Η ποινική προκαταρκτική έρευνα που παρήγγειλε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, ζητώντας να διερευνηθεί το δημοσίευμα της εφημερίδας «Documento» για παρακολουθήσεις πλήθους προσώπων με το παράνομο λογισμικό Predator, είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να έχει πράξει εξαρχής η Δικαιοσύνη.

«Η μηνυτήρια αναφορά του κ. Ανδρουλάκη – σχετικά με την απόπειρα μόλυνσης του κινητού του τηλεφώνου, τον Σεπτέμβριο του 2021, από κακόβουλο λογισμικό παρακολούθησης – επιβάλλεται να διερευνηθεί άμεσα από την Ελληνική Δικαιοσύνη» είπε εξαρχής ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο επείγουσα από τη στιγμή που η κυβέρνηση ομολόγησε την παρακολούθηση Ανδρουλάκη μέσω «νόμιμης επισύνδεσης» της ΕΥΠ. Η οποία μάλιστα διαδέχτηκε την απόπειρα μέσω του Predator δημιουργώντας δικαίως τη βεβαιότητα ότι οι δύο αυτές παρακολουθήσεις του ίδιου πολιτικού προσώπου συνδέονται απολύτως.

Από τότε όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος, καθώς η διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών ήταν μόνο πολιτική, και μάλιστα με τρόπο που άφησε τραγικά κενά. Για την ακρίβεια δεν έγινε τίποτε από όσα έπρεπε να έχουν γίνει:

● Να ερευνηθούν οι εισαγωγείς και διανομείς του Predator.

● Να εντοπιστούν όσοι το προμηθεύτηκαν.

● Να εντοπιστούν μεταξύ των κατόχων του όσοι το χρησιμοποίησαν για να παρακολουθήσουν και να υποκλέψουν τις επικοινωνίες πολιτικών, δημοσιογράφων και πολλών άλλων δημόσιων προσώπων.

● Να βρεθεί εάν το έκαναν για λογαριασμό πολιτικών, κρατικών υπηρεσιών ή ιδιωτών.

● Να εξηγήσουν οι εμπλακέντες κρατικοί αξιωματούχοι (επικεφαλής της ΕΥΠ κ.λπ.) ποιοι ήταν οι λόγοι της «νόμιμης επισύνδεσης» του Ανδρουλάκη και να διερευνηθεί εάν υπήρξαν και άλλες παρόμοιες επισυνδέσεις με πρόσωπα του επιχειρηματικού, του πολιτικού και άλλων χώρων.

Αντί όλων αυτών, είχαμε μια Εξεταστική Επιτροπή πλήρους συσκότισης, στην οποία: οι αρμόδιοι κρατικοί παράγοντες κρύφτηκαν πίσω από το απαράδεκτο «απόρρητο», οι ιδιώτες παρέμειναν ανέλεγκτοι και η υπόθεση πέρασε στα αζήτητα. Η δε κυβέρνηση έκανε τα πάντα ώστε η διαλεύκανση της υπόθεσης αυτής να μην προχωρήσει ούτε εκατοστό.

Εν τω μεταξύ η χώρα βυθίζεται σε έναν πολιτικό βούρκο στον οποίο κανείς δεν πιστεύει κανέναν, η πόλωση για θέματα πολιτικού ήθους και σεβασμού στους θεσμούς οξύνεται μέρα με τη μέρα, η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι άλλο ένα σκάνδαλο βαδίζει προς τη συγκάλυψη και, βεβαίως, όλα θα γίνονται χειρότερα όσο θα πλησιάζει η ώρα της κάλπης. Και όσο αυτή αργεί τόσο περισσότερο θα μας πνίγει ο βούρκος.

Έχει απόλυτο δίκιο η αντιπολίτευση όταν λέει ότι δεν μπορεί να φτάσουμε στις εκλογές χωρίς τη διαλεύκανση του σκανδάλου και τον τερματισμό της λειτουργίας του Predator. Για να τερματιστεί όμως η λειτουργία του πρέπει να βρεθεί ποιος το λειτουργεί και υποκλέπτει επικοινωνίες.

Τώρα που άρχισε και η δημοσίευση καταλόγων με ονόματα παρακολουθούμενων (πάνω από 100 περιλαμβάνει η πλήρης λίστα του «Documento», η οποία παρέμενε στο μεγαλύτερο μέρος της αδημοσίευτη όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές), γίνεται ξεκάθαρο γιατί η παρέμβαση της Δικαιοσύνης ήταν από την αρχή μονόδρομος, τον οποίο η εισαγγελία πρέπει να τον περπατήσει μέχρι το τέλος, χωρίς να αφήσει σκοτεινές πτυχές.

● Έστω και τώρα πρέπει να γίνουν όλα όσα επισημάναμε παραπάνω ότι δεν έγιναν στις προηγούμενες φάσεις της δήθεν διερεύνησης.

● Έστω και τώρα πρέπει να αρθεί το απόρρητο για τους κρατικούς αξιωματούχους ώστε να μπορεί η Βουλή, στην οποία αναφέρεται η ΕΥΠ, να έχει πρόσβαση στα πεπραγμένα της.

Η χώρα έχει πάρα πολλά προβλήματα, αντιμετωπίζει πολλές απειλές και δεν αντέχει το δηλητήριο και την τοξικότητα ανεκκαθάριστων υποθέσεων αυτού του είδους. Ούτε το πολιτικό σύστημα αντέχει την αίσθηση – εάν όχι βεβαιότητα – των πολιτών ότι η αυθαιρεσία παραμένει σταθερά ατιμώρητη.

Διερεύνηση λοιπόν μέχρι τέλους.

Διαβάστε επίσης:

Οι αγώνες που ξεσπούν είναι η ελπίδα -Η συνέχεια να δοθεί στις 9 Νοέμβρη

Το παιχνίδι των πυραυλικών μηνυμάτων

Δραστικά μέτρα κατά της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης