«Μαγνήτης» αντιδράσεων η πρόταση νόμου της κυβέρνησης για τον κλάδο των ΜΜΕ και τον ευρύτερο χώρο της Επικοινωνίας.

Έπειτα από τις αντιδράσεις-ενστάσεις που κατέθεσαν ΕΣΗΕΑ, ΕΤΙΤΑ αλλά και διεθνών δημοσιογραφικών φορέων για το πλαίσιο που πάει να διαμορφωθεί σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο αλλά και στις εργασιακές συνθήκες στα κανάλια εθνικής εμβέλειας με τη νέα ρυθμιστική πρόταση- το topontiki.gr τις κατέγραψε σε σχετικό ρεπορτάζ, η Ένωση Εταιρειών Διαφήμισης Ελλάδος και ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος διατυπώνουν- ανήσυχες- τις παρατηρήσεις τους που κινούνται σε κοινή γραμμή.

Την αντίθεση τους στο αρθρο 32 του νομοσχεδίου που αφορά στην απαγόρευση ανταλλαγής πληροφοριών στις τιμές των διαφημίσεων εκφράζουν οι διαφημιζόμενοι. Η επίμαχη διάταξη προβλέπει ότι «οι γενικές διατάξεις του δικαίου του ανταγωνισμού ισχύουν και ως προς την εμπορική πρακτική των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, των διαφημιστών και των διαφημιζομένων, ως προς τις μεταξύ τους σχέσεις. Απαγορεύεται κάθε άμεση ή έμμεση οργανωμένη και συστηματική ή μη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ διαφημιζόμενων επιχειρήσεων ή/και διαφημιστών, ή μεταξύ των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, σχετικά με τις τιμές πώλησης ή τις μέσες τιμές πώλησης ή το κόστος ανά μονάδα διαφημιστικής φόρτισης (CPR) ή τη διαφημιστική δαπάνη για την αγορά διαφημιστικού χώρου ή χρόνου από μέσα» και καταλήγει: «Το παρόν δεν θίγει την εφαρμογή των άρθρων 101 και 102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σ.Λ.Ε.Ε.)».

Ανούσια και περιττή διάταξη

Ο ΣΔΕ θεωρεί επίσης ότι η προσθήκη δεν ικανοποιεί τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αξιολογεί ως περιττή και ανούσια την αναφορά στα άρθρα 101 και 102 της Σ.Λ.Ε.Ε.. «Κατά την άποψή μας, η προσθήκη αυτή ουδόλως ικανοποιεί τις επιταγές του δικαίου της Ε.Ε. Η αναφορά στα άρθρα 101 και 102 ΣΛΕΕ είναι ταυτόχρονα περιττή και ανούσια. Περιττή, καθόσον εθνική διάταξη δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να θίξει την εφαρμογή των κανόνων του δικαίου της Ε.Ε., εν προκειμένω, ως προς το δίκαιο ανταγωνισμού. Ανούσια, επειδή επιχειρεί να «υπενθυμίσει» στους εμπλεκόμενους παράγοντες στον διαφημιστικό κλάδο και δη στα μέσα επικοινωνίας και τους διαφημιστές, ότι η απαγόρευση του media benchmarking δεν πρέπει να οδηγεί σε συμπράξεις (άρθρο 101 ΣΛΕΕ) ή κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης (άρθρο 102 ΣΛΕΕ). Ωστόσο, πρόκειται για υπενθύμιση που δεν διασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό, καθώς το πρόβλημα προέρχεται στην πραγματικότητα όχι από τους εμπλεκόμενους στην διαφημιστική αγορά, αλλά από την ίδια τη νομοθετική διάταξη του άρθρου 12 παρ. 10 του Ν. 2328/1995, καθώς έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 56 ΣΛΕΛΕ (ελεύθερη παροχή υπηρεσιών) και τα άρθρα 16 παρ. 1 και 19 της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ, θέτοντας πλήρη απαγόρευση στην παροχή υπηρεσιών media benchmarking και δημιουργώντας προσκόμματα στην παροχή διαφημιστικών υπηρεσιών μέσω των Μ.Μ.Ε. από τις διαφημιστικές εταιρίες προς τους διαφημιζόμενους», παρατηρεί ο ΣΔΕ.

Αλλά και οι εταιρείες διαφήμισης και επικοινωνίας, δια της ΕΕΔΕ, συμφωνώντας με τον ΣΔΕ, θεωρούν πως η συγκεκριμένη διάταξη «δεν προσδίδει νομική βαρύτητα στο περιεχόμενο της παραγράφου, ούτε δύναται να “προκαταλαμβάνει” -αν αυτό είναι η στόχευσή της- τη συμβατότητά της με το ενωσιακό δίκαιο. Αντιθέτως, μάλλον αποδεικνύει την αδυναμία της εν λόγω ρύθμισης υπό το πρίσμα του ενωσιακού δικαίου και της ευρωπαϊκής πρακτικής».

Διάταξη αντίθετη προς ευρωπαϊκό κανόνα

Ειδικά για την απαγόρευση ανταλλαγής δεδομένων για θέματα διαφήμισης ο ΣΔΕ  τονίζει ότι στερείται νομικής βάσης και ότι συνιστά αδικαιολόγητη παρέμβαση της αγοράς κατά παράβαση του ευρωενωσιακού καθεστώτος αλλά και της συνταγματικής ελευθερίας, κάνοντας σαφές με τον τρόπο της ότι ότι η επίμαχη διάταξη θα προκαλέσει αναστάτωση σε ολόκληρο τον κλάδο και την Αγορά.

