Το «Νυχιάνγκ» δεν είναι απλώς ένα αξιόλογο έργο που ξεπήδησε από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της Σχολής Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής, η οποία λειτουργεί στο Θέατρο Πορεία υπό την καθοδήγηση των Θανάση Τριαρίδη και Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη.

Είναι ένα έργο που αποκτά ιδιαίτερη αξία, αν σκεφτεί κανείς πως ανήκει στην παρθενική συγγραφική απόπειρα μιας εικοσάχρονης κοπέλας.

Η τραγικωμωδία της Ευαγγελίας Γατσωτή, λοιπόν, διαθέτει σπινθηροβόλα γραφή, σύγχρονη νεανική γλώσσα, πηγαίο χιούμορ, μυστήριο, σασπένς και ανατροπές.

Ο μύθος του «Νυχιάνγκ» εξελίσσεται μέσα από τη συνομιλία μιας τεχνίτριας του μανικιούρ και της νεαρής πελάτισσάς της κατά τη διάρκεια μιας κατ’ οίκον επαγγελματικής τους συνεύρεσης. Ωστόσο από την αρχή διαφαίνεται η ιδιαίτερα φιλική σχέση τους, η οποία, κατ’ επέκταση, επιτρέπει την ανίχνευση σκοτεινών πλευρών της ύπαρξής τους.

Με άλλα λόγια, ενώ το έργο ξεκινάει με φαινομενική ελαφράδα και έξυπνες κωμικές καταστάσεις, σχολιάζοντας τη ρηχότητα του lifestyle, στη συνέχεια ξερνάει προσωπικά τραύματα και επώδυνες εμπειρίες, που σηματοδοτούν την κατάρρευση των οικογενειακών δεσμών και επισημαίνει την ανάγκη για αυτοδιάθεση εκτός κοινωνικών επιταγών.

Καλοχτισμένο αλλά και τολμηρό το έργο της Γατσωτή – καθώς στο τέλος, ύστερα από μια σειρά τηλεφωνημάτων που παρενοχλούν τη νεαρή ηρωίδα, αποκαλύπτεται ένα φοβερό μυστικό που «σοκάρει» –, μας προϊδεάζει για την αρχή μιας αξιομνημόνευτης συγγραφικής πορείας.

Ο Δημήτρης Τάρλοου έθεσε την πείρα του στην υπηρεσία της εύρυθμης παράστασής του, αξιοποιώντας στο έπακρο το κείμενο και αναδεικνύοντας όλες τις αποχρώσεις του. Χρησιμοποιώντας καλόγουστα σκηνικά (Θάλεια Μέλισσα) και κοστούμια (Αλέξανδρος Γαρνάβος), που παραπέμπουν στην κορεατική κουλτούρα και επεξηγούν τον τίτλο (προέρχεται από την ελληνική λέξη «νυχιά» και την κορεατική «χιάνγκ», που σημαίνει μεγάλος αδελφός), απέσπασε ιδιαίτερα καλές ερμηνείες από τις ταλαντούχες ηθοποιούς του.

Με πρώτη την Αλεξία Καλτσίκη, η οποία υποδύεται θαυμάσια τη λαϊκή, αθυρόστομη και φιλεύσπλαχνη αισθητικό, που πίσω από το δυναμικό της προσωπείο κρύβει άπειρη δυστυχία. Αλλά και η Θάλεια Σταματέλου ερμήνευσε με πάθος την οργισμένη κοπέλα που αψηφά τις κοινωνικές νόρμες.

Τόσο οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου όσο και η σύγχρονη μουσική της Κατερίνας Πολέμη συνεισφέρουν στο καλό αποτέλεσμα της παράστασης.

Διαβάστε επίσης:

Στον Σεχάν Καρουνατιλάκα το βραβείο Booker

«Βros», του Ρομέο Καστελούτσι

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Δράμα, περιπέτεια και ρομαντική «Απόφαση Φυγής»