Επί αρκετές ημέρες γίναμε θεατές μιας κακοπαιγμένης παράστασης συγκάλυψης ενός πολιτικού σκανδάλου παρακολουθήσεων το οποίο δεν μπορεί να αντέξει σε καμία, ακόμη και στην πιο ισχνή, κριτική.

Η κυβέρνηση αρχικά αρνούνταν κάθε σχέση και γνώση επί του θέματος, για να φτάσει να παραδεχτεί όσα διέψευδαν τα στελέχη της, προσπαθώντας να υποβιβάσει τη σοβαρότητά του, αλλά και να τραβήξει μια γραμμή αποσιώπησης για κάθε άλλη πτυχή του.

Μια τέτοια πτυχή αφορά το θέμα του συστήματος παρακολούθησης Predator. Μέσω και αυτής της διαδρομής, όλοι πια θεωρούν, σε όποια πολιτική «όχθη» κι αν στέκονται, ότι είμαστε στην αρχή και όχι στο τέλος αυτής της υπόθεσης, καθώς οι «απαντήσεις» μάλλον γεννούν περισσότερες απορίες, από αυτές που υποτίθεται ότι λύνουν. 

Η δήλωση του Πρωθυπουργού συνιστά μια απέλπιδα προσπάθεια  να αποποιηθεί των βαριών πολιτικών ευθυνών του στην υπόθεση της παρακολούθησης  των τηλεφώνων, τόσο του κ. Ανδρουλάκη όσο και του κ. Κουκάκη. Είναι αδιανόητη πολιτικά η έννοια της «νόμιμης επισύνδεσης»  βουλευτή ή ευρωβουλευτή σε μια Δημοκρατία, πολύ δε περισσότερο του αρχηγού του τρίτου κόμματος της χώρας. Η αποδοχή εκ μέρους του Πρωθυπουργού της έννοιας της «νόμιμης παρακολούθησης», την οποία υποτίθεται πως θα απέτρεπε εάν το είχε μάθει εγκαίρως, συνιστά ένα βαρύ ολίσθημα στην κατεύθυνση της αντιδημοκρατικής εκτροπής.

Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε ένα «στιγμιαίο έγκλημα» κατά της δημοκρατίας, αλλά μια συστηματική  υπονόμευσή της  με βάση την εργαλειοποίηση της ΕΥΠ, μέσω της υπαγωγής της εξ’ αρχής στο Μέγαρο Μαξίμου, υπό την ευθύνη του ίδιου του Πρωθυπουργού. Βεβαίως στα όσα ανέφερε υποκριτικά ο κ. Μητσοτάκης περί ενός νέου πλαισίου ελέγχου της ΕΥΠ, δεν υπήρξε χώρος για την ανάγκη Δημοκρατικού ελέγχου της ΕΥΠ. Τυχαίο ή υποδηλώνει τη δυσανεξία του στη δημοκρατική εμβάθυνση που έχει ανάγκη ο τόπος; Πως και πόσο υποστηρίζεται η αποστολή της ΕΥΠ, για την εξυπηρέτηση των εθνικών ζητημάτων, όταν χρησιμοποιείται για παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων στο εσωτερικό της χώρας;

Νομίζω πως είναι απολύτως αναγκαία η συγκρότηση, άμεσα, ενός δημοκρατικού μετώπου από το σύνολο των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, στη βάση της αποκατάστασης του κράτους δικαίου, της υπεράσπισης της ελευθεροτυπίας και για τον δημοκρατικό έλεγχο της ΕΥΠ. Το καθεστώς Μητσοτάκη, διότι περί αυτού πρόκειται, με αφορμή την υπόθεση των παρακολουθήσεων έδειξε όλη του την  αλαζονεία, τον αυταρχισμό και την βαθειά αντιδημοκρατική αντίληψη  και πρακτική που το χαρακτηρίζει. Το συγκεντρωτικό επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη αποκαλύφθηκε, το θέμα της αποκατάστασης της δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών αναδεικνύεται σε μείζονα πολιτική αναγκαιότητα. Οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, η λίστα Πέτσα, οι διώξεις δημοσιογράφων, οι αυταρχικές νομοθετικές παρεμβάσεις στα θέματα των δικαιωμάτων, η διαρκής προσπάθεια χειραγώγησης της ενημέρωσης, είναι τα προηγούμενα επεισόδια  του έργου που ζούμε αυτές τις ημέρες και μας κατατάσσουν στην κατηγορία των δημοκρατιών τύπου Όρμπαν ή Ερντογάν. Είναι χαρακτηριστικά πλέον τα μηνύματα από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Δεν υπάρχει σήμερα άλλος δρόμος από την παραίτηση του κ. Μητσοτάκη και την προσφυγή στις κάλπες. Όσα ψέματα και αν πει, όσο και αν πιστεύει πως ο έλεγχος της ενημέρωσης μπορεί για άλλη  μια φορά να τον σώσει, όση τοξικότητα και διχασμό αν σκορπίσει, δεν θα μπορέσει να αποφύγει τις εκλογές. 

*Ο Πάνος Σκουρλέτης είναι βουλευτής Επικρατείας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία