεκάθαρα υπέρ της Δύσης. Τα υπόλοιπα τέσσερα με τις ιδιαιτερότητές τους, δεν κρύβουν την σταθερή τους προτίμηση στα ολοκληρωτικά, βάρβαρα και ανελεύθερα μοντέλα διακυβέρνησης. Αλώστε το διακηρύττουν υπερηφάνως. Δεν το αποκρύπτουν.

Η Ελλάδα, στα 200 χρόνια ανεξάρτητου εθνικού βίου και παρά τις λυσσαλέες εσωτερικές συγκρούσεις που δίχασαν ανεπανόρθωτα την κοινωνία της σε διάφορες ιστορικές περιόδους (τελευταία με τα κινήματα των αγανακτισμένων, των αντιμνημονιακών που μεταλλάχτηκαν σε αντιεμβολιαστικά και «αντισυστημικά»), κατάφερε να βρεθεί στη σωστή μεριά της Ιστορίας. Να λάβει ενδεχομένως περισσότερα από όσα άξιζε και της αναλογούσαν.

Ωστόσο, κατάφερε να λαμβάνει πάντα τις σωστές αποφάσεις! Όπως και στην σημερινή, ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία. Η Ελλάδα το δίχως άλλο βρίσκεται στο σωστό στρατόπεδο κι αυτό δεν είναι μια θεωρητική τοποθέτηση αλλά μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Δεν είχε, ούτε έχει την τύχη των βαλκανικών χωρών στις όποιες ανήκει. Για την ακρίβεια, είναι η μοναδική βαλκανική χώρα που απέχει παρασάγγας από κάθε άλλη σε επίπεδο ζωής, αλλά και κατέχει μια θαυμαστή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχουν χώρες με πολύ καλύτερες προϋποθέσεις από τη δική μας που δεν κατάφεραν να πετύχουν αυτά που επιτύχαμε εμείς, σε μια περιοχή με δύσκολους γείτονες. Αυτό κάποτε πρέπει να εκτιμηθεί. Η Ελλάδα, δηλαδή οι πολίτες της, όλοι αδιακρίτως, οφείλουν να καταλάβουν από πού εισπράττουν αυτό το αδιανόητα ανώτερο επίπεδο ζωής. Έχει σημασία γιατί αν χαθεί (τα γεγονότα που συμβαίνουν το καθιστούν επισφαλές), πρέπει να γνωρίζει από πού θα το ξαναδιεκδικήσει, πρέπει να ξέρει ποια πόρτα θα κτυπήσει -και αυτή δεν είναι σίγουρα της Ρωσίας, ούτε του Πούτιν.

Τέλος, καλό είναι να κάνουμε και μερικές συγκρίσεις, όσο αυθαίρετο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο, καθώς ούτε η Τουρκία είναι Ρωσία, ούτε η Ελλάδα είναι Ουκρανία. Όμως, ακριβώς το ίδιο αιτιολογικό σχήμα που επικαλείται ο Πούτιν για να επιτεθεί σε γειτονικές χώρες, επικαλείται και ο Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας. Ακριβώς το ίδιο, με ακριβώς τον ίδιο μεγαλοϊδεατισμό και το ίδιο αντιδυτικό μίσος. 

Έχουμε δυο δικτάτορες που …αγαπούν την Ιστορία και παραδίδουν ιστορικά μαθήματα. Μάλιστα, ο Ερντογάν είπε ότι η ιστορία με την γενοκτονία των Αρμένιων είναι «όπως τη λέω εγώ» και αν δεν είναι έτσι «οι Αρμένιοι είναι αυτοί που θα πληρώσουν ξανά»!  

Ένα είναι σίγουρο: η Ελλάδα δεν οφείλει την καλή της τύχη στην «ουδετερότητα»!

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης – Τσίπρας γιατί δεν τολμούν ένα debate τύπου Γαλλίας;

Πιάσε μια ρώσικη με Ζαχάροβα!

Το ενεργειακό κόστος απειλεί τη μικρομεσαία επιχείρηση