Σύμφωνα με τον ΣΔΕ  «η καθολική απαγόρευση ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ συνεργατών (διαφημιζομένων, διαφημιστών και Μέσων), ΔΕΝ προστατεύει τον ανταγωνισμό, αντίθετα αποτελεί αδικαιολόγητη παρέμβαση στην λειτουργία της διαφημιστικής αγοράς καθώς:

α) Οδηγεί σε απαγόρευση παροχής υπηρεσιών από εταιρείες μέτρησης Μέσων (συγκεκριμένα, υπηρεσιών media benchmarking).

Οι υπηρεσίες αυτές είναι απολύτως νόμιμες και απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία της αγοράς, αποτελούν βασικό εργαλείο για κάθε διαφημιζόμενο, προσφέρονται σε όλες τις Ευρωπαϊκές και ανεπτυγμένες χώρες και η απαγόρευσή τους παραβιάζει την ελευθερία του επιχειρείν.

β) Οδηγεί σε απαγόρευση της απολύτως θεμιτής ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ συνεργατών (διαφημιζομένων και διαφημιστών), λειτουργώντας υπέρ της πλήρους αδιαφάνειας της αγοράς και δημιουργώντας τον κίνδυνο μονοπωλιακών πρακτικών από την πλευρά των Μέσων.

γ) Λειτουργεί σε βάρος του υγιούς και θεμιτού ανταγωνισμού, δεδομένου ότι τα στοιχεία αυτά δεν εμπίπτουν σε καμία περίπτωση στις διατάξεις της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού.

Η απαγόρευση ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των μερών και κατά συνέπεια, παροχής υπηρεσιών media benchmarking, όχι μόνο στερείται νομικής βάσης, αλλά συνιστά αδικαιολόγητη παρέμβαση στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς κατά παράβαση του ευρωενωσιακού καθεστώτος αλλά και της συνταγματικής ελευθερίας που προβλέπεται από το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος περί της ελευθερίας ανάπτυξης οικονομικής δραστηριότητας».

Έντονα αντιδρούν οι θεσμικοί φορείς και στο άρθρο 33 του νομοσχεδίου, που προβλέπει πως «χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να εισφέρονται ως μετοχικό κεφάλαιο σε επιχειρήσεις κάθε μορφής»  και μάλιστα «χωρίς να απαιτείται ούτε η τιμολόγηση ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της σχετικής εμπορικής επικοινωνίας».

Η ΕΕΔΕ στις παρατηρήσεις της για την συγκεκριμένη ρυθμιστική πρόταση αναφέρει: «Δεν κατανοούμε ούτε τη λογική, ούτε τη σκοπιμότητα της εντελώς νέας ρύθμισης, όπως αυτή προστίθεται στο άρθρο 12 του Ν.2328/1995 (όπως ισχύει). Και τούτο γιατί η διαφάνεια στη διαδικασία αγοράς και πώλησης διαφημιστικού χώρου και χρόνου αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί την αιτιολογική βάση και τον κορμό του άρθρου 12, από το 1995 οπότε εισήχθη ο Ν. 2328 και σε όλες τις τροποποιήσεις του μέχρι σήμερα».

Διάταξη που καλλιεργεί την αδιαφάνεια

Προσθέτει δε ότι «αν η ΓΓΕΕ επιθυμεί να δώσει τη δυνατότητα πληρωμής της διαφήμισης σε είδος (με αντιπαροχή προϊόντων ή υπηρεσιών του διαφημιζόμενου) και όχι μόνο σε χρήμα, θα έπρεπε να γράφεται αυτό απλά και ρητά και πάντως με τήρηση της υποχρέωσης τιμολόγησης της διαφήμισης (παρ.2) και όλων των παρελκόμενων ρυθμίσεων του άρθρου 12».

Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, τονίζει η ΕΕΔΕ ότι «καταστρατηγείται η ακρογωνιαία διάταξη του Ν.2328 που αναφέρει ότι για κάθε διαφημιστική μετάδοση πρέπει να εκδίδεται και το αντίστοιχο τιμολόγιο. Έχουμε λοιπόν μια πρωτοφανή ρύθμιση, όπου η απλή υπόσχεση διαφημιστικού χώρου ή χρόνου, χωρίς υποχρέωση υλοποίησης και χωρίς τιμολόγηση, επιτρέπεται κατά νόμο να «εισφέρεται σε είδος» στο μετοχικό κεφάλαιο οιασδήποτε επιχείρησης, με αποτέλεσμα να αποκτώνται, μετοχικά δικαιώματα με πλήρη αδιαφάνεια. Θεωρούμε τη ρύθμιση ιδιαιτέρως προβληματική και ζητάμε την απόσυρσή της».

Με τις επισημάνσεις της ΕΕΔΕ συντάσσεται ο ΣΔΕ και εκφράζει προβληματισμό καθώς «δεν κατανοούμε ούτε τη σκοπιμότητα, ούτε κυρίως τη λογική της νέας ρύθμισης» σημειώνοντας πως «καταστρατηγεί τον ν. 2328/1995, που ορίζει ότι για κάθε διαφημιστική μετάδοση πρέπει να εκδίδεται και το αντίστοιχο τιμολόγιο».

Διαβάστε επίσης:

«Ο παράδεισος των κυρίων»: Ξενάγηση στο ρεαλιστικό σκηνικό που «πρωταγωνιστεί» στη νέα σειρά του Alpha (Video/Photo)

Με σύλληψη ανοίξει ο νέος κύκλος επεισοδίων στη σειρά «Σασμός»- Η Βασιλική καταρρέει

Google Doodle: Η Google τιμά το ζευγάρι Ολυμπιονικών Emil Zatopek και Dana Zatopkova